آلدار خلیل، عضو کمیته مشترک ریاست حزب اتحاد دموکراتیک (پ‌ی‌د) درباره حملات دولت ترکیه به منطقه و انتخابات آتی که قرار است در شمال و شرق سوریه برگزار شود، با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کرد.

آلدار خلیل با بیان اینکه دولت ترکیه به ویژه رژیم آک‌پ-م‌ه‌پ موجودیت خود را در نابودی کوردها می‌بیند، گفت: «آنها موجودیت خود را در از بین بردن پروژه دموکراتیک می‌دانند. به گفته آنها، اگر پروژه ملت دموکراتیک عملی شود، اگر مردم کورد مانند سایر مردم از حقوق و زندگی آزاد برخوردار باشند، ترک‌ها به پایان خواهند رسید. چرا در درون چنین ترسی به سر می‌برند؟ زیرا جمهوری ترکیه بر اساس نابودی کوردها بنا شده است. کوردها و ترک‌ها با هم این جمهوری را بنا نهادند، اما دولت ترکیه چه کرد؟ وعده‌هایی که به کوردها داده بود را فراموش کرد، سیاست قتل‌عام و نسل‌کشی علیه کوردها را در دستور کار قرار داد. برای اینکه کوردها مطالبات خود را مطرح نکنند به آنها حمله کرده خواست تا آنها را نابود کند. دولت ترکیه صد سال پشت‌سر گذاشت، اما او صد سال است که با چنین ترسی بسر می‌برد. از این می‌ترسد که مبادا کوردها از حقوق‌شان برخوردار شوند. حقوق خلق کورد مشروع هستند. هزاران سال است که این خلق در این سرزمین‌ها زندگی می‌کند. تاریخ، فرهنگ و زبانش معلوم است. در واقع وقتی انسان به هر کاوش و تحقیق تاریخی در این سرزمین توجه می‌کند، متوجه می‌شود که تمدن توسط این خلق در این منطقه ساخته شده است. دولت ترکیه از این واقعیت هراس دارد.

معلوم می‌شود که ترک‌ها مالک این سرزمین نیستند، آنها از خارج آمده‌اند و کوردها، آشوری‌ها، ارمنی‌ها و بسیاری از خلق‌های دیگر را در این سرزمین قتل‌عام و غارت کرده‌اند. این چیزی است که او از آن می‌ترسد. به همین دلیل است که او می‌خواهد اشغال را گسترش دهد و حکومت خود را بر همه خلق‌ها برقرار کند. لذا کوردها را دشمن اصلی خود می‌بیند. دولت ترکیه نه تنها تلاش می‌کند از آنچه که دارد محافظت کند، بلکه در کنار حفاظت از سرزمین‌های قدیمی می‌خواهد مناطق جدیدی را اشغال کند. او فکر می‌کند که از این طریق می‌تواند وجود خود را حفظ کند. دولت ترکیه اینگونه فکر می‌کند که پس از پایان جنگ جهانی اول نقشه‌های جدیدی در منطقه ایجاد شد. بر اساس این نقشه، عثمانی‌ها دولت‌های مستقل خود را از دست دادند. عثمانی‌ها در اینجا شکست خوردند. دولت فعلی ترکیه در حال برنامه‌ریزی برای بازپس‌گیری مناطق از دست رفته توسط عثمانی‌ها است. امروز در منطقه جنگی در جریان است. مشکل امنیتی در منطقه وجود دارد. دولت ترکیه می‌خواهد این جنگ و بحران را بدتر کند. به این ترتیب او می‌خواهد قلمرویی را که در دست دارد افزایش دهد. آنها می‌خواهند یک ترکیه بزرگ بسازند. چگونه این برنامه‌ریزی را عملی کنند؟ او می‌خواهد با یک تیر دو نشان را بزند. او از یک طرف می‌خواهد مناطق کوردستان را فتح و کوردها را نابود کند و از طرف دیگر می‌خواهد مرزهای دولت ترکیه را گسترش دهد. هدف اصلی در اینجا تصرف شمال و شرق سوریه و باشور کوردستان است.

