در زندان‌های رژیم ترک سه هزار کودک ١٢ تا ١٨ ساله زندانی شده‌اند. ٧٠٠ کودک دیگر کمتر از شش سال سن را بر این آمار باید افزود. ١٧٠ کودک مهاجر هم در زندان بسر می‌برند، در مجموع چهار هزار کودک توسط دولت ترکیه به زندان محکوم شده‌اند.

 

دولت ترک با ساخت زندان ویژه کودکان این پیام را به جامعه می‌دهد که در تلاش است تعداد زندانیان و کودکان محبوس در زندان‌ها را افزایش خواهد داد.

امین چوبان رییس مرکز حقوق کودکان در جمعیت وکلای آمد اعلام کرد که زندانیان خردسال از آنان خواسته‌اند که صدایشان را به افکار عمومی برسانند.

 

دولت ترک برخلاف محافظت از کودکان و دفاع از حقوق آنان روزانه بر تعداد زندانیان می‌افزاید و با این کار در تلاش است تا ارتباط کودکان با جامعه را از میان بردارد. حصر کودکان در زندان به نگرانی‌ها و بحران‌های روانی و فکری آنان می‌انجامد.

 

امین چوبان در گفت‌وگو با خبرگزاری فرات می‌گوید:"پس از دریافت موارد نقض حقوق کودکان، مستقیما با کودکانی که حقوق آنها زیر پا گذاشته شده دیدار می‌کنیم، روزانه با مشکلات کودکان زندانی سیاسی به ویژه در آمد روبرو می‌شویم. [دولت ترکیه] طبق قانون مبارزه با ترور-تی‌ام‌کی، با کودکان محبوس سیاسی در زندان رفتار می‌کند. همچون بزرگسالان با آنان رفتار می‌شود و در تمام زمینه‌ها این موضوع را به آنان تلقین می‌کنند که آنان افراد سیاسی هستند. وضعیت کودکان محبوس در زندان‌ها در سرتاسر ترکیه خوب نیست و خشونت علیه آنان اعمال می‌شود."

 

١٣ کودک زندانی در پنج سال گذشته جان باختند

امین چوبان می‌افزاید:"سه هزار کودک ١٢ تا ١٨ ساله در زندان‌های ترکیه محبوس هستند. اغلب این کودکان به دلیل رویدادها و یا جرم‌های اجتماعی بازداشت شده‌اند. همچنین از چهار پنج سال گذشته کودکان آواره هم دستگیر و به زندان محکوم می‌شوند. بیش از ١٧٠ کودک که تابعیت ترکیه ندارند در زندان بسر می‌برند، بیشتر آنان را کودکان اهل سوریه تشکیل می‌دهند، بالغ بر ٧٠٠ کودک خردسال یک روزه تا شش ساله هم همراه مادران خود در زندان بسر می‌برند. از ٢٠١٣ تاکنون ١٣ کودک در زندان‌ها جان خویش را از دست داده‌اند."

 

لازم است زندان‌های کودکان تعطیل گردند

امین چوبان رییس مرکز حقوق کودکان در جمعیت وکلای آمد با یادآوری لزوم تعطیلی زندان‌های کودکان یادآور شد کودکانی از جامعه جدا شده و در زندان حصر می‌شوند آینده آنان در تهدید قرار می‌گیرد و در زندگی اجتماعی به جرم‌های دیگری روی می‌آورند.

وی افزود:"پروسەی آموزش و اصلاح کودکان در زندان نتیجه‌ای در بر ندارد. باید در شرایط ومکان مناسبی اصلاح و آموزش این کودکان صورت گیرد و به آنان فرصت مشارکت در زندگی اجتماعی داده شود. بسیاری از این کودکان نسبت به دلایل تحمیل حبس بلند مدت آگاهی چندانی ندارند. کودکان هنوز نمی‌دانند دادگاه و زندان چیست. مداوما این کودکان تحت فشار و خشونت لفظی و شخصیتی در زندان‌ها قرار می‌گیرند. به همین دلیل برخی از آنان به سوی خودکشی سوق داده می‌شوند. حتی خطر اینکه از سوی مسئولان زندان به قتل برسند وجود دارد."

 

کودکان زندانی از ملاقات با کارشناس مسائل اجتماعی بی‌بهره‌اند

امین چوبان فقدان همکاری و پشتیبانی روحی از کودکان را یکی از برزگترین مشکلات کودکان زندانی می‌داند.

 

چوبان در خاتمه سخنان خود گفت:"خدمات بهداشتی و پزشکی و همچنین همکاری و پشتیبانی از کودکان زندانی صورت نمی‌گیرد. همچنین اجازه ملاقات کارشناسان اجتماعی به آنان داده نمی‌شود، این مورد مانع از پیشرفت اجتماعی و شخصیتی در کودکان می‌شود. زمانی که تحت ستم قرار می‌گیرند و یا حقوق آنان نقض می‌شود نمی‌توانند آن را با بیان کنند. کودکان زندانی در حین ملاقات خانواده از فشار و شکنجه موجود سخن می‌گویند و یا در اداره زندان شکوائیه تنظیم می‌کنند. اما این تلاش‌ها به تغییری نمی‌انجامد و فشار و نقض حقوق آنان همچنان به قوت خود باقی است."