پس از سقوط رژیم بعث، اکثریت هیئت تحریم الشام (HTS) در شهر حلب و اطراف آن تا دمشق پیشروی کردند. تبهکاران دولت اشغالگر ترکیه نیز به مردم شهبا و تل‌رفعت حمله کردند. در نتیجه صدها هزار نفر از مردم عفرین که پس از اشغال عفرین در سال ۲۰۱۸ در شهبا ساکن شده بودند، بار دیگر به منطقه شمال و شرق سوریه مهاجرت کردند. در جریان مهاجرت، بسیاری از مهاجران مورد خشونت، شکنجه، آدم‌ربایی و قتل توسط تبهکاران دولت اشغالگر ترکیه قرار گرفتند. مهاجران منطقه عفرین-شهبا در گفتگو با خبرگزاری ما از اقدامات تبهکاران اشغالگر دولت ترکیه و مقاومت مردم عفرین صحبت کردند.

در میان شرایط دشوار، اراده‌شان را تقویت کردند

اَلیف عمر سیدو از مهاجران حلب می‌گوید که زندگی آنها در یک شب و یک ساعت تغییر کرد و گفت که تبهکاران مانند گرگ‌های گرسنه به آنها حمله کردند. الیف عمر سیدو با بیان اینکه تبهکاران آنها را به زور از خانه و محل زندگی خود دور کردند، گفت که پس از حمله، به روستایی در عفرین رفتند و چندین سال در آنجا ساکن شدند. الیف عمر سیدو ادامه داد: «سپس تبهکاران دولت اشغالگر ترکیه، بار دیگر با شکنجه ما را از خانه‌هایمان بیرون کردند. ۵۸ روز در مقابل توپخانه و هواپیماهای ارتش اشغالگر ترکیه مقاومت کردیم.» الیف عمر سیدو اظهار کرد زمانی که از خانه و دیار خود دور بودند، ذهن و روحشان بیش از پیش به عفرین پیوند خورد و امید خود را برای بازگشت از دست ندادند. الیف عمر سیدو و خانواده‌اش دوباره مهاجرت کردند و در اردوگاه عفرین در شهبا ساکن شدند.

الیف عمر سیدو از سختی‌هایی که در شهبا با آن روبه‌رو بود گفت و افزود: «ما سختی‌ها و رنج‌های زیادی را متحمل شدیم، اما دست از مقاومت برنداشتیم. همیشه سعی می‌کردیم توان خود را افزایش دهیم و به شهرمان برگردیم. ما کوردها حامی نداریم. همه علیه ما هستند و نمی‌خواهند ما پیروز شویم. مگر ما چه کرده‌ایم، جز اینکه آزادی خود را می‌خواهیم. در برابر این مطالبه، ما به قتل می‌رسیم. این حوادث برای مردم ما مشترک است، اما هیچ سازمان حقوق بشری واکنشی نشان نمی‌دهد. ما با همه ملت‌ها زندگی مشترک برقرار کردیم. صدای ما باید شنیده شود.»

«با روحیه پیروزی به عفرین باز خواهیم گشت»

حنان موسی همچنین با بیان اینکه اهل روستای شره از توابع شهرستان عفرین است، گفت: «یک روز تبهکاران به ما حمله کردند. دشمنان به ما حمله کردند. آنها زمین ما را تصاحب کردند، خانه‌های ما را تصاحب کردند و به طور کلی سوزاندند. درختان زیتون ما که میراث اجداد ما بود به طرز فجیعی قطع و غارت شد. در مقابل وحشی‌گری تبهکاران به شهبا رفتیم. سختی که در شهبا دیدیم کمتر نبود، اما سعی کردیم بر این شرایط کلی غلبه کنیم و به سرزمین خود برگردیم. چند سالی در شهبا دور هم جمع شدیم، دوباره به ما حمله کردند و از شهبا کوچ کردیم. همه چیزمان در شهبا ماند، فقط فرزندان‌مان را آوردیم و به مناطق خودمدیریتی آمدیم. ما فعلا در قامشلو زندگی می‌کنیم. اداره خودمدیریتی از ما حمایت کرد و با تمام توان به ما کمک کرد.»

حنان موسی بیان کرد، زمانی که آنها در راه بودند، تبهکاران دولت اشغالگر ترکیه به سمت آنها تیراندازی کردند و آنها برای نجات خود فرار کردند. موسی با بیان اینکه از برادران و خواهرانش نمی‌تواند اطلاعی بگیرد و نمی‌داند زنده هستند یا مرده‌اند، ادامه داد: «تبهکاران ظلم زیادی به ما کردند، هم ظلم زیادی کردند،‌ هم اموال ما را غارت کردند، ما را به زور آواره کردند و اعضای خانواده ما به قتل رسیده و ناپدید شدند. نابودی مردم کورد را در پیش گرفتند و حمله کردند. دشمن باید این را بداند، شما هر کاری هم که می‌خواهید انجام دهید، ما کورد هستیم؛ زندگی ما با کوردبودن شروع شد و با کوردبودن پیروز خواهیم شد. مقاومت ما در همه جا الگو خواهد بود و ما همیشه پشت سر نیروهای خود و ادارده خود خواهیم بود. ما با این روحیه به عفرین باز خواهیم گشت.»

«ما عفرین خود را می‌خواهیم»

روناهی محمد تصریح کرد که مردم عفرین در مقابل حملات سنگین دشمن مقاومتی تاریخی داشته‌اند و در نتیجه صدها زن، کودک و پیر جان خود را از دست دادند. روناهی محمد گفت: «با وجود شرایط سخت شهبا، ما یک بار دیگر زندگی را ساختیم. بعد از اینکه مستقر شدیم یک بار دیگر دل ما را زخمی کردند و ما را وادار به کوچ از شهبا کردند. ما چیزی نمی‌خواهیم، ​​ما فقط صلح می‌خواهیم. دیگر بس است! دیگر باید این حملات پایان یابد. ما هرگز به کسی حمله نکرده‌ایم، اما همه به ما حمله می‌کنند، بگذارید همه بدانند که ما کورد هستیم و باید این واقعیت را بپذیرند. اگر دشمن به خاطر کوردبودن ما به ما حمله کند، ما مقاومت می‌کنیم. از فرزندان‌مان گرفته تا بزرگترهای‌مان می‌جنگند. ما زندگی خود را با آرزوی بازگشت به عفرین و با مقاومت خواهیم ساخت. در آخر می‌گویم ما عفرین خود را می‌خواهیم.»