مقاومت کوبانی از نگاه شهدا

شهید ریزان آمد از فرماندهان بزرگ مقاومت کوبانی: ما در همه جا خون دادیم، شهید و مجروح دادیم. اینگونه خود را به شهر کوبانی رساندیم. ما از هر طرف به آنان ضربه کردیم.

گریلای آزادیخواه کورد؛ امید تارهان (ریزان آمد) هنگامی که داعش به کوبانی حمله کرد، خود را از کوههای کوردستان به کانون مقاومت روژآوای کوردستان؛ کوبانی رسانید. شهید ریزان که شاهد آزادسازی کوبانی بود، پس از انجام وظیفه خود، با افتخار به کوههای آزاد کوردستان بازگشت.

وی در ۱۸ مَی ۲۰۲۲ در مناطق حفاظتی مدیا به‌شهادت رسید. ریزان آمد در جنگ کوبانی در خط مقدم آن حضور داشت.

ریزان آمد پس از بازگشت به مناطق حفاظتی مدیا، درباره مقاومت کوبانی که خود نیز در آن حضور داشت، صحبت کرد:

خواستند مردم را بترسانند، اما خودشان ترسیدند!

«آنها می‌خواستند گام اول خود را در میان اعراب، قبایل و پیش از همه؛ النصره جا بیندازند، اما نتوانستند. سپس مرحله دوم را آغاز کردند؛ آنها برای تصرف کوبانی، ابتدا به سرین حمله کردند. آنان خود را به انبارهای گندم سرین رساندند و بدین صورت خواستند تا ترس و تاثیر خود را جا بیندازند، اما این نیز جواب نداد. این بار در مقاومت سرین گیر افتادند. گام سوم آنان برای ایجاد ترس این بود که از طرف بالای روستای زورمیخار و در این محور خود را به کوبانی برسانند. قطعا این نیز نشد و به‌نتیجه نرسید. تنها با یک برنامه دقیق و خاص می‌توانستند خود را به کوبانی برسانند. داعش لازم داشت که همرزمان و تسلیحات ما را در اطراف کوبانی نابود کند و به راحتی به کوبانی برسد. داعش که زیر دیوار مقاومت روستای زورمیخار افتاد، متوجه شد که نمی‌تواند آرزوی خود را برآورده کند، نمی‌تواند به راحتی وارد کوبانی شود. لذا به روستای آودیک حمله کرد.

در برابر دهها تانک و صدها تبهکار داعش؛ ۱۲ فدایی مانع از ورود تبهکاران داعش به روستای سرزوری شدند. رفقای ما با کلاشنیکف می‌جنگیدند، اما دشمن با تانک، زره‌پوش و کاتیوشا حمله می‌کرد. رفقای ما تنها نارنجک و کلاشنیکف در اختیار داشتند. این روحیه مقاومت، روحیه مقاومت آمد است. آنان هرگز تسلیم حملات نشدند. رفقای شهید؛ رودی و سرخوبون رهبری این مقاومت را بر عهده داشتند. تا صبح سنگرهای خود را ترک نکردند، جنگیدند، قدمی به عقب برنداشتند و به شهادت رسیدند. رفقا محاصره شده بودند. شهید رودی در بی‌سیم ارتباطی گفت: «روحیه شما ضعیف نشود، روحیه ما قوی است، ما مقاومت می‌کنیم. ما اسلحه، فشنگ و مهمات داریم، داریم می‌جنگیم. ما مقاومت خواهیم کرد.»

با تانک، کاتیوشا، توپ و خمپاره و انواع سلاح سنگین به ما حمله کردند. برای رساندن خود به کوبانی، از هر سمت با حدود ۲۰ تا ۳۰ تانک به ما یورش آوردند. جنگ در هر طرف در جریان بود و در تمام نقاط منطقه نبردی سنگین ادامه داشت. ما در تمام نقاط خون دادیم، شهید دادیم، مجروح شدیم و به این صورت خود را به شهر کوبانی رساندیم. ما نیز از هر طرف به دشمن ضربه زدیم. با سابوتاژ، تک‌تیرانداز، کمین‌گذاری و مانور به آنها ضربه زدیم. در تمام نقاط مقاومت جریان داشت. دشمن نتوانست به آسانی خودش را به شهر کوبانی برساند.

سعی داشتند تا یک محور ضعیف را پیدا کنند. تاکتیک دومشان نیز این بود که ترس و وحشت ایجاد کنند. می‌خواستند طرف مقابل خود را بترسانند. ترس اصلی از راه انفجارهای انتحاری بود. اما در برابر این تاکتیک‌های مانوری، در مقابل انفجارهای بزرگ، ما ده برابر شدیدتر عملیات انجام می‌دادیم. ما تاکتیک‌های جنگی زیادی داشتیم. میزان مانوردهی ما نیز وسیع بود. ما راهکار سابوتاژ را بسیار توسعه دادیم. هر جا سابوتاژ و در هر نقطه مین‌گذاری. ما راههای زیادی را استفاده می‌کردیم که با هر حرکت دشمن، سبب می‌شد تا روی مین بروند. آنان بر انفجارهای بزرگ متکی بودند، ما نیز مین‌گذاری را برای خود اساس گرفته بودیم. در هر جایی که عجله می‌کردند روی مین می‌افتادند. مدتها بود که نمی‌توانستند به هم بگویند کجا مین‌گذاری شده است. اگر متوجه می‌شدند، می‌ترسیدند و نمی‌توانستند خود را به کوبانی برسانند. برای اینکه نترسند و هول نشوند به آنها نمی‌گفتند. بنابراین کسانی که از آنجا عبور می‌کردند با انفجار مین روبرو می‌شدند و کسانی که وارد خانه‌ها می‌شدند بر روی مین‌ها افتاده و نابود می‌شدند. بالاخره فهمیدند که کار یکی دو نفر نیست، همه هلاک می‌شوند. دیگر نمی‌توانستند به راحتی حرکت کنند. می‌خواستند دیگران را بترسانند، اما خودشان ترسیدند، اما فهمیدند که نمی‌توانند قدمی بردارند، وقتی قدمی برمی‌داشتند، هلاک می‌شدند.

پس از تصرف تپه مشتَنور، دوباره به رویای فتح کوبانی امیدوار شدند. همچنان تلاش می‌کردند، نیروی کمکی می‌فرستادند. تانک و زره‌پوش می‌فرستادند. در حال شناسایی بودند. هیچ کس نمی‌تواند خلق را از این سرزمین بیرون کند. تا زمانی که ما اینجا هستیم، خلق ما اینجا خواهند بود. خلق ما حتی اگر بهای سنگینی بپردازند و خون بدهند، سرزمین خود را ترک نخواهند کرد. تبهکاران داعش این را فهمیدند. آنها به چشم خود دیدند که ی‌پ‌گ را نمی‌توان نابود کرد، خلق کورد را نمی‌توان شکست داد. رهبر آپو این اراده را در همه جا ایجاد کرد. اراده‌ی کورد آزاد را خلق کرد. اراده کورد مبارز را از نو آفرید. کوردها دیگر به راحتی شکست نخواهند خورد. کوردها در کوبانی مقاومت کردند و هنوز هم مقاومت می‌کنند. کوبانی به نماد مقاومت در جهان تبدیل شد.

* برگرفته از مستند مقاومت قرن.