صابر: حملات ترکیه نشان می‌دهد که نمی‌خواهد از سوریه عقب‌نشینی کند
محمد صابر، تحلیلگر سیاسی، با جلب توجه به حملات دولت ترکیه گفت: «ادامه تهدید ترکیه به عملیات نظامی بهترین گواه بر عدم تمایل و ناتوانی آنکارا برای خروج نیروهایش از شمال سوریه است.»
محمد صابر، تحلیلگر سیاسی، به سؤالات خبرگزاری فرات (ANF) در مورد درخواست ترکیه برای مذاکره با دمشق، تهدیدات اشغالگری به شمال و شرق سوریه و حمله به مهاجران سوری در ترکیه پاسخ داد.
آیا درخواست‌های اخیر اردوغان برای مذاکره با دولت دمشق از طریق بشار اسد یک تغییر سیاست است؟ اگر این یک تغییر است، چرا چنین تغییری لازم بود؟
درخواست‌های اردوغان برای آشتی با دولت سوریه اتفاق جدیدی نیست، این درخواست‌ها از اوت ۲۰۲۲، یعنی تقریباً دو سال است که به‌ویژه به دلیل منافع سیاسی و اقتصادی حاصل از نزدیک شدن به دمشق، بارها تکرار شده است. این روزها به نظر می‌رسد که این تماس‌ها در حال افزایش است و اردوغان در حال بررسی دیدار با هاکان فیدان وزیر امور خارجه است که می‌خواهد با بشار اسد رئیس جمهور سوریه در خصوص دستاوردهای اخیر اداره خودمدیریتی و نگرانی‌های ترکیه در این زمینه دیدار کند.
استقبال از این تغییر در داخل دولت دمشق چگونه است؟
همانطور که در بیانیه‌های بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه آمده است، دولت سوریه پذیرای همه نوع ابتکارات و رویکردهایی است که با هدف برقراری مجدد روابط با آنکارا انجام می‌شود. اما اگر شرایط اسد پذیرفته شود، این دیدار برگزار می‌شود. من فکر نمی‌کنم که دولت سوریه بدون عقب‌نشینی نیروهای ترکیه و پایان مداخله، هیچ توافقی را بپذیرد - حمله به آکادمی نظامی در حمص در اکتبر ۲۰۲۳ از ادلب انجام شد- برای دمشق پذیرش مصالحه بدون تضمین پایان اشغال ترکیه و بدون کنار گذاشتن همه حمایت‌هایی که ترکیه از شبه‌نظامیان مسلح مخالف دولت سوریه ارائه می‌کند، آسان نیست.
الزام دولت دمشق مبنی بر خروج ترکیه از مناطق اشغالی چقدر امکان‌پذیر است؟ اگر ترکیه چنین شرطی را بپذیرد، چه تحولاتی می‌تواند باشد؟
به نظر نمی‌رسد که ترکیه در وهله اول در حال بررسی تصمیم برای عقب‌نشینی باشد. این امر باعث می‌شود که درخواست‌ها برای آشتی ترکیه و سوریه با هدف‌های در درجه اول سیاسی صورت گیرد که می‌تواند به معنای فشار بر واشنگتن و اروپا باشد.
کاهش اخیر در محبوبیت آک‌پ، رجب طیب اردوغان را به اتخاذ سیاست‌های «صفر کردن مشکلات» سوق داده است که هیچ گونه اصلاحی صورت نگرفت. هیچ اشاره‌ای به آمادگی آنکارا برای خروج نیروهایش از شمال سوریه در صورت دستیابی به توافق با دولت سوریه نشده است. زیرا آنکارا می‌ترسد که روسیه توافق احتمالی دمشق و اداره خودمدیریتی را تایید کند.
دلایل اصلی حملات به مهاجران سوری در ترکیه چیست؟ نژادپرستی که اخیراً گسترده شده است چقدر با سیاست‌های سوریه ارتباط دارد؟
نزدیکی سوریه و ترکیه منبع خطری برای بقای مخالفان مسلح سوری است، به نظر می‌رسد مخالفان سوری این توافق را نمی‌پذیرند و به تلاش برای افزایش تنش در مورد پناهجویان سوری در ترکیه ادامه خواهند داد. در مورد موضوع نژادپرستی علیه سوری‌ها و اعراب، اخیراً در ترکیه به ویژه با افزایش تعداد پناهندگان سوری، این موضوع بسیار گسترده شده است. علاوه بر این، دولت ترکیه باید از شدت این نژادپرستی بکاهد.
تهدیدات اردوغان علیه شمال و شرق سوریه از یک سو و تلاش‌های وی برای مذاکره با سوریه از سوی دیگر نشان‌دهنده چیست؟ برنامه آنها برای روژاوا چیست؟
تهدید مداوم ترکیه به اقدام نظامی بهترین گواه بر عدم تمایل و ناتوانی آنکارا برای خروج نیروهایش از شمال سوریه است. در این زمینه، دولت سوریه و اداره خودمدیریتی را تهدید می‌کند. این نشان می‌دهد که نزدیک شدن ترکیه به دمشق در راستای منافع سیاسی است. اما رویکردی که شرایط سوریه را بپذیرد ندارد.
موضع خلق‌ها که زیر چتر اداره خودمدیریتی متحد شده‌اند در قبال این سیاست تهدید و اشغال چگونه بوده و باید باشد؟
مردم سوریه از هر باورداشت و ملیتی که قربانی منافع ترکیه و نیروهای حاکم درگیر در درگیری در سوریه هستند، در صورت وجود منافع مشابه باید آشتی با دولت دمشق و خروج نیروهای خارجی از جمله ائتلاف بین‌المللی را تشویق کنند.
