در پی حملات دولت اشغالگر ترکیه و تبهکاران تروریستی هیئت تحریر‌الشام در حلب، شهبا، تل رفعت و حومه آن، صدها هزار نفر از مهاجران شهبا و عفرین به منطقه اداره خودمدیریتی کوچ کردند. اداره خودمدیریتی و همه مردم منطقه برای اسکان مهاجران و تامین نیازهای آنها بسیج شدند. مردم عفرین هم در حال مقاومت هستند و برای بازگشت به عفرین مبارزه می‌کنند.

شهروندی به نام رانیا محمد از عفرین از درد و رنج خود در دوران مهاجرت اجباری با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کرد و بر مقاومت و امیدواری خود برای بازگشت به عفرین تاکید کرد.

رانیا محمد در ابتدای سخنان خود گفت که زندگی آنها در عفرین بسیار خوب بود. آنها به کسی حمله نکردند و خواهان زندگی آرام بودند. رانیا محمد در ادامه سخنان خود گفت: «من اهل عفرین هستم و در عفرین بزرگ شده‌ام. من چهار فرزند دارم و در بلبل زندگی می‌کردیم. ما صاحب خانه و دارایی بودیم و به کسی نیاز نداشتیم. می‌توان گفت وقتی از عفرین کوچ‌ کردیم روح ما آنجا ماند. ما یک زندگی مشترک و طبیعی با هم داشتیم.»

«برای بار دوم مهاجرت کردیم»

رانیا محمد در سخنان خود به حمله اشغالگران به عفرین اشاره کرد و گفت: «ما با خوشحالی در میان فرزندانمان نشسته بودیم که ناگهان دشمن به ما حمله کرد. آنها مانند وحشی‌ها وارد سرزمین ما شدند و ما را از خانه، زمین، همسایه و اموالمان دور کردند. آنها بسیاری از مردم ما را کشتند و درختان زیتون ما را قطع کردند. عفرین را با دل شکسته ترک کردیم و همه چیز را پشت سر گذاشتیم. با کمک اداره خودمدیریتی خود به شهبا، حلب و تل رفعت رفتیم. ما در احداس ماندیم و خیلی زجر کشیدیم. اما ما هرگز از بازگشت به عفرین ناامید نشدیم. ما خیلی مقاومت کردیم و به سختی زندگی کردیم، همه برای بازگشت به عفرین بود. ۵ سال در احداس ماندیم، همیشه سعی می‌کردیم زندگی امن و آرامی داشته باشیم، اما بار دیگر ناچار به مهاجرت شدیم.»

«ما همیشه پشتیبان نیروهای ق‌س‌د خود خواهیم بود»

رانیا محمد به حمله تبهکاران هیئت تحریر‌الشام به شهبا و مصائبی که در این حادثه متحمل شدند، پرداخت و گفت: «دردی که در زمان اشغال عفرین کشیدیم بسیار بود اما همیشه می‌گفتیم با مقاومت بر دشمن غلبه کرده و عفرین یک روز آزاد می‌شود. وقتی به شهبا آمدیم، گفتیم که بقیه عمرمان را در آرامش می‌گذرانیم؛ اما همه چیز دوباره نابود شد. تقریباً در عرض یک ساعت، تروریست‌ها به مردم حمله کردند و آنها را قتل‌عام کردند، کشتند، ربودند، تبعید کردند و از همه روش‌های غیرانسانی و کثیف بر علیه آنها استفاده کردند. ما کاملا محاصره شده بودیم و به سختی موفق شدیم از آنجا فرار کنیم. تبهکاران ما را بسیار شکنجه کردند و خیلی به ما آسیب رساندند. با کمک نیروهای سوریه دموکراتیک و اداره خودمدیریتی، آنجا را ترک کردیم. فرزندان ما بر اثر سرما جان خود را از دست دادند و مردم در کوچه و خیابان بی خانمان ماندند. اداره خودمدیریتی ما با تمام توان به ما کمک کرد.

ما تمام اراده و قدرت خود را نشان خواهیم داد، به سرزمین خود باز خواهیم گشت و عفرین را از چنگال تبهکاران آزاد خواهیم کرد. ما به عنوان مردم عفرین پشت سر نیروهای سوریه دموکراتیک خواهیم بود و قدمی از خون و خط شهدا برنخواهیم گشت.»