در ۸ ژانویه ۲۰۲۴، دولت اشغالگر ترکیه و تبهکارانش موسوم به ارتش ملی سوریه (SNA) به طرز وحشیانه‌ای به سد تشرین حمله کردند. در نتیجه این حملات ناجوانمردانه، برق در شمال و شرق سوریه و آب در بسیاری از مناطق قطع شد.

SNA کیست؟

SNA، تبهکاران وابسته به دولت اشغالگر ترکیه هستند که برای پول می‌جنگند. اینها برای سوریه نمی‌جنگند، بلکه تحت فرمان دولت فاشیست ترکیه برای منافع آنها به سوی مرگ می‌روند. دولت ترکیه می‌خواهد از طریق SNA میثاق(پیمان) ملی را به امپراتوری عثمانی بازگرداند. میثاق ملی از شهر حلب شروع می‌شود و تا شهر موصل امتداد می‌یابد. آنها می‌خواهند از طریق این تبهکاران اجیر شده، تمام نقشه‌های خود را عملی کنند، آن تبهکاران نیز برای پول به سوی مرگ می‌روند.

سد تشرین

در سد تشرین، حماسه‌های تاریخی توسط مبارزان نیروهای سوریه دموکراتیک (ق‌س‌د) و یگان‌های مدافع زنان (ی‌پ‌ژ) نوشته می‌شود، روزانه ضربات سنگینی به دولت اشغالگر ترکیه وارد می‌شود. در قلب تشرین، روحیه مقاومت کوبانی در سال ۲۰۱۴ وجود دارد، آن مقاومتی که ۱۳۴ روز ادامه داشت و به یک پیروزی در سراسر جهان تبدیل شد. امروز نیز مشخص می‌شود که پیروزی‌های تاریخی در تشرین به دست می‌آید.

در میان سختی‌ها و مشکلات موجود، مقاومت مبارزان متوقف نشده است. آهنگ‌هایی که از عطر آزادی ساخته شده‌اند، شعارهایی که از زندگی آفریده شده‌اند، فریاد زده می‌شوند. از شاخه‌هایی که با دست تاریخ ساخته شده، راه آزادی مشخص می‌شود. در هر سنگر، نفس انتقام به مشام می‌رسد و پایبندی به شهدای آزادی هر لحظه گفته «شهدا نمی‌میرند» را واضح‌تر می‌کند. اکنون انتقام آنها از تاریخ گرفته می‌شود. شهادت مبارزان، کینه رفقای انتقام‌جویشان را بیشتر می‌کند. اینک پایان اشغالگری در تشرین فرا رسیده است.

رفتن مردم شمال و شرق سوریه به سد تشرین

در ۸ ژانویه، مردم شمال و شرق سوریه برای حفاظت از برق و آب خود به سد مقاومت تشرین رفتند. دولت اشغالگر ترکیه برای جلوگیری از مسیر کاروان‌های مردمی که به سمت سد می‌رفتند، به هر وسیله و روشی متوسل شد. ابتدا با هواپیماهای جنگی، سپس با پهپادها، توپ و خمپاره مردم را هدف قرار داد. مردم نیز با شعار «مقاومت زندگی است» به سمت سد سرازیر شدند. مادران و پدرانی که به سمت سد رفته بودند، همصدا می‌گفتند: «ما از مرگ بزرگتریم.» از هفت ساله تا هفتاد ساله، همه در سد بودند.

در نتیجه حملات دولت اشغالگر ترکیه، بیش از ۲۰ غیرنظامی شهید و ۲۰۰ نفر زخمی شدند. در میان آن مجروحان، روزنامه‌نگاران و اعضای تیم‌های امداد و نجات نیز حضور داشتند. در قوانین بین‌المللی ذکر شده است که نه روزنامه‌نگاران و نه تیم‌های امداد و نجات نباید هدف قرار بگیرند. اما دولت اشغالگر ترکیه همه قوانین جهانی را زیر پا می‌گذارد و برای اینکه مردم منطقه را هدف قرار دهد، به هر نوع روش قتل‌عامی متوسل می‌شود. در ۱۹ دسامبر، دو روزنامه‌نگار جیهان بیلگین و ناظم داشتان که چهره واقعی دولت اشغالگر ترکیه را نشان می‌دادند، هدف فاشیسم قرار گرفتند و هر دو روزنامه‌نگار شهید شدند.

مقاومت سد

از نفس مقاومت سد که هزاران نفر به سوی آن نفس آزادی رفتند. مادران و پدران فرزندان خود را پشت سرشان گذاشتند و به سوی سد تشرین رفتند و به آن مقاومت پیوستند. با هر حمله دولت ترکیه، اشتیاق مردم در آنجا بیشتر می‌شد، کاروانی در پی کاروان دیگر از سراسر شمال و شرق سوریه به میدان مقاومت می‌رفتند و در آنجا رقص آزادی را با آهنگ‌های انقلابی برگزار می‌کردند. پس از هر حمله، مردم مجروحان خود را جمع می‌کردند و گاهی مجروحان نیز زخم خود را پنهان می‌کردند تا در سد بمانند و رقص خود را ادامه دهند. مردم پس از جمع کردن مجروحان خود، رقص‌های‌شان را اجرا می‌کردند، آهنگ‌های انقلابی خود را می‌خواندند و مقاومت خود را نیز ادامه می‌دادند.

دولت اشغالگر ترکیه نه تنها به سد تشرین، بلکه به پل قره‌قوزاق نیز به طرز وحشیانه‌ای حمله می‌کند. در عین‌عیسی نیز حمله وحشیانه‌ای به روستای الجماس انجام داد و در نتیجه این حمله، کودک خردسالی به نام عبدالرحمن اسماعیل حسن ۶ ماهه شهید شد.