روزنامه‌نگار تولهلدان: هدف از حملات، اشغال تمام سوریه است
دمهات تولهلدان، روزنامه‌نگار گفت که دولت ترکیه با این حملات قصد دارد تمام سوریه را اشغال کند.
تصویر
دمهات تولهلدان، روزنامه‌نگار گفت که مقاومت در سد تشرین و پل قره‌قوزاق نشان داد که آنها مصمم به شکست طرح‌های اشغالگری دولت ترکیه هستند.
سد تشرین و پل قره‌قوزاق از ۸ دسامبر هدف حملات ارتش ترکیه و گروه‌های تبهکارش موسوم به ارتش ملی سوریه (SNA) قرار گرفته است. روند جدید جنگی که از ۲۷ نوامبر ۲۰۲۳ با حمله هیئت تحریرالشام (HTS) و متحدانش به حلب آغاز شد، باعث شد تا دولت ترکیه تلاش‌های خود را برای اشغال مناطق اداره خودمدیریتی شمال و شرق سوریه افزایش دهد. دمهات تولهلدان، روزنامه‌نگار در منطقه، درباره این رویدادها با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کرد.
وی در ابتدا به اهمیت این منطقه پرداخت و گفت: «سد تشرین از نظر آب و برق در منطقه، بسیار حائز اهمیت است. پل قره‌قوزاق نیز یک نقطه استراتژیک است زیرا گذرگاهی برای مسیر تجاری در این منطقه می‌باشد. با تسلط بر این دو منطقه در شرق و غرب فرات، دولت ترکیه قصد داشت به کوبانی، عین‌عیسی، رقه، شیخ‌لَر و رقا حمله کند، اما مقاومت در هر دو منطقه مانعی بر سر راه اشغالگری شد. پس از مقاومت در قره‌قوزاق و تشرین، دیگر از حمله اشغالگران به کوبانی صحبت نمی‌شود. مقاومت این حمله را متوقف کرد. در واقع آنها قصد داشتند با سوءاستفاده از جو سوریه، شرق و غرب فرات را کنترل کنند و شمال و شرق سوریه را به طور کامل تصرف کنند. اگر این دو نقطه سقوط می‌کرد، خطر بزرگی متوجه دِرک، حسکه و قامشلو می‌شد. مقاومت، شمال و شرق سوریه را محافظت کرد و نقشه‌های دولت ترکیه را شکست داد.»
دمهات تولهلدان با بیان اینکه از ابتدای جنگ، دولت ترکیه با سربازان، پهپادهای شناسایی و سایر نیروهای نظامی خود درگیر این جنگ بوده است، گفت: «خودروهای نظامی، تجهیزات نظامی، تانک و نفربر زرهی همگی متعلق به ارتش ترکیه هستند. با وجود این، نتوانستند پیشروی کنند و در شرایط فعلی در هر دو نقطه شکست خورند و سرانجام با هواپیماهای جنگی وارد عمل شدند.»
روزنامه‌نگار دمهات تولهلدان یادآور شد که از کوبانی تا دِرک، مناطق مختلفی هدف حملات قرار گرفته‌اند و با استفاده از پهپادهای شناسایی و سلاح‌های سنگین، در هر فرصتی به این مناطق حمله می‌شود. او گفت: «در اطراف عین‌عیسی، گرِسپی و سرِکانی نیز گروه‌های تبهکاران تلاش می‌کنند تا حمله کنند، اما هر بار شکست می‌خورند. این حملات جدید نیستند؛ به ویژه در دو سال گذشته، حملات بی‌امان علیه زیرساخت‌های شمال و شرق سوریه و اراده مردم، با هدف از بین بردن امید و روحیه مردم انجام شده است. در حال حاضر، درگیری‌ها در مناطق تشرین و قره‌قوزاق شدت یافته است، اما (درگیری‌ها) در همه مناطق ادامه دارد. هدف دولت ترکیه، منقطع کردن مناطق تحت کنترل خودمدیریتی و تسلیم کردن آنها است، زیرا این خودمدیریتی با ویژگی‌های دموکراتیک خود، مدلی برای سوریه است. دولت ترکیه و گروه‌های جهادی نمی‌خواهند یک فضای دموکراتیک ایجاد شود.
