آوارگانی که پس از حمله اسرائیل به لبنان وارد شمال و شرق سوریه شدند، اظهار داشتند که اداره خودمدیریتی همه نوع کمک را ارائه کرده است، اما نهادهای بین‌المللی نیز باید به پناهندگان کمک کنند و مسئولیت‌های خود را بر عهده بگیرند.
پس از حمله اسرائیل به حزب‌الله لبنان، صدها هزار پناهجوی سوری در لبنان شروع به برگشتن به مناطق شمال و شرق سوریه کردند. یک ستاد بحران توسط اداره خودمدیریتی شمال و شرق سوریه به منظور اطمینان از عبور روان و امن آوارگان و ارائه کمک‌های لازم ایجاد شد. به گفته اداره مهاجرت شمال و شرق سوریه، تا کنون ۲۰ هزار پناهجوی سوری وارد مناطق اداره خودمدیریتی شده‌اند. نیازهای پناهجویان وارد شده، توسط دفتر مهاجرت اداره خودمدیریتی شمال و شرق سوریه از طریق کمون‌های محله آنها تامین می‌شود.
احمد عبدل دِری با بیان اینکه به دلیل درگیری مجبور به ترک منطقه شدند، تجربیات خود را اینگونه توضیح داد: «حملات به ویژه در جنوب لبنان آغاز شد. اما به تدریج کل لبنان از این حملات رنج می‌برد. کارخانه‌ای که در آن کار می‌کردیم ضربه خورد. من دختر دارم، برای امنیت آنها مجبور شدم بروم. از روز دوم حملات شروع به خارج شدن کردیم. البته در مسیر خروج از لبنان مشکلاتی داشتیم. ابتدا باید از یک جاده کوهستانی عبور می‌کردیم. وقتی رفتیم نتوانستیم چیزی با خود ببریم. مجبور شدیم همه چیز را رها کنیم.
با این حال بعد از اینکه از مرز عبور کردیم، یعنی بعد از اینکه ما را به رقه آوردند، خیلی به ما کمک کردند. ما را به کمون بردند. بعد از اینکه اسامی ما ثبت شد، همه نیازهای ما برآورده شد. ما در حال حاضر در مکانی متعلق به دفتر خدمات اجتماعی اداره خودمدیریتی اقامت داریم و آنها از ما حمایت زیادی کرده‌اند. با این حال ما از سازمان‌های بین‌المللی نیز کمک می‌خواهیم. من یک دختر معلول دارم. همسرم مریض است، من هم مریض هستم. حداقل در این موارد به کمک نیاز داریم. زیرا در اینجا پناهندگان زیادی وجود دارد و ارائه کمک‌های کافی به همه آنها دشوار است. ۳/۵ میلیون پناهنده سوری که از لبنان آمده‌اند ثبت‌نام کرده‌اند. همه اینها نیاز به حمایت و کمک جدی دارند. بنابراین نهادهای بین‌المللی باید مسئولیت این موضوع را بر عهده بگیرند.»
پناهجویی به نام مُسَنا گفت: «وقتی حملات شروع شد، در خانه بودم. در اولین حمله ساختمانی که در آن بودیم مورد اصابت قرار گرفت. با این حال، آسیب جدی ندیدیم زیرا به مخازن بزرگ آب واقع در بالای ساختمان برخورد کرد. ما در واقع بعد از آن بیرون رفتیم. در ابتدا، تا اینکه از لبنان خارج شدیم، کار سختی داشتیم. اما پس از رسیدن به رقه همه چیز بسیار خوب پیش رفت. خیلی خوب از ما استقبال کردند. کمون‌ها همه نیازهای ما را برآورده کردند. اما پناهندگان زیادی وجود دارد و نهادهای بشردوستانه بین‌المللی نیز باید به آنها کمک کنند.»
یکی دیگر از پناهندگان، حسین علی حسین، گفت: «وقتی جنگ شروع شد، آنهایی که توانستند خود را نجات دهند، توانستند خارج شوند. البته کسانی هم بودند که موفق به فرار نشدند. افرادی نیز در آن حملات جان خود را از دست دادند. ابتدا به بقاع و از آنجا به سمت سوریه رفتیم. زمانی که به سوریه رسیدیم، از سه سازمان غیردولتی خارجی درخواست کمک کردیم، اما تاکنون هیچ کمکی به ما نکرده‌اند. نهادهای بین‌المللی مسئولیتی بر عهده نمی‌گیرند. ما بی پناه می‌ماندیم؛ از مردم پتو و وسایل می‌خواستیم. سپس به سمت رقه رفتیم. بعد از انتقال به اینجا، وضعیت ما بهتر شد. نیازهای ما با کمک‌های ارائه شده توسط اداره خودمدیریتی برآورده شد.»
