مردم به دلیل حملات دولت اشغالگر ترکیه به منطقه عفرین، مجبور به مهاجرت شدند. این مهاجرت وارد هشتمین سال خود شده است. این مردم مقاوم با وجود این درد و سختی مقاومت می‌کنند و در برابر دشمن سر خم نمی‌کنند. پس از اینکه این مردم مقاوم از عفرین مهاجرت کردند، به منطقه شهبا رفتند. آنها آن مکان خشک و بی‌آب را به مکانی با روح و طبیعت تبدیل کردند و دوباره در آنجا زندگی خود را سازماندهی کردند. اما دشمن خشمگین شد و بار دیگر آنها را از منطقه شهبا آواره کرد. اما مقاومت و مبارزه باعث شد که این همه تلاش دشمن بی‌نتیجه بماند.

آوارگان عفرین در مورد سختی‌هایی که در زمان مهاجرت از عفرین به شهبا و از شهبا به رقه تجربه کرده‌اند، با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کردند.

علی پیری، یکی از شهروندان، در مورد مهاجرت خود از عفرین به شهبا، گفت: «در سال ۲۰۱۸، دولت اشغالگر ترکیه و تبهکارانش در یک شب با هواپیماهای جنگی و مسلح، با تمام تجهیزات سنگین خود به عفرین حمله کردند. دولت اشغالگر ترکیه این حمله را با هدف احیای دوباره دولت عثمانی و اشغال سرزمین ما انجام داد. ۷۲ هواپیمای جنگی در آسمان عفرین بودند. در آن زمان هیچ شهر و شهرکی در عفرین نبود که مورد حمله قرار نگرفته باشد. دولت اشغالگر ترکیه حملات خود را علیه مردم انجام داد. به جز کودکان و غیرنظامیان، هیچ کس دیگری در عفرین نبود. قتل‌عام‌های بزرگی علیه کودکان و زنان انجام شد. آنها به طرز وحشیانه‌ای حمله کردند و هزاران نفر را کشتند. در کنار این، مردم مقاوم ما ۵۸ روز در عفرین مقاومت کردند و سرزمین خود را به راحتی تسلیم دشمن نکردند.»

فاطمه رشید، از اهالی بخش بلبله از توابع شهر عفرین، از مهاجرت خود برای ما صحبت کرد و گفت: «زمانی که در عفرین بودیم، زندگی ما خوب و امن بود. اما متاسفانه پس از آنکه دولت اشغالگر ترکیه حملات وحشیانه خود را علیه ما انجام داد، به طرز غیرانسانی کودکان، زنان، پیر و جوانان ما را کشتند. پس از ۵۸ روز مقاومت، مجبور شدیم از سرزمین خود دور شویم. ما خانه، املاک و زمین‌های خود را پشت سر گذاشتیم و به منطقه شهبا رفتیم. همچنین، ما زندگی دیگری را در شهبا برای خود ساختیم تا دوباره به سرزمین خود عفرین بازگردیم.

زمانی که به شهبا آمدیم، همیشه می‌گفتیم که شهبا را به عفرین کوچک برای فرزندان خود تبدیل خواهیم کرد. اما بار دیگر دشمن به ما حمله کرد و ما را در یک ساعت از شهبا بیرون کردند و به مناطق اداره خودمدیریتی فرستادند. ما دو بار به دلیل توحش دشمن آواره شدیم. ما غیرنظامی هستیم، یعنی از نظر قانونی نمی‌توان شکنجه و مهاجرت را بر غیرنظامیان تحمیل کرد، اما دولت اشغالگر ترکیه دو بار ما را از خانه‌هایمان آواره کرد و ما را بی‌خانمان و بی‌سرزمین گذاشت. در عین حال، در زمان مهاجرت، کشتار، ربودن و بسیاری از کارهای کثیف توسط تبهکاران دولت اشغالگر ترکیه علیه مردم غیرنظامی انجام شد. دولت اشغالگر ترکیه این کار را ادامه می‌دهد و کارهای کثیف در مورد مردم کورد را روز به روز بیشتر می‌کند. در مقابل، مردم کورد همیشه مبارزه خواهند کرد و مقاومت آنها به سنگین‌ترین سلاح در برابر دشمن تبدیل خواهد شد.»

فریده احمد که او نیز یکی از آوارگان منطقه عفرین-شهبا است، خاطرنشان کرد که جنگی که در سال ۲۰۱۸ علیه آنها انجام شد، جنگی علیه بشریت بود و گفت: «ما در خانه‌های خود در عفرین در امنیت بودیم. اما دشمن به ما حمله کرد و ما را از خانه‌هایمان و سرزمینمان دور کرد. همچنین صدها زن و کودک را کشتند و ربودند، اما هیچ کدام از دولت‌های بین‌المللی حتی صدای خود را بلند نکرد و این جنگ را متوقف نکرد. اما با این وجود، ما هنوز امیدوار بودیم و به شهبا مهاجرت کردیم. گفتیم درست است که اکنون عفرین رنگین ما، در دست دشمن است، اما ما در شهبا زندگی جدیدی برای خود خواهیم ساخت. ما شروع به ساخت خانه‌ها و سازمان‌ها در شهبا کردیم، اما بار دیگر دشمن به ما حمله کرد و ما را از شهبا نیز بیرون کردند. در راه، زمانی که به مناطق اداره خودمدیریتی مهاجرت می‌کردیم، تبهکاران ارتش آزاد و تبهکاران دولت اشغالگر ترکیه هر کار کثیفی را علیه مردم ما انجام دادند.»