صالح مسلم رئیس مشترک حزب اتحاد دموکراتیک (پ.ی.د) با بیان اینکه نیروهای ائتلاف بین‌المللی علیه داعش نیز باید اقداماتی را علیه دولت ترکیه انجام دهند، گفت: در غیر این صورت داعش همیشه وجود خواهد داشت. رفع این شکاف در دست قدرت‌های بین‌المللی است.
صالح مسلم، رئیس مشترک حزب اتحاد دموکراتیک (پ.ی.د)، اظهار داشت زمانی که ژنرال مارک میلی، رئیس ستاد ارتش آمریکا هفته گذشته برای دیدار با سربازان خود به شمال و شرق سوریه آمد، هیچ وضعیت فوق‌العاده‌ای وجود نداشت و گفت که آنها نمی‌دانند که آیا او با نیروهای سوریه دموکراتیک (ق.س.د) ملاقات کرده است یا خیر. یا نه، و نیروهای سوریه دموکراتیک در این مورد بیانیه ای ندادند.
صالح مسلم، رئیس مشترک حزب اتحاد دموکراتیک (پ.ی.د) به سوالات خبرگزاری فرات (ANF) پاسخ داد.
حملات دولت ترکیه حتی پس از زلزله نیز ادامه یافت. کوردها چگونه باید این را بفهمند؟
سیاست استراتژیک دولت ترکیه پایان دادن به موجودیت خلق کورد است. در هر شرایطی که باشد، آنها هرگز حملات خود علیه خلق کورد را متوقف نمی‌کنند. آنها حتی زلزله را هدیه‌ای می‌دانند که به آنها داده می‌شود. آنها حملات خود به روژآوا را متوقف نکردند. فعالیت هواپیماهای شناسایی بدون وقفه ادامه دارد. به حملات هوایی و زمینی خود ادامه می‌دهد. اگر توجه شود، آتش توپخانه خود را به ویژه در شهبا که در اثر زلزله آسیب دیده بود، قطع نکرد. با پهپاد مورد حمله قرار گرفت. زلزله در تل رفعت به شدت احساس شد، خلق ما مجبور شدند خانه‌های خود را ترک کنند. ولی باز هم حملات متوقف نشدند. خلق کورد باید این تصویر را به خوبی ببینند، بدانند و درک کنند. آنها می‌خواهند خلق ما را از سرزمینشان بیرون کنند.
ژنرال مارک میلی، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا هفته گذشته وارد منطقه شد و گفته می‌شود که با سربازان آمریکایی دیدار کرده است. این بازدید به چه معناست؟
او اینجا سرباز دارد و حق دیدار دارد. در هر سرزمینی که سرباز داشته باشند، این دیدارها قبلا بوده و ادامه خواهد داشت. وضعیت فوق‌العاده ای در میان نیست. کاملا طبیعی است. بازدیدی بود که برای سبک عمل آنها، تغییرات جدید و ایمنی آنها صورت گرفت. پس از این بازدید نظرات بسیاری مطرح شد. در دستور کار دولت ترکیه قرار گرفت و ادعا شد که بازدیدی برای حمایت از نیروهای سوریه دموکراتیک (ق.س.د) انجام شده است. زمین‌ها متعلق به دولت ترکیه نیست و دولت ترکیه حق دخالت در این بازدید را ندارد. بازدید ممکن است برای نظرات باز باشد. ممکن است این سوال مطرح شود که چرا، برای چه و به چه منظوری آمد، اما اطلاعات روشنی نداریم و نمی‌دانیم که آیا دیداری با نیروهای سوریه دموکراتیک (ق.س.د) انجام می‌شود یا خیر. در این رابطه هیچ بیانیه‌ای از سوی نیروهای ق.س.د منتشر نشده است. ما آن را به عنوان یک بازدید معمولی در نظر می‌گیریم. قبلا چنین بازدیدهایی وجود داشته است.
این دیدار چه بازتابی بر مبارزه مشترک علیه داعش خواهد شد؟ تحرکات داعش در منطقه در چه سطحی است؟
داعش تاکنون از روی زمین پاک نشده است. خیلی‌ها هستند که داعش را تغذیه می‌کنند. برخی از آنها سلاح، برخی لجستیکه و برخی نیز تضمین مالی آنها هستند. در سرزمین‌های اشغالی نیز ذهنیت داعشی حاکم است و با ایدئولوژی آنها به اصطلاح زندگی در آنجا جریان دارد. هرچه ضعف در مبارزه با داعش بیشتر باشد، داعش قوی‌تر می‌شود. بدون شک این نیروهای سوریه دموکراتیک است که علیه داعش می‌جنگد و به مبارزه خود بی‌وقفه ادامه می‌دهد. اگر خطر داعش امروز در سرزمین ما ادامه داشته باشد، این خطر برای کشورهای دیگر نیز مطرح می‌باشد. از یک طرف داعش که می‌خواهد خلق کورد را قتل‌عام کند، از طرف دیگر کینه و نفرت خود را نسبت به خلق‌ها ادامه می‌دهد. انجام این مبارزه به نفع ایالات متحده نیز هست، زیرا آنها نیز منافع خود را دارند. اگر این مبارزه انجام نشود، خلق آن در معرض تهدید قرار خواهند گرفت. به نظر من مبارزه مشترک باید ادامه یابد. مقامات آمریکایی قبلاً این را بیان کوردهاند. قدرتی که از داعش پشتیبانی می‌کند مشخص است. در جریان تهدیدات حمله دولت ترکیه، دیده شد که حملات داعش چقدر افزایش یافته است. باید تدابیری علیه دولت ترکیه که از داعش حمایت می‌کند اتخاذ شود. یک ضعف بزرگ در این زمینه وجود دارد. رفع این شکاف در دست قدرت‌های بین‌المللی است. علاوه بر مبارزه با داعش، باید مبارزه مشترکی با دولت ترکیه و سایر نیروهای حامی داعش انجام داد. نظر ما این است که؛ تا زمانی که مبارزه‌ای با نیروهای تغذیه‌کننده، رشددهنده و توسعه‌دهنده داعش صورت نگیرد، داعش همیشه وجود خواهد داشت.
