نیروهای بین‌المللی همچنان که از اقدام اخیر دولت آمریکا علیه رهبران ارشد پ.ک.ک پیداست در تلاش برای استفاده از کردها همچون قربانی در منازعات خاورمیانه هستند. انتشار تصمیم دولت آمریکا مبنی بر تعیین جایزه برای کسب آگاهی از محل زندگی سه رهبر سیاسی کرد نتیجه‌ی معامله‌‌ای بسیار کثیف و منفعت‌پرستانه است. دولت آمریکا برای منافع اقتصادی و سیاسی خود همچون دوره قبل از ١٩٧٩ در تلاش برای تغییر وضعیت به نفع خویش است. آمریکا این گام را نه با هدف دمکراتیک نمودن ایران و حل مسئله کردها و مسائل دیگر ایرانی‌ها، بلکه تنها برای ضمیمه کردن ایران به رژیم سرمایه‌داری انجام می‌دهد. آمریکا در تلاش است تا برای کسب نتیجه در این مورد از ترکیه استفاده کند.

در واقعیت تنها کشوری که از این سیاست بهره می‌برد آمریکا خواهد بود. نه کردها، نه ترکیه و نه دیگر خلق‌های منطقه موفقیتی به دست نخواهند آورد. هم آمریکا و هم اروپا خواهان حل مسئله کردها نیستند. زیرا آنان مسئله کردها را همچون نقطه ضعف کشورهای منطقه می‌دانند و همچون ابزاری از آن استفاده می‌کنند. [همچنین خود کشورهای] ترکیه، ایران، عراق و سوریه مسئله کردها را حل نمی‌كنند و هنوز هم نقش بازیگر بد این بازی را پذیرفته‌اند. یکبار دیگر اثبات شد که عدم چاره‌یابی مسئله کرد سزایی است که خداوندان پلیدی (امپریالیسم) بر خاورمیانه تحمیل می‌کنند.

باید به این سیاست چرکین گفت؛ دیگر بس است! این بی‌اخلاقی سیاسی هیچ نفعی برای خلق‌های خاورمیانه و دیگر خلق‌های جهان به شمول خلق‌های آمریکا و اروپا هم ندارد. آمریکا و اروپا به خیال خود با حل نکردن مسئله کردها به سیاست‌ورزی و کسب منفعت ادامه می‌دهند. اما آنان خود را فریب می‌دهند. بحران‌هایی که در خاورمیانه سر بر می‌آورند هیچ نفعی برای آنان در بر ندارد. بدترین بلاها بر سر خود آنان خواهد آمد. مُهر سیاستمداران عاری از اخلاق بر پیشانی آنان حک می‌شود بویژه در قبال سیاست‌ها و مواضع آنان در خاورمیانه.

تصمیم آمریکا دورویی و بی‌اخلاقی بی‌سابقه‌ای است. این رذیلانه‌ترین بی‌اخلاقی و ناتوانی سیاسی است. آمریکا از سویی شریک جنگ کردها با داعش است و از سوی دیگر هم حمله تصفیه‌گرانه علیه پ.ک.ک را آغاز می‌کند. پ.ک.ک نیروی روحی و اخلاقی همان کردهایی است که آمریکا با آنها شریک شده است. البته انسان نباید انتظار موضعی متفاوت با رویکرد منفعت‌پرستانه آمریکاییها داشته باشد. آمریکا حتی تف خود را مفت به دیگران نمی‌دهد. اما چنین بی‌اخلاقی در این سطح انسان را به فکر استفاده از تعابیری که ایزدی‌ها به آن (جلیکری)، مسیحی‌ها (هرمونیکری) و علوی‌ها (دویشگوین) [معادل واژه پست، فرومایه و زبون در فارسی] می‌گویند را برای دولت آمریکا مورد استفاده قرار دهد. آمریکا برای ترمیم تصویر بسیار بد خود در جهان وارد جنگ با داعش شد و در این جبهه با داعش نبرد کرد. در این مورد آمریکا بیش از کردها با داعش نبرد کرده است. در صد سال گذشته برای اولین بار آمریکا به کاری مفید و مثبت پرداخت. اگر چه برای ترمیم سوابق بد بوده باشد اما نسبت به جنگ جهانی دوم با همکاری کردها در نبرد با داعش به پیروزی رسید. اما اکنون قبل از همه به کردهایی خیانت کرده که به نبرد مشترک با داعش به توافق رسیده بود. با تصمیم علیه سه رهبر ارشد انقلابی قبل از هر چیز به رواژاوای کردستان حمله‌ور شده و خلق روژاوا را مورد حقارت قرار داده است. زیرا آنکه داعش را در جنوب کردستان متوقف نمود پ.ک.ک بود. بسیاری از پ.ک.ک‌‌ای‌ها به کوبانی رفتند و در جریان جنگ به شهادت رسیدند.

