حماسه قهرمانی آزادی زنان: شیلان کوبانی

مبارز، مقاومتگر و قهرمان زن آزاد شیلان کوبانی در سخت‌ترین شرایط در برابر انواع اقتدار و اندیشه‌های عشیره‌ای ایستادگی کرد و به یک پیکارگر آزادی مبدل شد و با پیروی از اندیشه‌های رهبر آپو تبدیل به مبارز عصر شد.

مبارز شیلان کوبانی در سال ۱۹۷۱ در کوبانی در خانواده‌ای میهن‌دوست از عشیره کتیکان به دنیا آمد. مبارز شیلان کوبانی در اوان کودکی علیه ذهنیت واپسگرای جامعه قیام کرد. او در ابتدا در برابر اقتدار عشیره‌ای که زن را ابزار می‌دید، ایستاد و سپس در برابر دولت‌های ظالم ایستاد و با این قیام کاری کرد که همه به اراده او احترام بگذارند.

شیلان در کودکی در خانواده جسارتی داشت که دارای ویژگی‌های انقلابی بود و در سن ۶ سالگی در مقابل ذهنیت عشیره‌ای ایستاد و علیرغم عدم موافقت خانواده به تحصیل پرداخت. پس از مدت کوتاهی خانواده وی به دلیل شرایط اقتصادی به شهر حلب نقل مکان کردند و شیلان در ۷ سالگی با جنبش آزادی کوردستان آشنا شد.

در برابر دگماهای عشیره‌ای قیام کرد و آنها را درهم شکست

شهر کوبانی دارای فرهنگ عشیره‌ای است و شیلان در میان درگیری‌های نظام و اقوام بزرگ شده است. خانواده او به دلیل شرایط اقتصادی به شهر حلب نقل مکان کردند، اما خانواده ذهنیت و فرهنگ خود را در آنجا ادامه دادند. دختران اجازه رفتن به مدرسه را نداشتند. اما شیلان با اصرار فراوان این دگم را در خانواده شکست. او مدام در جستجوی آزادی بود.

دگماهای عشیره‌ای در برابر مبارزه شیلان ناکام ماند

شیلان کوبانی علیه دگماهای عشیره‌گرایی قیام کرد، آن دگماها در برابر شجاعت و اراده شیلان شکست خورد. شیلان در تحصیل بسیار موفق بود و موفق‌ترین دانش‌آموز کلاسش بود. همه به خاطر رفتارش به او احترام می‌گذاشتند. شیلان مورد اعتماد همه بود.

شروع به مبارزه علیه اقتدار کرد

در سال ۱۹۸۰ خانواده شیلان با جنبش آزادی کوردستان آشنا شدندذ. شیلان علاقه و عشق زیادی به انقلابیون آزادی کوردستان دارد که می‌خواهد از نزدیک با آنها آشنا شود. او با عشق فراوان در جلسات و فعالیت‌های آنها شرکت می‌کند. سپس به همراه دوستانش یک گروه هنری به نام «آگری» تشکیل می‌دهد و در جشن و مراسم‌های زیادی شرکت می‌کند. در سن ۱۲ سالگی در جشن نوروز شرکت کرد و سپس حدود ۵ روز به اسارت رژیم سوریه درآمد. از آن زمان شیلان مبارزه با انواع اقتدارها را آغاز کرد.

عاشق زبان کوردی شد

شهید شیلان کوبانی در مقابل انواع خشونت‌ها و بی‌عدالتی‌ها به ویژه خشونت علیه زنان می‌ایستد و جرقه‌ی آزادی برای زنان می‌شود. شیلان در کودکی از طریق کادرهای برجسته زبان کوردی را یاد می‌گیرد و به دلیل عشقی که به زبان کوردی داشت، دوستان و خانواده خود را دور خود جمع کرد و به طور مخفیانه به آموزش زبان کوردی پرداخت.

دیدار با رهبر آپو

شیلان در سال ۱۹۸۲ در سن ۱۱ سالگی رهبر آپو را دید و در همین رابطه می‌گوید؛ «آن روز پرمعناترین لحظه زندگی من بود. بعد از آن روز فهمیدم که زندگی من مثل قبل ادامه نخواهد داشت. من عاشق کوردستان و آزادی خواهم شد و به دنبال آنها خواهم رفت.» پس از این گفته، شیلان در سنین جوانی دست به کار شد و به پیکارگر آزادی مبدل شد.

در ماه اوت ۱۹۸۷ در شهر حلب به جنبش آزادی کوردستان پیوست و با ۴ دوستش به لبنان و در آنجا به آکادمی معصوم کورکماز رفت. شیلان در آنجا بین مرز سوریه و لبنان اسیر شد و حدود دو ماه در زندان‌های رژیم سوریه گروگان بود. بعد از آزادی از زندان می‌خواهد دوباره به آکادمی برود. او می‌رود و جای خود را در بخش عربی رادیو صدای گریلا گرفت و در آنجا به کار روزنامه‌نگاری پرداخت.

شیلان کوبانی یک سال را در اردوگاه‌های لبنان با رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان گذراند و در آنجا آموزش‌های سیاسی و نظامی دید. شیلان کوبانی با وجود سن کمش اصرار دارد که در کوه‌های کوردستان بجنگد. اما رهبر آپو به دلیل سن کمش اصرار او را نمی‌پذیرد و شیلان شروع به فعالیت‌های سازماندهی در عفرین و حلب می‌کند.

تاثیرگذارترین عضو حزب

در سال ۱۹۹۱ شیلان به کوه‌های آزاد می‌رود و در کنار انتشار مجلات به کار خبرنگاری جنگ می‌پردازد. شیلان در کنفرانس اتحادیه آزادی زنان کوردستان (یاژک) در سال ۱۹۹۵ به عنوان عضو کمیته مرکزی یاژک انتخاب شد. او در بحبوحه سخت‌ترین شرایط، با شجاعت و بدون تردید منبع الهام، نیرو و روحیه رفقایش می‌شود. با گذشت زمان، شیلان جای خود را در مدیریت جنبش می‌گیرد و بتدریج به یکی از اعضای تأثیرگذار جنبش تبدیل می‌شود.

شیلان در سال ۲۰۰۳ با تشکیل کنگره حزب اتحاد دموکراتیک (پ‌ی‌د) به عضویت کمیته اجرایی حزب درآمد. بر همین اساس بار دیگر به روژاوا روی آورده و به کار خود ادامه می‌دهد.

شیلان کوبانی در ۲۹ نوامبر ۲۰۰۴ در مرز عراق و سوریه در شهر موصل در اثر کمین مشترک رژیم بعث و دولت ترکیه به همراه رفقایش ذکریا، جوان، فواد و جمیل به کاروان شهدا پیوست.

شیلان نه تنها در روژاوا، بلکه در هر چهار بخش کوردستان به نماد یک زن آزاد تبدیل شد و رهبر تمام زنانی شد که با ذهنیت حاکم مبارزه می‌کنند. به همین دلیل، انقلاب روژاوا که به عنوان انقلاب زنان تعریف می‌شود، روز به روز آغاز شد، به میراث همه زنان آزادیخواه تبدیل شد و در عین حال به یمن زنان پیشاهنگ، این انقلاب در سراسر جهان طنین‌انداز شد.