روز یکشنبه ۱۱ شهریور کمیته‌ی واحد پلاتفرم زاگرس در شهر فرانکفورت آلمان نشستی برگزار کرد

 

این نشست در دو بخش برگزار شد. بخش اول گرامیداشت یاد و خاطره‌ی شهید اقبال مرادی و خواندن بخشی از زندگی وی بود. همچنین گرامیداشت یاد و خاطره‌ی شهیدان انجمن چیای سبز مریوان شریف باجور و امید کهنه‌پوشی و دو تن دیگر با نامهای محمد پژوهی و رحمت حکیمی نیا بود که در هنگام کنترل آتش جنگلهای اطراف مریوان به طرز مشکوکی توسط نیروهای سپاه کشته شدند.

 

بخش دوم نشست به تشریح نقشه راه کودار، پژاک و کژار و همچنین کنفدرالیسم در آینده‌ی ایران اختصاص یافت.

 

در بخش دوم اهون چیاکو عضو شورای رهبری کودار در مورد پروژه‌ی کودار و پژاک و همچنین نقدها و پیشنهادات به این پروژه‌ها سخن گفت. چیاکو گفت: دولت-ملت‌های حاکم بر ایران و ترکیه در حال انجام یک جنگ نیابتی هستند. در منطقه جنگ سوم جهانی در جریان است و ایران نیز به بحران‌های شدیدی دچار شده و منطقه را نیز با بحران مواجه کرده است. اما در این میان خلق کُرد مطالبات مشروع  خود را پی گرفته و آنها را به پیش می‌برد.

 

وی در ادامه به درخواستهای ابرقدرتها از ایران اشاره کرد و گفت: این خواستها شامل موارد زیر می‌شود:

۱.رژیم ایران اسرائیل را به رسمیت بشناسد.

۲.نیروهای شبه‌نظامی وابسته به خود را از سایر کشورها خارج کند.

۳.کاملا از تلاش برای دست‌یابی به بمب هسته‌ای دست بکشد.

۴.نئولیبرالیسم ایران همانند عربستان باید در اختیار ابرقدرت‌ها باشد.

 

اگر این خواستها مورد قبول قرار نگیرد و جنگی دربگیرد حدود ۷ تریلیون دلار اسلحه در خاورمیانه وجود دارد که استفاده از آنها سودی معادل ۲۵ تریلیون دلار به کشورهای ابرقدرت خواهد رساند.

 

وی در ادامه به بررسی نقدهای وارد شده به پروژه‌ی کودار و پژاک پرداخت: برخی از نقدهای وارد شده آکادمیک بود که ما آنها را در نظر می‌گیریم. گروهی به شیوه‌ای تنگ نظرانه ما را نقد کرده بودند و حتی گروهی به فحاشی پرداختند.

 

سپس زینب بایزیدی به تشریح پروژه‌ی کژار پرداخت که دربرگیرنده‌ی ۱۳ ماده برای آزادی زنان در روژهلات و ایران بود.

 

در ادامه بیژن رنجبر عضو پلاتفرم دمکراتیک خلق‌ها و حرکتهای ایران به سخنرانی پرداخت. وی به تشریح پروژه‌ی کودار و پژاک پرداخت و گفت: کسی که خود را آزادیخواه بداند نمی‌تواند حقوق خلقهای دیگر را نادیده بگیرد. این پروژه نشان می‌دهد پژاک دارای اراده و آلترناتیو است. وی به مسئله‌ی دولت اشاره کرد و گفت طی ۳۰۰ سال گذشته هیچ تغییری ایجاد نشده بلکه دولتها دست به دست شده‌اند، از قاجار به پهلوی، از پهلوی به رژیم اسلامی ایران، مشکل اساسی ما دولت-ملت است که خلقها را مورد ستم قرار می‌دهد.

 

سپس جنبش آزادیخواهی خلق کُرد توسط سعید ساعدی مورد بحث قرار گرفت و همچنین کنفدرالیسم همانند تنها راه آزادی خلق‌ها مورد بحث قرار گرفت. ساعدی در ادامه به نقد برخی حرکت‌های چپ پرداخت.

 

شرکت کنندگان در بخش دیگری از نشست پرسشهای خود را از سخنرانان مطرح کردند.

 

اهون چیاکو در پایان گفت: ما یک جنبش سوسیالیست و آزادیخواه برای تمامی خلق‌ها هستیم. ما دارای تئوری و پروژه‌ی خودمان در خاورمیانه هستیم. چه در زمینه‌ی فرهنگی، چه سیاسی، چه دفاعی، زیست محیطی و آزادی زن دارای پروژه و راهکار دمکراتیک هستیم. فقط به بخشی از جامعه توجه نمی‌کنیم بلکه کل اقشار جامعه را مد نظر قرار می‌دهیم.