گفته می‌شود که انسان به هرکاری همت کند خیری در آن وجود دارد، با این اقدام آمریکا قبل از همه اهالی کوبانی، کردهای روژاوا و خلق‌های شمال سوریه ماهیت واقعی دولت آمریکا را شناختند. آنان نیک دیدند که آمریکا تا چه اندازه سیاستی پلید و عاری از اخلاق دارد. بدون شک توافق مثبت [در دفاع از] کوبانی علیه داعش غلط نبود، اگر بپرسیم که در مقاومت کوبانی کدام نیرو دستاورهای بزرگی را برای آمریکا محقق ساخت باید نیک دانست که این کردها بودند. تنها برای بهتر نشان دادن خود هم که بوده باشد از کردها استفاده کرده است. اما اکنون با بی‌اخلاقی تصمیم به دشمنی با کردها گرفته است. این اقدام آمریکا به ترکیه جسارت می‌دهد که به کردها حمله‌ور شود. خلق‌های شمال سوریه این حقیقت را با چشمان خود دیدند. حتی می‌توان گفت که امریکا بهانه حمله ترکیه به کوبانی و گرسپی را هم فراهم کرد. سیاست و مواضع آمریکا رژیم ترکیه را به حمله تشویق کرد. آمریکا در تلاش است تا از این راه خلق‌های شمال سوریه را به تسلیمیت خویش درآورد. سیاست روسیه در عفرین که گفته بود اگر تسلیم ما نشوید ترکیه را به جان شما می‌اندازیم. امروز هم آمریکا با همان شیوه رفتار می‌کند.

تصمیم علیه مدیران پ.ک.ک روی واقعی آمریکا را به همه نشان داد. یکبار دیگر اثبات شد که آنان هیچ ارزش انسانی، اخلاقی و وجدانی ندارند. با این تصمیم رودروی خلق روژاوای ایستاده و آنان را تحقیر کردند. حقارت و حمله‌ای بزرگتر از این علیه خلق روژاوا امکان ندارد. تصمیم آمریکا حمله به تمام کردهاست. چنان حمله‌ای است که در تلاش تضعیف تمام کردهاست. همه‌ی جهانیان می‌دانند که پ.ک.ک بزرگترین سازماندهی خلق کرد است. دولت ترک هم به این واقعیت آگاه است، اما به این دلیل که در چهل سال گذشته با این سازمان در جنگ بوده در سیاه نشان دادن آن می‌کوشد و به جنگ روانی می‌پردازد. [رژیم ترک] مدعی است پ.ک.ک موضوعی متفاوت با کردهاست. این موضع رژیم ترک طبیعی و برای انسان قابل فهم است. اما انسان از فهم اقدام آمریکا عاجز است. اینچنین دولت ترک سیاست‌های خود را بر دشمنی و حمله به کردها بنیان گذاشته است. اما مورد آمریکا از فرق سر تا نوک پا بی‌اخلاقی است. جایی در آن نمی‌توان دید که قابل قبول باشد. این امر بی‌اخلاقی سیاسی و فقدان هرگونه ارزش انسانی را از نیرویی کاپیتالیست، امپریالیست و ... آشکار می‌کند. این موضع بی‌اخلاقانه آمریکا نشانه آمریکای عاری از عدالت است.