دولت ترکیه از روزی که بهار خلق‌ها آغاز شد، سعی در ایجاد یک اداره متفاوت در این مکان داشته است. او نمی‌خواهد یک نظام دموکراتیک در سوریه ایجاد کند. همیشه از تبهکاران حمایت می‌کند. تبهکاران هم برای آنها کار می‌کنند. ببینید این تبهکاران را به همه جا برده‌اند. از سومالی گرفته تا لیبی، آذربایجان و علیه گریلاها به جنگ واداشت. از این تبهکاران علیه بسیاری از کشورها استفاده می‌شود. یکی از این کشورها سوریه است. این تبهکاران در ادلب، عفرین، گری‌سپی و سریکانی مورد استفاده قرار گرفتند. هنوز هم می‌خواهد از آن در زمینه‌های مختلف استفاده کند. یعنی دولت ترکیه نمی‌خواهد یک جمهوری دموکراتیک سوریه ایجاد شود. او می‌خواهد سوریه همیشه در دست تبهکاران باشد و بدین ترتیب به هدف عثمانی خود جامه عمل بپوشاند.»

آلدار خلیل درباره موضوع انتخابات شهرداری‌های شمال و شرق سوریه که به ماه اوت به تعویق افتاد، گفت: «همانطور که می‌دانید دو سال است که مقدمات قرارداد اجتماعی در دستور کار قرار گرفته است، کمیسیونی مرکب از ۱۵۸ نفر از تمام تشکلات اجتماعی شمال و شرق سوریه تاسیس شد. در پایان سال گذشته این قرارداد اجتماعی تایید و اعلان شد. بر این اساس این قرارداد نظام خود را سازماندهی و بازسازی خواهد کرد. یعنی الان همه چیز طبق قرارداد اجتماعی انجام می‌شود. بر اساس این قرارداد، تغییرات باید از طریق ادارات دموکراتیک انجام شود. یکی از این تغییرات شهرداری است. بر اساس قرارداد، سیستم شهرداری تغییر کرد. برای اینکه شهرداری‌ها بتوانند خدمات بهتری ارائه دهند باید یک سیستم بازسازی شود. خوب، این سیستم چگونه عملی خواهد شد؟ با نظام حزبی و جناحی امکان‌پذیر نیست. به همین دلیل تشکلات خلق‌های منطقه (محلی) باید دور هم جمع شوند و شهرداری‌های خود را تشکیل دهند. این ربطی به مسائل سیاسی و وحدت کشور ندارد. این یک مشکل خدماتی است. مربوط به زندگی اجتماعی است. اما دولت ترکیه و برخی از نیروهایی که با آن همکاری می‌کنند آن را نمی‌پذیرند. مخالفت می‌کنند. زیرا اگر انجام شود خدمات خوبی به مردم ارائه می‌شود. مشکلات حل خواهد شد، سازمان جامعه تقویت می‌شود، ادارات محلی تقویت می‌شوند. آنها این را نمی‌خواهند. حتی برخی از آنها تلاش می‌کنند در مقابل این موضوع بایستند.

البته تنها به این محدود نخواهد شد. انتخابات مدیریت‌های محلی اولین گام بود. دومین و مهمترین آن، سازماندهی مجدد شوراها و کمون‌ها است. اینها از انتخابات شهرداری می‌ترسند، در انتخابات بعدی چه خواهند کرد؟ انتخابات شهرداری است، اما آنها گفتند سوریه را تجزیه می‌کنند، گفتند کوردها در حال ساختن یک دولت جدید هستند. به عبارت دیگر در زمان حکومت دمشق در این مناطق شهرداری وجود داشت. انتخابات شهرداری اینگونه برگزار شد. سیستمی در سطح شهرداری وجود داشت. البته روابط و روش کارشان متفاوت بود. قبلاً به شکل دیگری انجام می‌شد، اما اکنون به روشی دموکراتیک انجام می‌شود. همه خلق‌ها در آن مشارکت می‌کنند. با یکدیگر در ارتباط هستند و مانند قبل مرکزی نیستند. هر شهرداری با توجه به شهری که در آن قرار دارد با شورای خود تصمیم می‌گیرد. این یک نظام دموکراتیک است. قبلا شهرداری وجود داشت. آیا سوریه در آن زمان تجزیه شد؟ نخیر. امروز شهرداری‌ها به همین شکل وجود دارد، اما این بار به روشی دموکراتیک انجام می‌شود. آنها نمی‌خواهند اراده مردم مشخص شود. آنها می‌خواهند فشار و خشونت دائمی در منطقه وجود داشته باشد. با این حال مردم ما از اراده‌ی خود صیانت می‌کنند. از پروژه خود صیانت بعمل می‌آورد. همه می‌خواهند این انتخابات برگزار شود و می‌خواهند به عنوان نمونه‌ای از دموکراسی برای کل منطقه نشان داده شود.

