سرهنگ عثمان وهاب فرمانده لشکر ۴ محور جنوب غربی کرکوک در گفتگو با خبرگزاری فرات از رویدادهای روز ٢۴ مهر در محورهای جنوبی و جنوب غربی کرکوک سخن گفت

 

سرهنگ عثمان وهاب از فرمانده‌های لشکر ۴ جبهه جنوب غربی کرکوک وابسته به اتحادیه میهنی کردستان می‌گوید:" ما در لشکر چهار جنگدیم و ١٠۵ تن از پیشمرگ‌های ما به شهادت رسیدند، ٢٠٠ نفر زخمی شدند و ۴۵ نفر هم به اسارت نیروهای عراقی درآمدند. فرماندهی لشکر ۵ بر عهده کمال کرکوکی بود، آنان یک گلوله هم شلیک نکردند و مواضع خود را برای نیروهای عراقی ترک کردند. با این‌ همه باز هم پ.د.ک، پیشمرگه‌های یکیتی را به عقب‌نشینی متهم می‌کند."

 

وهاب افزود:"محور چهارم ما درگیری سنگین و مؤثری را آغاز کرد. در این درگیری ما از مناطق صنایع، تازا و ... با نیروهای عراقی درگیر شدیم." وهاب می‌گوید:" در این جنگ ١٠۵ تن از رفقای ما به شهادت رسیدند و ٢٠٠ تن هم زخمی، ۴۵ پیشمرگ ما به اسارت نیروهای عراقی درآمدند. در برابر ۵٠ پیشمرگ ما ۵٠ تانک حملە‌ور شدند. اما با این همه مقاومتی نیرومند نمودیم و ٢۵ تن از رفقا در نتیجه درگیری‌ها به اسارت درآمدند. هنوز هم از سرنوشت ٢٠ تن از همرزمان اطلاعی در دست نیست. در تازا، محله صنایع و محورهای دیگر حمله به نیروهای ما آغاز شد. لازم بود که نیروهای پیشمرگ [وابسته به پ.د.ک] در روستاهای ملا عبدالله، خرابروت و مامه هم مقاومت می‌كردند. اگر در این روستاها مقاومت می‌شد نیروهای ما متحمل این تعداد تلفات نمی‌شدند. لازم بود این روستاها [از سوی نیروهای تحت امر کمال کرکوکی] واگذار نمی‌شدند. اکنون به فرض اینکه ما در درگیری شکست خوردیم. چرا کمال کرکوکی به ما کمک نکرد و دستور درگیری را صادر نکرد. کمال دستور جنگ صادر نکرد و در همان حال هم مانع شد تا دیگران مقاومت کنند."

"محور دبس واگذار شد"

وهاب در بخشی دیگر از سخنان خود به لشکر پنجم محور جنوب غربی کرکوک در دوبس می‌پردازد:"این جبهه در منطقه دوبس بود. کرکوکی فرمانده این لشکر در کنار ما قرار داشت. همچون نیروهای اتحادیه میهنی خود را برای نبرد سنگینی آماده کرده بودیم.

 

بر اساس برنامه ریزی اگر حمله‌ای از سوی نیروهای وابسته به سرگرد حکیم سعدی صورت می‌گرفت ما همچون جبهه پشتیبانی به نیروهای پیشمرگ ملحق می‌شدیم

 

بدون دستور کمال کرکوکی اجازه جنگیدن نداشتیم. زیرا فرماندهی این محور بر عهده وی بود. اما برای درگیری دستور نداد. بلعکس در این محور یک گلوله هم شلیک نشد. اینگونه بود که لشکر چهارم ما شکست خورد. اما بر اساس پلان جنگی می‌بایست لشکر پنجم جای آنان را پُر می‌کرد و انتقام خون آنان را می‌گرفت. اما این پلان عملی نشد. عملی کردن پلان جنگ به کنار حتی قبل از هر چیز به ما دستور دادند که عقب‌نشینی کنیم. اجازه ندادند که به رفقایمان کمک کنیم. نیروهایی که وظیفه دفاع از ما را بر عهده داشتند منطقه را ترک کردند و پشت ما خالی شد. ما هم مجبور شدیم که عقب نشینی کنیم.

 

آنچه روی داد برای من بسیار تأسف برانگیز بود، با چشمانی گریان عقب نشینی کردم. زیرا این مناطق را با خون آزاد نموده بودیم."

 

وهاب در رابطه با ادعای رسانه‌های وابسته به بارزانی‌ها که مدعی "خیانت اتحادیه میهنی و ترک سنگر‌ها" هستند گفت:"خواهشمندم با ادعای 'اتحادیه میهنی با عقب‌نشینی خیانت کرد' به ما حقارت نکنید. اتحادیه میهنی جنبشی است که برای آزادی دریایی از خون داده است. هزارها پیشمرگه شهید دارد. پدر من در این حزب جان خود را فدا کرد. اتحادیه میهنی از نیت کمال کرکوکی آگاه شد و به همین دلیل نیروهای خود را عقب کشید. کمال کرکوکی محور را ترک کرد و پیشمرگه‌های ما هم را هم مجبور به عقب نشینی کرد. پیشمرگه‌های حزب دمکرات کردستان عراق ما را تنها گذاشتند. اگر عقب‌نشینی صورت نمی‌گرفت ١٣ هزار تن از پیشمرگه‌های اتحادیه میهنی کشته می‌شدند. پیشمرگ‌های پ.د.ک یک گلوله شلیک نکردند. ما در ساعات آغازین ١٠۵ شهید دادیم. این آمار خود بیانگر واقعیت جنگ است. اتحادیه میهنی را متهم نکنید و به پیشمرگه‌های اتحادیه میهنی حقارت نکنید. شما که جسارت جنگ با نیروهای عراقی را نداشتید و فرار کردید چرا امروز خواهان قربانی نمودن جوانان کُرد هستید. کشتار جوانان ما بس است.

 

حزب دمکرات کردستان عراق در مناطق مورد مناقشه دیگر هم یک گلوله شلیک نکرده است. بالیسان و مناطق دیگر را بدون درگیری واگذار کردند.

 

سه سال است با پیشمرگ‌های پ.د.ک کار می‌کنم. همدیگر را خوب می‌شناسیم. از جسارت همدیگر هم خبر داریم. همگی می‌دانیم چه کسی باشرافت است و چه کسی از شرافت بی‌بهره است."

 

برای پایان دادن به مسائل گفتگو بهترین راه حل است

 

وهاب به مسائل مابین اتحادیه میهنی و پ.د.ک اشاره نموده و افزود:"از هر دو حزب می‌خواهم که برای جلوگیری از بحران تازه‌ای که دامنگیر خلق می‌شود به اختلافات خود پایان دهند. خلق ما دیگر تحمل بیشتر از این را ندارد. کرکوک آرام است. تحت نام داوطلبان جوانان کُرد را به کشتن ندهید.

 

برای پایان دادن به مسائل فی‌مابین به گفتگو بپردازند.

 

شما [اشاره به سخنان مسعود بارزانی در رابطه با همه‌پرسی ٣ مهرماه] به دیگران بی‌اعتنایی کردید، اکنون آنها هم به شما کمک نمی‌کنند."