ادریس موسی و خانواده اش اهل روستای چقماقای کوچک از توابع منطقه راجو در عفرین اشغالی، مانند هزاران نفر از مردم عفرین، در جریان حملات ۲۰ ژانویه ۲۰۱۸ سرگردان و آواره شدند. برای رفتن به اروپا ابتدا به ترکیه می روند و در استانبول ساکن می شوند.

ادریس سرانجام از راه قاچاق در سال ۲۰۲۲ به اروپا رفت.

ادریس موسی ماجرای خود را برای ANF بازگو کرد و گفت: بعد از رفتنم، یک ماه و نیم بعد تماس گرفتند و گفتند فرزندان و همسرم توسط سازمان امنیت ترکیه دستگیر شده‌اند  و آنها را به پلیس استانبول برده اند و تا چند روز دیگر آنها را به سوریه خواهند فرستاد. بعد از آن هیچ اطلاعاتی از خانواده ام دریافت نکردم. بعد از چند روز دوباره با من تماس گرفتند. یک نفر ترکی صحبت می کند و دیگری به زبان کوردی کورمانجی ترجمه می کند. گفتند: وضع خانواده شما خوب است، اما لازم است شما و خانواده شما با ما همکاری کنید. به خصوص خانواده های شما در شهباء. بعد از اینکه گفتم این کارها را نمی‌کنم، هر از چند گاهی صدای بچه‌هایم را برایم می فرستاند و در نهایت به من می‌گفتند که اگر تو و خانواده‌ات در شهبا با ما کار نکنید، نمی‌گذاریم بروند.

ادریس موسی در مورد خانواده اش صحبت کرد و گفت: «اعضای خانواده من این افراد هستند، همسرم دیجله جمال بکر اهل روستای مرونیه پایین در منطقه شیعه نشین است. فرزندان من ماریه ادریس موسی، مروان ادریس موسی، محمدعلی ادریس موسی و میرا ادریس هستند.

ادریس در ادامه سخنانش گفت: به یکباره اطلاعم از خانواده ام قطع شد. اما پس از زلزله ششم فوریه، شخصی دوباره با من صحبت کرد و توضیح داد که خانواده من در زندان هیوات کیلیس دستگاه امنیت ترکیه در اعزاز هستند. از طریق آژانس شما، از همه نهادهای انسانی مسئول و سازمان ملل می‌خواهم که برای اوضاع و حوادث عفرین وارد عمل شوند و اقدام کنند.

شایان ذکر است که پس از کوچ ساکنان عفرین به شهبا، دولت اشغالگر ترکیه و مزدورانش به منطقه شهبا حمله کرده و آنها را تهدید می کنند. اما مقاومت در شهبا همچنان ادامه دارد. به همین دلیل است که دولت ترکیه می خواهد مقاومت در شهبا را نابود کند.