پژاک: صدور حکم اعدام برای رفیق جوانا سنه، اصرار جمهوری اسلامی ایران بر جنگ علیه جامعه و زنان است

مجلس حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) با انتشار بیانیه‌ای صدور حکم اعدام برای وریشه مرادی را محکوم کرد.

بیانیه پژاک

مجلس حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) با انتشار بیانیه‌ای صدور حکم اعدام توسط دستگاه قضایی حکومت ایران برای وریشه مرادی (جوانا سنه) فعال حقوق زنان و عضور جامعه‌ی زنان آزاد روژهلات کوردستان (کژار) را محکوم کرد و اعلام نمود این حکم ضربه‌ای به تمامی جامعه و خلق‌های ایران است.

مشروح بیانیه‌ی پژاک در زیر آمده است:

«رفیق «وریشه مرادی (جوانا سنه)» در روز یکشنبه ۲۰ آبان ۱۴۰۳ از سوی نهاد قضایی نظام سرکوبگر ایران طی یک حکم زن‌ستیزانه و ضدانسانی به اعدام محکوم گردید. این درحالی است که دستگاه قضایی رژیم در جلسه دادگاهی به دفاع آزادانه و برحق رفیق جوانا اجازه نداد. مجلس «حزب حیات آزاد کردستان (پژاک)» صدور حکم اعدام ظالمانه برای رفیق جوانا سنه را بشدت محکوم می‌نماید و این حکم را ضربه‌ای به تمامی جامعه و خلق‌های ایران می‌داند.

عملکرد بی‌محابای نظام جمهوری اسلامی ایران در صدور حکم اعدام به مبارزات و فعالین، امروز با آمارهای تأسف‌برانگیز ادامه دارد. حکم اعدام به اندازه‌ای که ضدانسانی است، زن‌ستیزانه بوده و نظام ایران را در مسیر جنگ با جامعه جری‌تر می‌سازد. این مواضع جامعه‌ستیزی و زن‌ستیزانه نظام ایران امروز به یک موضوع مداوما گرم جهانی مبدل شده است و درحالی که کارزارهای زندانیان سیاسی با حمایت‌های مردمی و آزادیخواهان بین‌الملل با شعار «نه به اعدام» ادامه دارد، ولی حاضر نیست در مقابل واکنش‌های مردمی و بین‌المللی حتی یک لحظه کوتاه بیاید. با این زن‌ستیزی و احکام اعدام، آشکارا اعلام کرده که همچنان نمی‌خواهد صدای مردمان و خلق‌ها را بشنود ولی تلاشش برای به سکوت‌واداشتن مردم به شکست منجر شده و این مسیر وی را بیشتر بسوی انحطاط می‌برد.

صدور حکم اعدام برای رفیق جوانا اثباتگر جنگ نظام علیه جامعه مدنی و خلق‌هاست و مسلما عواقبی وخیم به دنبال خواهد داشت زیرا زیان‌های ویرانگر آن متوجه تمامی آحاد جامعه خواهد شد. این نظام باید بداند در هنگامه‌ای که بحران‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی درحدی دهشتناک انباشت شده، با توسل به دیپلماسی و سازش با خارج اما سرکوب بی‌رحمانه و مستمر در داخل که به دور از هرگونه ارزش انسانی است، نمی‌تواند به نتایج قدرت‌طلبانه خویش دست یازد. این مسیر ترسناک، همانا سوق‌دادن تمامی مردمان ایران بسوی پرتگاه است لذا از سوی خلق‌های ایران و آحاد جامعه این عملکردها، رفتارها و سیاست‌ها قابل‌تحمل نیست. مردمان ایران در این باره در برهه کنونی بارها صدای دادخواهی‌شان را به گوش جهانیان رسانده‌اند. صدور احکام اعدام برای زندانیان سیاسی، محرز گردانده که نظام ایران همچنان به انتقام از انقلاب «ژن، ژیان، آزادی» می‌اندیشد و این را به مشغولیت روزانه خویش مبدل نموده.

بی‌شک، پیامی که از صدور حکم اعدام برای رفیق جوانا می‌توان دریافت کرد، این است که این نظام مصرانه نمی‌خواهد از مواضح کُردستیزانه خود عدول کند و نمی‌خواهد مسئله کُرد را با راهکارهای غیر از نسل‌کشی فرهنگی، اعدام و سرکوب، حل کند. لذا از هرگونه راه‌حل دمکراتیک شدیدا می‌گریزد. قطع‌یقین عواقب وخیم این رویه ضددمکراتیک و ضدانسانی به پایه‌های ستم‌محور نظامش ضربه بزرگی خواهد زد. بنابراین باید بداند که جامعه پدیده‌ای نیست که به آسانی با این رفتارهای قهرآمیز مرعوب بگردد و تسلیم بشود. انقلابی که جامعه ایران استوارانه به دنبال تحقق آن است و آزادی‌ای که مطالبه می‌کند، آنقدر کوچک نیست که با این رفتارهای قهر‌آمیز سرکوب گردد. به همین دلیل وضعیت سیاسی کنونی در ایران بسیار هشدارآمیز است و همگان را به خطر می‌اندازد. پس حفظ این دنیای قدرتمدار که به رویه‌های سرکوبگرانه و اعدام‌محور می‌اندیشد، برای جمهوری اسلامی ایران غیرممکن خواهد بود زیرا جامعه طرف حساب او می‌باشد.

مجلس «حزب حیات آزاد کردستان (پژاک)» ضمن محکوم‌کردن عملکرد رژیم مبنی بر صدور حکم اعدام برای رفیق «جوانا سنه»، از آحاد جامعه آزادیخواه و دمکراسی‌طلب و زنان و جوانان فعال دعوت بعمل می‌آورد که همانند همیشه با مواضع مبارزاتی خویش، علیه قوانین اعدام اتخاذ موضع صریح کنند. شکی نیست که آکسیون‌های بین‌المللی و واکنش عملی سازمان‌های حقوق بشری در این مسیر تقویت‌کننده فعالیت‌ها و تلاش‌های جامعه ایران برای رهایی از هرگونه ستم و کسب آزادی است. ما، پژاک از تمامی کمپین‌ها و کارزارهایی که تاکنون علیه قوانین و احکام اعدام راه‌اندازی شده‌اند و همچنین از تلاش‌های زنان و جوانان و جامعه برای آزادی رفیق جوانا، قاطعانه حمایت می‌کنیم و مواضع‌مان صریح است.  صدور هر حکم اعدام به منزله دست رد بر تمامی مطالبات و آزادیخواهی جامعه ایران خصوصا زنان و جوانان است. پس حضور در صحنه‌های مبارزاتی وظیفه همه ماست و لازم است میادین مبارزاتی با فعالیت‌های یومیه فعالان و آحاد جامعه، پرشور گردانده شود.»