ریاست مشترک جنبش جامعه دمکراتیک، رمزیه محمد اعلام کرد که زمان جنگ و حملات اشغالگرانه، مهاجرت و آوارگی به وجود می‌آید، بزرگترین قربانیان جنگ، زنان و کوکان هستند و گفت آنان به کار و کنش‌های سازماندهی زنان ادامه می‌دهند.
ریاست مشترک جنبش جامعه دمکراتیک، رمزیه محمد در رابطه با نتایج جنگ، حملات اشغالگرانه، مهاجرت داخلی و خارجی و مسئله آوارگی با خبرگزاری فرات (ANF) مصاحبه کرد.
«بیشترین قربانیان جنگ، زنان و کودکان هستند»
رمزیه محمد بیان کرد که مهاجرت بدلیل جنگ و حملات اشغالگرانه علیه جامعه، منطقه و یا وطن ایجاد می‌شود و گفت: «به ویژه این جنگ و حملات اشغالگرانه علیه جامعه‌ای که مطالبه آرامش، صلح و آزادی را دارد، صورت می‌گیرد. در نتیجه جنگ، مهاجرت‌هایی در داخل میهن و یا به خارج از آن انجام می‌شود. بدلیل جنگ، جامعه و خانواده‌ها از هم فرومی‌پاشند، حتی بخشی از آنان بخاطر جنگ، زندگی خود را از دست می‌دهند یا مجروح می‌شوند. زنان در اینجا نیز برای گردهم آوردن خانواده خود، بسیار کوشش می‌کنند. سنگین‌ترین درد و آزار جنگ را زنان و کودکان تجربه می‌کنند. بیش از هر کسی دیگر زنان و کودکان قربانیان جنگ و آوارگی هستند.»
«مقاومت علیرغم شرایط سخت و دشوار»
رمزیه محمد ابراز کرد که برای رهیافت مسئله آوارگی و مهاجرت نیز امروزه تلاش‌های جدی صورت گرفته است و ادامه داد: «برای رهیافت مسئله ناآرامی‌ها و تناقضات، تلاشی صورت نمی‌گیرد. برای مثال تا این اندازه مهاجرت و آوارگی ایجاد شده است، باید کشورهایی که مهاجران را قبول می‌کنند، برای امنیت مهاجران و بازگشت آنان به کشورهایشان، بدنبال راه و روش‌های راه‌حل می‌بودند. اما تنها با چند کمک مادی می‌خواهند آن مشکل را از سر بگذرانند. آن انسان‌ها از جنبه‌های اقتصادی، اجتماعی، روانی و حیاتی با ترواماهای بزرگی روبرو شدند. برای مثال هر کدام از آن مهاجران، تلفاتی را در جنگ متحمل شدند. مهاجران در کمپ‌هایی که زندگی می‌کنند دارای وضعیت دشوارتری می‌باشند. در شرایط سرمای زمستان و گرمای تابستان، برای ادامه زندگی مبارزه می‌کنند. به‌ویژه کمپ‌هایی که در شمال و شرق سوریه ایجاد شدند، علیرغم شرایط دشوار جنگی و با وجود تحریم و سختی‌ها نیز مبارزه‌ای بی‌همتا را انجام دادند. خودمدیریتی دمکراتیک نیز، مطابق با امکانات و فرصت‌های خود به مهاجران در کمپ‌ها کمک می‌کند.»
«روزانه در مناطق اشغال شده، جامعه با اعمال نقض حقوق روبرو می‌شوند»
رمزیه محمد اشاره کرد که روزانه در مناطق اشغال شده، زنان و جامعه با اعمال نقض حقوق روبرو می‌شوند و اینچنین به سخنان خود ادامه داد: «در نتیجه جنگ، درگیری و حملات سنگین، برخی مناطق اشغال شدند. برای مثال در عفرین، باب، جرابلس، اعزاز و تا ادلب، خلق‌های اصیل این منطقه که در زمان جنگ و اشغالگری در آنجا ماندند، روزانه با حملات ویژه روبرو می‌شوند. در این مناطق، حملات علیه جوانان، زنان و کودکان بسیار است. با اعمالی که علیه زنان انجام می‌دهند، می‌خواهند جامعه را کوچک کنند، زنانی که در مقابل این اشغالگری قیام می‌کنند را دستگیر و به زندان می‌اندازند که تاکنون هم سرنوشت‌شان مشخص نیست. بسیاری از آنان به قتل می‌رسند. این اعمال و جنگ‌ها در مناطق اشغال شده علیه زنان، بروی زنان مهاجری که در کمپ‌ها مقاومت می‌کنند نیز تاثیر بسیاری می‌گذارد.»
«همبستگی و اتحاد زنان مهاجر سازماندهی می‌شود»
رمزیه محمد اعلام کرد که در مناطق شمال و شرق سوریه برای آزاد کردن مناطق اشغال شده، به کار و کنش‌هایی می‌پردازد و گفت: «در مناطقی که زنان در آن خود را سازماندهی کردند، برای مثال در مناطق شمال و شرق سوریه ایجاد خودمدیریتی دمکراتیک و نهادهای جامعه مدنی، کار و کنش‌هایی وسیع انجام می‌شود. هدف از این کار و کنش‌ها، ایجاد همکاری و اتحاد با زنان مهاجر است. همانگونه قبل از اینکه آن مناطق به اشغال درآیند، سیستمی منظم ایجاد شده بودند و در آن سیستم به کار و کنش می‌پرداختند، اکنون نیز یکبار دیگر در کمپ‌های منطقه شمال و شرق سوریه، کار و کنش‌هایی اینچنینی انجام می‌شوند. به مثابه جنبش جامعه دمکراتیک، برای اینکه اتحاد میان خلق‌های منطقه ایجاد شود و ما مناطق اشغال شده خود را آزاد کنیم، کار و کنش‌های ما ادامه خواهد داشت.»