با این حال، گاهی اوقات ممکن است کاستی‌هایی در آماده‌سازی وجود داشته باشد. بعضی چیزها ممکن است به موقع انجام نشوند. اینها چیزهای عملی است. در دوران انقلاب کاستی‌ها و مشکلاتی وجود دارد. اما نکته مهم این است که با هم از این تصمیم حمایت کنیم. اداره خودمدیریتی شمال و شرق سوریه می‌خواهد این کار را انجام دهد. هیئت عالی انتخابات این تصمیم را گرفت. ما نیز مانند همه احزاب سیاسی و تشکل‌های مردمی باید از این امر حمایت کنیم. قبل از این، احزاب می‌گفتند که نتوانسته‌اند در سطح کافی تدارکات داشته باشند، وقت کم بود. هیئت عالی زمان برگزاری انتخابات را به ماه اوت موکول کرد و این خوب بود. بنابراین اکنون همه باید در جریان آماده‌سازی باشند. باز هم نباید گفت ما آماده نبودیم. این انتخابات باید به صورت دموکراتیک برگزار شود و نمونه‌ای از دموکراسی باشد. نباید چنین مشکل فردی وجود داشته باشد که حزب یا سازمانش مدیر شوند. آنچه مهم است این است که انتخابات به صورت دموکراتیک برگزار شود و همه مردم ما در این انتخابات شرکت کنند. همه اینطوری فکر کنند. این انتخابات نشان‌دهنده اراده همه ماست.»

آلدار خلیل در ادامه سخنان خود با یادآوری اینکه ۲۵ ژوئن سالروز حمله داعش به کوبانی است، گفت: «مقاومت کوبانی تحولات بزرگی را به وجود آورد. به نیرو و مرکز تحول مبدل شد. به همین دلیل است به همه مبارزانی که در این مقاومت کوبانی شرکت کردند درود می‌فرستم. یاد شهدایی که در کوبانی بصورت فداکارانه جنگیدند و به شهادت رسیدند را با احترام گرامی می‌دارم. به مجروحان و همه کسانی که از این مقاومت حمایت کردند، به خلق ما که در این مقاومت شرکت نمود با احترام درود می‌فرستم. به ویژه مقاومت‌گرانی که از کوه‌های کوردستان، در شرایط سخت وارد کوبانی شدند، به مقاومت پیوستند، برخی از آنها به شهادت رسیدند، تعدادی مجروح و تعدادی نیز بعداً به کوهستان بازگشتند. آنها واقعا تاریخ را تغییر دادند. اگر مقاومت آنها نبود شاید نتیجه اینطور نمی‌شد. من این را به مردم ما نیز می‌گویم، هر چقدر هم که روند دشوار باشد، ما باید مبارزه خود را با روحیه کوبانی افزایش دهیم. با این روحیه به کار کنیم. می‌دانیم که روند پیش روی ما آسان نخواهد بود. ما هنوز دشمن داریم، روزهای سختی در پیش است. اگر با روحیه کوبانی به مبارزه خود ادامه دهیم، می‌دانم که به پیروزی‌های بزرگتری دست خواهیم یافت. ما قادر خواهیم بود از دستاوردهای خود محافظت کنیم. ما در آن زمان هیچ امکانات و فرصتی نداشتیم اما به این نتیجه رسیدیم. امروز نتایج حتی بزرگتر و معنادارتری ایجاد خواهد شد. من مقاومت کوبانی را به مردممان تبریک می‌گویم.»

 که در شرایط سخت در مقاومت شرکت کردند، درود می‌فرستم، مبارزان مقاومت به مقاومت پیوستند، تعدادی از آنها شهید شدند، تعدادی از آنها به کوه بازگشتند. آنها واقعاً تاریخ را تغییر دادند، اگر مقاومت آنها نبود، من این را به مردم خود می گویم، هر چقدر هم که این روند سخت باشد، ما باید با این روحیه به کار خود نزدیک شویم، می دانیم که روند پیش روی ما آسان نخواهد بود روزهای سخت و دشواری در پیش داریم اگر با روحیه کوبانی به مبارزه خود ادامه دهیم، می دانم که به پیروزی های بزرگتری دست خواهیم