مردم کورد در آستانه آزادی قرار دارند؛ با تمام شکوه، عظمت، شور و هیجان خود. گذشته هرگز فراموش نخواهد شد و همواره از آینده حمایت خواهد کرد. نسل‌های جدید بر اساس مبارزات سال‌ها، در باغچه خلق‌ها زندگی خواهند کرد.
۲۱ سال پیش، در ۱۲ مارس ۲۰۰۴، رژیم بعث سوریه در شهر عشق قامشلو در روژاوای کوردستان، دست به قتل‌عامی زد. در آن قتل‌عام، ده‌ها جوان کورد شهید و زخمی شدند.
رژیم بعث که شوونیست‌های وابسته به خود را تحریک کرده بود، در جریان یک مسابقه فوتبال، به ارزش‌های مردم کورد حمله کرد. در همان زمان، نیروهای امنیتی رژیم که از قبل آماده شده بودند، وارد زمین فوتبال شدند و همراه با شوونیست‌ها به جوانان کورد حمله کردند.
مردم کورد در روژاوا که بر اساس تلاش‌های بی‌نظیر سال‌های رهبر آپو، به آگاهی و دانش بالایی رسیده بودند، در برابر آن قتل‌عام سر خم نکردند. در هر روستا، منطقه و شهر روژاوای کوردستان، موج به موج مردم کورد به پا خاستند و در برابر فاشیسم بعث صدای خود را بلند کردند. نیروهای دولتی در برابر قیام کوردها مجبور به عقب‌نشینی شدند. دولتی که با ارتش، تانک‌ها و خودروهای زرهی از خود محافظت می‌کرد، نتوانست در برابر قیام مردم کاری انجام دهد.
دولت در برابر مردم عقب‌نشینی کرد و این واقعیت را درک کرد که با قتل‌عام و روش‌های تحریک مردم علیه یکدیگر نمی‌تواند نتیجه بگیرد، نمی‌تواند اراده و عزم مردم کورد را که سال‌ها با فلسفه و اندیشه‌های رهبر آپو به سطح آزادی رسیده است، بشکند. قیام ۱۲ مارس ۲۰۰۴، پایه و اساس قیام مردم، ایجاد انقلاب روژاوا و شمال و شرق سوریه شد.
مردم کورد در روژاوا در مبارزه آزادی، هزاران جوان گرانقدر و ارزشمند خود را فدا کردند. آن جوانان در راه آزادی پیشگام و نماد شدند. از اسماعیل‌ها تا محی‌الدین‌ها، از شیلان‌ها تا دجله‌ها، از رستم‌ها تا گل‌بهار، بَروار، خبات... خالقان زندگی آزاد بودند. آگاه، ماهر و ارزشمند بودند. در سرزمین خورشید، منبع زندگی شرافتمندانه بودند.
امروز، خاورمیانه، به ویژه مرکز آن کوردستان، وارد مرحله جدیدی شده است. مردم شمال و شرق سوریه نیز زندگی و جامعه خود را در پرتو مشعل شهدا، با اندیشه‌ها و افکار رهبر آپو، با شور و هیجان بنا می‌کنند. دیگر قلعه‌ها و کاخ‌های حاکمان و اشغالگران که قتل‌عام، تبعید، درد و فقر را بر مردم تحمیل می‌کردند، در حال فروپاشی هستند. مردم منطقه در این روند مهم، بر اساس خودمدیریتی دموکراتیک، زندگی برابر و آزاد را بنا می‌کنند.
زندگی آزاد در کوه‌های کوردستان توسط مبارزان آپویی در زلال‌ترین چشمه‌ها جاری می‌شود. از درد، اندوه و رنج مردم کورد، امیدهای هزاران ساله نقش می‌بندد. نگاه‌ها با تمام فروتنی و عظمت خود به افق‌ها خیره می‌شوند. چشم‌ها دیگر در اندیشه‌های آینده غرق می‌شوند. ترانه‌ها و اشعار در پرتو بهار که هیچ دست زشت و پلیدی نمی‌تواند به آن نزدیک شود، در ملودی‌های بی‌کران مانند آسمان، جملات را می‌سازند.
مردم کورد در آستانه آزادی قرار دارند؛ با تمام شکوه، عظمت، شور و هیجان خود. گذشته هرگز فراموش نخواهد شد و همواره از آینده حمایت خواهد کرد. نسل‌های جدید بر اساس مبارزات سال‌ها که هر لحظه آن شایسته یادآوری است، هزاران سال به صورت آزاد و برابر در باغچه خلق‌ها زندگی خواهند کرد. هرچند بغضی در گلوها جای گیرد، جاودانگان انقلاب شمال و شرق سوریه، با شادی، افتخار و عزت یاد خواهند شد.