پس از زلزله، هیئتی از بنیاد امداد بارزانی به عفرین که تحت اشغال ترکیه بود رفت. این را چگونه باید خواند؟
حزب دمکرات کوردستان هرگز به دولت ترکیه به عنوان یک دشمن نگاه نکرده است، اما دولت ترکیه همیشه به کوردها به عنوان دشمن نگاه کرده است. کمک‌هایی که بنیاد امداد بارزانی به عفرین رساند نیز توسط تبهکاران ضبط شد. ما این انتخاب حزب دمکرات کوردستان را درست نمی‌دانیم. تو به منطقه اشغال شده توسط دولت ترکیه و تبهکارانش خواهید رفت، در حالیکه همه این تبهکاران با موجودیت خلق کورد مخالفت خواهند کرد، هر روز یک کورد را به قتل خواهند رساند، خواهند ربود، شکنجه خواهند کرد. و تو از این تبهکاران دیدن خواهید کرد. این دیدار مصادف با مشروعیت بخشیدن به اشغالگری تبهکاران است. خلق کورد مطلقاً مشروعیتی که به تبهکاران نشان داده شده را نمی‌پذیرند. دیگر معلوم نیست که آنها چه منافعی با دولت ترکیه دارند، اما این دیدار به هر حال نباید انجام می‌شد. آنها از نقض حقوق در عفرین و اینکه چگونه تغییرات جمعیتی ایجاد شده آگاه هستند. حتی 20 درصد از خلق عفرین نمی‌توانند در سرزمین‌های خود زندگی کنند. آنها در شهبا که درست در کنار عفرین است در چادر زندگی می‌کنند و منتظر روزی هستند که عفرین آزاد شود. چرا از خلقی که مجبور به مهاجرت از عفرین شده‌اند دیدن نکردی؟ چرا به اهالی شهبا سر نمی‌زنی؟ چرا زخم‌های خلقی که اینجا زندگی می‌کنند را مرهم نمی‌کنی؟ چرا از سرزمین‌های اشغال شده توسط تبهکاران بازدید می‌کنی و به این اشغال مشروع می‌بخشی؟
گفتگوی بین دولت دمشق و کشورهای عربی چگونه باید مطالعه گردد و چه انعکاسی بر روی خودمدیریتی خواهد داشت؟
چه عربستان سعودی، امارات متحده عربی (امارات متحده عربی)، اردن و قطر، مذاکراتی که انجام می‌شود باید در راستای خواسته‌های خلق و برای رفاه آنها باشد. درست نیست که وقتی غارت، قتل‌عام و گرسنگی وجود دارد، همچنان روی صحنه باشیم. تا زمانی که رژیم و سیاست سوریه تغییر نکند، گام‌های سیاسی نیز سالم نخواهند بود. رژیم سوریه هنوز حتی بر اساس قانون مکتوب 2254 عمل نمی‌کند، مدل مدیریت خودمدیریتی را نمی‌پذیرد و آن را راه حل جایگزین نمی‌داند. به نظر من با این شرایط انجام مذاکرات سیاسی از سوی نظام نابجاست. بدون تغییر سیاسی و گام‌های دموکراتیزاسیون، گام‌های سیاسی جایگاه خود را پیدا نخواهند کرد.
ما به عنوان حزب اتحاد دموکراتیک (پ.ی.د) اولین نفری بودیم که با کشورهای عربی دیدار کردیم، اما آنها عقب‌نشینی کردند. ما کسانی بودیم که می‌خواستیم مشکلات سوریه را با هم و بدون دخالت کشورهای مختلف حل کنیم. آنها به وظایف و مسئولیت‌های خود عمل نکردند. امروز چه تغییری کرده که این گفتگوها در حال انجام است؟ کشورهای عربی که نظام رژیم را نپذیرفتند، از خلق در آن فرآیندها حمایت کردند، مطالبات‌شان را صحیح دیدند و با رژیم مخالفت کردند. امروز هیچ تغییری در سیاست رژیم وجود ندارد. چرا مذاکرات بدون شرط دموکراتیک‌شدن انجام می‌شود؟ ما مخالف این دیالوگها نیستیم. ما طرفدار تقویت روابط بین سوریه و کشورهای عربی هستیم، اما اساس گفتوگوها و دیدارها باید محکم باشد. گفتوگوها باید در چارچوب حمایت از حقوق خلق‌های سوریه توسعه یابد. این محکم‌ترین و صحیح‌ترین دیالوگ است. حقوق خلق‌های سوریه باید حفظ شود.
