محمود احمد اهل دِیرک در نوروز سال ۱۹۸۷ در روستای اندیوار در دیرک پ‌ک‌ک را شناخت. محمود احمد به خبرگزاری فرات(ANF) گفت که نوروز با پ‌ک‌ک به چه سطحی رسید.

محمود احمد یادآور شد که مهمانی‌های جشن نوروز دارای آهنگها، گروه‌ها و جمعیت‌های مختلف هستند. مثل مهمانی، عروسی و پیک‌نیک و گفت: «نوروز با پ‌ک‌ک با روحیه انقلابی و ملی برگزار شد. من اولین بار در سال ۱۹۸۷ این جشن را دیدم. با مقاومت مظلوم دوغان متوجه شدیم که نوروز مقاومت است. مبارزه برای زندگی مردم ستمدیده، روز جدیدی است، روز اتحاد و همبستگی است. با تاریخ پ‌ک‌ک به واقعیت نوروز رسیده‌ایم.»

محمود احمد با بیان اینکه مردم درک بی‌صبرانه منتظر نوروز بودند، گفت: «با نزدیک شدن به نوروز، لباس ملی-محلی آماده می‌شد، لباس ملی-محلی برای کودکان نیز تدارک دیده می‌شد. از کودکان تا بزرگسالان از نوروز به صورت رنگارنگی استقبال می‌کردند. یک روز قبل از نوروز، مردم از نوروز استقبال می‌کردند و به میدان نوروز می‌رفتند. اینگونه هم امنیت میدان حفظ می‌شد و هم میدان آذین بندی می‌شد. نوروز طی چند ساعت تمام نمی‌شد. برنامه نوروز حدود ۱۲ ساعت ادامه داشت. علاقه مردم به تئاتر بسیار زیاد بود. مبارزه پ‌ک‌ک و جنگ گریلا از طریق تئاتر نمایش داده می‌شد. موسیقی نیز درباره انقلاب، مقاومت مردم کوردستان و جنگ گریلایی بود. رقصها نیز فرهنگ خلق کورد را نشان می‌داد.»

جشن نوروز به عنوان پاسخ به قتل‌عام برگزار شد

 محمود احمد اعلام کرد که در واکنش به کشتار ۱۲ مارس ۲۰۰۴ توسط رژیم بعث در سال ۲۰۰۴، جشن نوروز در دیرک بسیار بزرگ و با شور و شوق فراوان برگزار شد و گفت: «رژیم بعث می‌خواست ترس را در مردم ایجاد کند، صدای کوردها را ساکت کند و بدون هویت بگذارد. پس از فشارهای سنگین بر مردم، علیرغم قتل‌عام، ده‌ها نفر دستگیر شدند و هنوز از سرنوشت بسیاری از مردم اطلاعی در دست نیست. با وجود آن فضا، مردم دیرک جشن نوروز ۲۰۰۴ را در روستای باجاریق برگزار کردند. برخی در برابر رژیم بعث نتوانستند مقاومت کنند، سکوت کردند، اما توده‌های مردم با شور و شوق فراوان به فشارها، شکنجه‌ها و کشتارهای رژیم پاسخ دادند و نوروز را به این شکل جشن گرفتند.»

ما باید آزادی رهبر آپو را مطالبه کنیم

 محمود احمد با بیان اینکه نوروز را با روحیه مظلوم دوغان، زکیه آلکان، رهشان دمیرل با برادری خلق‌ها جشن خواهند گرفت، گفت: «فرزندان ما جان خود را فدا کردند تا از سرزمین و کرامت خود محافظت کنند تا خلق کورد نابود نشود. به یُمن این ما با خونی شریف و شرافتمندانه از خوابی سنگین بیدار شدیم. زنجیر بردگی صدها ساله را گسستیم. با این روحیه و مقاومت باید درخواست آزادی جسمانی رهبر آپو را در میدان‌های نوروزی بیان کنیم.»