برای اینکه بتواند یک سیستم طبق گفته دولت ترکیه بسازد، حملات به اداره خودمدیریتی را افزایش داده است. این حمله فقط به شمال و شرق سوریه نیست، حمله‌ای برای اشغال کل سوریه است.
با وجود حملات سنگین، دولت ترکیه نمی‌تواند به نتیجه‌ای که می‌خواهد برسد. هیچ تردید، ترس و وحشتی در بین مردم وجود ندارد. یک سیستم قوی در اداره خودمدیریتی وجود دارد. در بعد نظامی، سیاسی و اجتماعی از خود دفاع می‌کند. رژیم اسد پس از ۶۱ سال از عمر خود در مدت کوتاهی تسلیم شد، اما اداره خودمدیریتی که ۱۰ سال است هدف حملات دولت ترکیه قرار گرفته است، به شدت مقاومت می‌کند.»
دمهات تولهلدان در رابطه با تأثیر مقاومت نیروهای سوریه دموکراتیک (ق‌س‌د) بر جغرافیای منطقه،. این ارزیابی را انجام داد:
«نیروهای سوریه دموکراتیک و اجزای آن با اراده زیادی در برابر حملات مقاومت می‌کنند. این مقاومت تأثیر و هیجان زیادی به کل سوریه می‌دهد. مقاومت مسیر مهمی را برای آینده سوریه مشخص می‌کند. این مبارزه به مردم امید می‌دهد، نشان می‌دهد که تسلیم قابل‌قبول نیست و نمی‌توان همه چیز را به نیروهای اشغالگر واگذار کرد. مقاومت مبارزان ق‌س‌د بار دیگر نشان داد که با سازماندهی جامعه، مقاومت می‌تواند به پیروزی برسد.
همه خلق‌های اقلیت در سوریه، از علوی‌ها گرفته تا دروزی‌ها و مسیحیان، مقاومت نیروهای ق‌س‌د را منبع روحیه می‌دانند. بسیاری از اقلیت‌ها می‌خواهند با او کار کنند، با اداره خودمدیریتی ارتباط برقرار می‌کنند. هیچ نیروی دیگری در سوریه وجود ندارد که مردم بتوانند به آن تکیه کنند. در شمال و شرق سوریه یک مدل پیشرفته برای سیستم زندگی مشترک مردم ارائه می‌شود و به همین دلیل همه مایل به پیوستن به آن هستند. جامعه اکنون فعالانه به صفوف مقاومت می‌پیوندد و این وضعیت اراده مبارزه مشترک را تقویت می‌کند.»
دمهات تولهلدان در پایان سخنان خود گفت: «از یک سو، اعمال وحشیانه گروه‌های تبهکار علیه مردم و از سوی دیگر، مقاومت نیروهای سوریه دموکراتیک به وضوح دیده می‌شود. جهان شاهد قتل‌عام‌های این تبهکاران است، اما متأسفانه تاکنون اعتراض و واکنش جدی علیه این جنایات صورت نگرفته است. قطعاً باید جلوی این تبهکاران گرفته شود. در غیر این صورت، حملات و قتل‌عام‌ها بیشتر خواهد شد. این تبهکاران می‌خواهند تنوع زبانی و فرهنگی سوریه را از بین ببرند و یک نظام یکپارچه و دیکتاتوری ایجاد کنند. این امر تهدیدی جدی برای آینده سوریه است. اگر قدرت‌های جهانی قصد دارند با سوریه رابطه برقرار کنند، باید از مردم سوریه حمایت کنند.»
