هنگامی که تقویم به ۱۹ جولای رسید، همه چیز در ظهر تغییر کرد، پرچم آزادی در شهر کوچکی که دولت دمشق در آن حکومت می‌کرد برافراشته شد. پرچم سبز، قرمز و زرد بر روی هر پشت‌بام و نهادی که دولت دمشق در آن قرار داشت برافراشته شد. شعاری که در چهاردیواری زندان فاشیسم سر داده شد، به روژاوا رسید. رویاهای گذشته به واقعیت تبدیل شد و روژاوا از ظلم رها شد.

سارا خلیل رئیس مشترک شورای خانواده‌های شهدای کانتون فرات و یکی از شاهدان مقاومت انقلاب روژاوا است که در این مقاومت جای گرفت. سارا خلیل می‌گوید که این برای آنها یک رویا بود اما آنها این آرزو را محقق کردند. سارا خلیل در این باره گفت: «وقتی می‌گوییم جولای، مردم فقط به یاد مقاومت و قهرمانی در برابر ظلم می‌افتند، آن مقاومتی که از زندان آمد شروع شد، به انقلاب تبدیل شد و امواج خود را به روژاوا گسترش داد، جرقه آن نیز از کوبانی شروع شد.»

سارا با بیان اینکه بهار عربی تبدیل به بهار خلق‌ها شد، ادامه داد: «انقلاب ما شروع شد و ما خط سوم را اساس کارهای خود قرار داده‌ایم. انقلابی که بهار عربی نام گرفت در خدمت مردم نبود. انقلاب ما برعکس، ایستاد و برای خدمت به مردم مبارزه کرد. حالا آهسته آهسته مردم ما خودشان را مدیریت کردند و مدیران را انتخاب کردند. حالا رژیمی که سال‌ها اینجا حکومت می‌کرد از اینجا برداشته شده است، حالا دیگر آن شکنجه و تاریکی پایان یافته است.»

پرچم‌هایمان را در آن ساعات بعد از ظهر روی هر پشت بامی برافراشتیم، پرچمی که سال‌ها در خانه‌ها پنهان بود حالا روی هر پشت بامی رنگ خود را نمایش می‌داد. در آن ساعات بعدازظهر، در هیچ خیابانی، هیچ کس بیرون نبود، هیچ سر و صدایی نبود و هیچ کس در بیرون خانه‌ها نبود، همه در خانه خود مانده بودند. اما پس از آن همه به خیابان‌ها آمدند، به جای پرچم رژیم بعث، پرچم قرمز سبز و زرد برافراشته شد. به جای پرچم آنها، پرچم‌های ما در نهادهای رژیم برافراشته شد. در مدت کوتاهی مؤسسات خود را تأسیس کردیم و برای اداره مردم، مردم ما ادارات خود را انتخاب کردند و به تدریج نهادهای ما تأسیس شد و بر اساس آن خودمان را اداره کردیم.»

زنان مهر خود را در تاریخ به جا گذاشتند

عدله بکر، مدیریت نیروی مدافع زنان نیز به مناسبت انقلاب ۱۹ جولای گفت که زنان با اقتدار و اراده مردم، مهر خود را بر تاریخ زدند.

در زمان رژیم حتی زنان نیز به بردگی گرفته شده بودند اما با ظهور انقلاب، زنان در هر عرصه‌ای جای گرفتند. پس از انقلاب ۱۹ جولای، زنان با قدرت و اراده خود مبارزه کردند و جنگیدند، آنها آثار خود را در تاریخ به جای گذاشتند و قدرت و مبارزه خود را به تمام جهان نشان دادند.»

همه با انقلاب به پا خواستند

عدله به مقاومت انقلاب ۱۹ جولای اشاره کرد و گفت: «با مقاومت زنان، مردان، سالمندان و خون شهدا، این شهر بازسازی شد و انقلاب ۱۹ جولای تأثیر زیادی بر همه مردم در دوران انقلاب داشت. هیچ کس مرزها و محدودیت‌ها را به رسمیت نشناخت و همه به پا خاستند. همانطور که می‌بینید، دولت ترکیه در حال جنگ ویژه علیه ما است و می خواهد مردم کورد را نابود کند. در انقلاب ۱۹ جولای خود را شناختیم و مهر خود را بر تاریخ زدیم و ثابت کردیم که هیچکس نمی‌تواند ما را نابود کند.

ما در این انقلاب نیروی خود را از گریلاهای آزادی‌بخش کوردستان گرفتیم. اندیشه‌های رهبر عبدالله اوجالان برای ما منبع الهام و امید شد. ما خود را بر اساس اندیشه و فلسفه رهبر آپو سازماندهی کرده‌ایم و این بزرگترین قدرت را داریم.»

عدله بکر سخنان خود را اینگونه به پایان رساند: «۱۹ جولای را به هر چهار بخش کوردستان، به رهبر آپو، به زندانیان در زندان، به گریلاهای آزادی کوردستان و شهدا تبریک می‌گوییم.»