نوروز احمد، فرمانده کل یگان‌های مدافع زنان (ی‌.پ.‌ژ) به سربرآوردن پدیدەی روژاوا در میانه شورش‌های مردمی که به بهار عربی معروف شد اشاره کرد و گفت هیچ چیز ناگهانی رخ نداد، بویژه خلق کورد سال‌هاست بطور جدی به دنبال آزادی می‌گردد.

او نقش زنان در قیام کشورهای عربی را برجسته خواند و گفت در شمال و شرق سوریه ولی زنان کورد زمینه های قوی‌تری داشتند که میراث بریتان، بسی و زیلان‌ها بود. زنان در حالی در فرایند انقلاب نقش‌آفرینی کردند که حتی زبان و فرهنگ ما برسمیت شناخته نمی‌شد.

نوروز احمد، قدم گذاشتن زن کورد در این انقلاب را نیازمند فداکاری‌های بزرگ توصیف کرد و گفت جامعه ما وقتی بپا خاست با هجوم سختی مواجه شد چون نظام سلطەی موجود بسادگی تغییر را قبول نمی‌کرد. برای این بود که ما یگان‌های مدافع زنان را بنیان‌گذاری کردیم. زنان با ترک خانواده‌هایشان علیرغم مخالفت‌ها به صفوف ی.‌پ.‌ژ آمدند.

فرمانده کل ی‌.پ.‌ژ علاوه بر تحولات فکری که انقلاب روژاوا در جامعه ایجاد کرد به بعد بین‌المللی آن پرداخت و گفت آوازه مقاومتی که در شنگال و کوبانی صورت گرفت به گوش جهان رسید و یارانی از جهان دور آن حلقه زدند. در پیکار با داعش به نیرویی جهانی بدل شدیم.

او با نام بردن از لِگَرین و آواشین، دو مبارز جانباختە بین‌المللی ی.‌پ.‌ژ از آرژانتین و آفریقای جنوبی گفت: زنان ملل گوناگون از سراسر جهان با عبور از مرزها خود را به انقلاب روژاوا رساندند و به ی.‌پ.‌ژ ملحق شدند که یک نماد آزادی و برابری است.

نوروز احمد گفت زنان از هر کجای جهان که باشند توسط نظام مردسالار به یک شکل سرکوب شده‌اند که برای رفع آن به آگاهی و سازماندهی قوی زنان نیاز داریم. انقلاب‌های متعددی در سایر کشورها روی دادند که پایدار نبودند چون مسألەی زن را به عنوان گام بعدی دیدند که باید حل شود. ولی نیمی از جامعه را زنان شکل می‌دهند، اگر ما نصف جامعه را نبینیم، چگونه راه‌حلی اساسی برای مسائل پیدا کنیم. مشکل در این نکته است.

نوروز احمد، فرمانده کل ی.‌پ‌.ژ پیشرفت زنان در روژاوا را قابل توجه خواند و گفت آنها در همه سطوح خودمدیریتی از جمله در حوزه نظامی جا دارند. او گفت: وقتی انسان بخواهد مبارزه کند، مرزها از بین می‌روند. بجز عرصه نظامی، زنان در حوزەهای دیگر هم هدف حمله قرار می‌گیرند. در ١٠ سال انقلاب روژاوا بهای بسیار سنگینی پرداخته‌ایم ولی توانستیم برای زنان سایر نواحی جهان امیدی برای پیروزی باشیم. ما و اجتماعی که حول فکرهای آزاد ما جمع شده است هر روز مورد حمله قرار می‌گیریم. با این وجود تجربە بزرگی به دست آورده‌ایم. مبازرانی که از وطنشان دفاع کرده اند به حبس ابد محکوم می‌شوند. انقلاب ما هم‌اکنون با مخاطراطی مواجه است که در قبالش مسئولیت بزرگی بر عهده جوانان قرار می‌گیرد. ما نمونه افغانستان را دیدیم. نیروهای خارجی برای دفاع از سرزمینمان نمی‌آیند، باید خودمان از خودمان دفاع کنیم تا بهای سنگینی که برای این انقلاب پرداخت کرده‌ایم به ثمر برسد. این از جمله وظیفەی ما زنان است.