خانواده طیب اهل روستای رامی در دامنه کوهستان زاویه استان ادلب هستند که به دلیل ظلم تبهکاران رژیم متجاوز ترکیه نخست به عفرین پناهنده شدند و پس از آن به منبج آمدند. محمود طیبه از فرماندهان گردان ثوار ادلب می‌باشد. پدر وی هم از مبارزان این گردان است. مادر او در مجلس خانواده شهیدان جای گرفته است و یکی از فرزندان خانواده گریلای پ.ک.ک است.

محمود مصطفی طیبه (ابو لیلا) که در حملات رژیم سوریه ٢ دایی و ٣ عموی خود را از دست داده است در گفتگو با خبرگزاری فرات می‌گوید که آوارگی خانواده از سال ٢٠١۴ آغاز شد، زمانیکه جبهه النصره به جبهه الحر حمله کرد و او ادلب را ترک نموده و با کوردها رابطه برقرار کرد و به عفرین آمد. محمود می‌گوید:"ما به عفرین رفتیم، زیرا آنجا منطقه امن بود. ما آنجا گردان «شمال الدیمقراطی» را تأسیس کردیم و علیه داعش جنگیدیم. ما نزد هوالان رفتیم، آنها آکادمی آموزشی داشتند. آموزش‌های آنان موفقیت‌آمیز بود. در کنار هوالان در جنگ‌ها شرکت کردیم. هدف نیز کمک به خلق بود."

به افکار اوجالان تکیه می‌کند

محمود می‌گوید که هم زندگی و هم شیوه مبارزه آنان تحت تأثیر نیروهای آزادیبخش روژاوا قرار گرفت و افزود:"نیروهای سوریه دمکراتیک دارای زمینه‌ای نیرومند و موفق است. اتحاد خلق‌ها، آیین‌ها و جوامع را در کنار همدیگر فراهم می‌کند. هدف آنان این است که خاک سوریه را از تبهکاران و اشغالگری ترک مصون دارند. آفریننده این نیز رهبر عبدالله اوجالان است. در افکار و ایده‌های رهبر آپو آرامش، عشق و صلح وجود دارد. میان کورد- عرب، مسلمان- مسیحی تفاوتی قائل نیست."

در دوره‌های آکادمی شرکت کرد

محمود برای آشنایی هر چه بیشتر با اندیشه اوجالان در سال ٢٠١٧ در دوره آکادمی شرکت کرد. او در این مورد گفت:"سپس در دوره آموزشی شهید عزیز عرب شرکت کردم. طی آموزش در شخصیت خود پیشرفت نمودم. می‌توانستم به شیوه‌ای نیرومند زندگی گذشته خود را مورد تحلیل قرار دهم. در کنار طیف‌های دیگر همه در دوره آموزشی بودیم. این جالب توجه و ارزشمند بود. خواندن کتاب‌های رهبر عبدالله اوجالان من را بیشتر نیرومند کرد. ما در آموزش مطلع شدیم که تعدادی از جوانان عرب در دهه ١٩٩٠ به جنبش آزادیبخش کوردستان پیوسته و به شهادت رسیده‌اند. شهید عزیز عرب یکی از آنان بود. اهل روستای محربیه در عفرین بود. این بسیار بر من تأثیر گذاشت."

اراده و نیروی بی‌پایانی وجود داشت

محمود پس از پایان دوره آموزش به عفرین بازگشت و اینبار با مسئولیت‌پذیری به اشاعه و ترویج ایده‌ها و افکار رهبر عبدالله اوجالان میان خلق عرب پرداخت و به عنوان مدرس دوره آموزش فعالیت نمود. پس از مدتی به جبهه‌های جنگ رفت. سال ٢٠١٨ در زمان حمله رژیم تبهکار ترکیه به عفرین در خط راجو مقاومت نمود. محمود در این مورد می‌گوید:"در جبهه نبرد با اشغالگران علی‌رغم بمباران هواپیماهای جنگنده و توپباران ما روحیه بزرگی داشتیم. خاطره‌ای را برایتان می‌گویم؛ ٢ رفیق ۶ روز با جراحت طاقت آورده بودند. پس از آزادی یک روستا ما آنها را خارج کردیم. هر کسی دارای روحیه‌ای بزرگ بود. همچنین برخی از رفقا به عملیات فدایی دست می‌زدند. پس از عملیات فدایی هر کسی پیشنهاد شرکت در عملیات فدایی می‌نمود. یعنی اراده‌ای بی‌مانند و روحیه‌ای بی‌پایان وجود داشت."

محمود در کارزار رهایی باغوز که واپسین قلعه گروه تبهکار داعش بود جای گرفت و در ادامه گفت که هدف آنان رهایی ادلب و عفرین اشغالی است:"هدف اساسی من ادلب است. هم رهایی ادلب هم رهایی عفرین اس. ما در مورد ادلب اطلاعات کافی در دست داریم. روزانه بمباران می‌شود. هر کسی می‌داند که جبهه النصره ضمیمه داعش است، اما کسی شهامت ندارد آنرا بر زبان براند. خلق ادلب نمی‌توانند بپاخیزند، زیرا گردن آنان را می‌زنند. خلق را مرعوب کرده‌اند."