'شهید زلال همیشه پیشگام بود'
«در رابطه با شهید زلال توصیفهای بسیاری شنیدیم، او یک انقلابی پیشاهنگ در مبارزات آزادی و جستجوی حقیقت بر پایه خطمشی آزادی زنان بود.»
«در رابطه با شهید زلال توصیفهای بسیاری شنیدیم، او یک انقلابی پیشاهنگ در مبارزات آزادی و جستجوی حقیقت بر پایه خطمشی آزادی زنان بود.»
جهان خالد که از رفقای دوران کودکی شهید زلال زاگرس (فریال سلیمان) است، از زندگی شهید زلال و تأثیراتی که بر وی گذاشته است گفت. خالد در مورد خاطرات کودکی خود گفت: «من و رفیق زلال تا ۱۵ سالگی با هم در یک خانه بزرگ شدیم. او نه با کسی قهر میکرد و نه کسی با او قهر میکرد. او با بزرگترها بزرگ و با کودکان کودک بود. او با تواضعی که داشت معروف بود، شاید برای همین بود که همه او را دوست داشتند و برایش ارزش قائل میشدند. او هم روی من تأثیر زیادی گذاشت.
خاطرهای از زلال به یاد دارم که هرگز فراموش نمیکنم. در روستای ما چاهی بود و وقتی که ما از روستا نقل مکان کردیم و در داخل ماشین دستم را به اشاره خداحافظی تکان دادم، او روبروی چاه نشسته بود و چشمانش پر از اشک بود که انگار میخواست بگوید از اینجا نرو. انگار در آن لحظه بخشی از وجودم را آنجا جا گذاشته بودم. بعد از مدتی خانه آنها هم نزدیک ما شد. او که فرزند بزرگ خانواده بود، در سنین پایین مجبور بود تمام مسئولیت خواهران و برادرانش را که در حال تحصیل بودند بر عهده بگیرد. با اینکه درس نمیخواند اما هوش بالایی داشت و در درس به برادران و خواهرانش کمک میکرد. قبل از پیوستن به صفوف آزادی در مدت کوتاهی هم عربی و هم کوردی یاد گرفت. خلاصه اینکه زلال همیشه مسئولیتپذیر بود و قدرت انجام کارهای فراتر از سنش را داشت و انجام میداد.»
"زلال از کسانی بود که شجاعت عمل به وعدههای خود را داشت"
جهان خالد با بیان اینکه پایبندی به میهندوستی این خانواده از قبل وجود داشت، گفت که زلال پیرو این پایبندی شد و ادامه داد: «در دهه ۹۰ برای اینکه کمک کوچکی به گریلا کنیم، بادام زمینی و پنبه میکاشتیم و میفروختیم، در آن زمان از ۷ سالگی تا ۷۰ سالگی برای کمک به میهن بسیج شده شده بودند، در آن زمان شهادت رفقا رِناس، عادل و عدنان تأثیر عمیقی بر زلال گذاشت و در مجلس ترحیم قول داد که اسلحههایشان را برمیدارد.
شهید زلال با این آگاهی و مسئولیت در سال ۱۹۹۳ به صفوف مبارزات آزادی گریلا پیوست و به قدرت و وظیفه تحقق آرزو و عشق به راه آزادی به عنوان لازمه وفاداری به میهندوستیاش عملی نمود. پیوستن زلال به صفوف گریلا برای ما نقطه قوت دیگری بود و منبع روحیه ما شد. زلال اولین شهید ما نیست، شهید فَواض اوایل دهه ۹۰ به کاروان شهدا پیوست. او در سال ۱۹۹۵ راهپیمایی خود را به کوههای آزاد با گروهی که پسر عمویش گوران نیز در آن بود آغاز کرد. یک سال بعد برای ما نامه نوشت و گفت: 'به احترام یاد و خاطره شهدا سر تعظیم فرود میآوریم'. آن زمان ما از شهادت فواض و گوران خبر نداشتیم اما بعدها خبر شهادت آنها را شنیدیم.»
جهان خالد که بعد از سالها شهید زلال را میبیند، آن لحظات را اینگونه تعریف میکند: «روز جشن بود، زلال برای اولین بار با ما در خانه تماس گرفت، گفت حالش خوب است، کوهستان انرژی متفاوتی به او میبخشد و انگار در اینجا بار دیگر متولد شده است. ما هم قول دادیم مسیرش را دنبال کنیم.»
جهان خالد در مورد اقدام حملهای که پیشتر به شهید زلال صورت گرفت گفت؛ «زلال پس از مدتها مبارزه در کوهستانهای کوردستان به ارمنستان رفت و به مدت ۶ سال در آنجا فعالانه کار کرد. پس از بازگشت به روژاوا مدتی در منطقه جزیره ماند و سپس از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ در شهر منبج در منطقه فرات که کار میکرد با یک حملهی تروری مواجه شد. این حمله در عین حال علیه جنبش زن آزاد انجام شد. من بعنوان جنبش زنان تعریف میکنم، زیرا زلال جانش را فدای خطمشی زن آزاد کرد. یک مین در زیر خودرویی که زلال از آن استفاده میکرد جاسازی شده بود، تصادفاً در آن زمان زلال در خودرو نبود و در آن حمله راننده خودرو به شهادت رسید.»
جهان خالد با بیان اینکه شهید زلال حتی پس از حمله نیز به کار خود ادامه داد، گفت: «زلال این بار به منطقه دیرالزور رفت، یک سال در دیرالزور فعالیت کرد، زلال که گفت: «در کوهستان بیشتر خودم را نزدیک به رهبری احساس میکنم»، یک بار دیگر به کوهستان رفت.
"وقتی زلال را برای آخرین بار دیدم، احساس کردم که دیگر او را نخواهم دید"
جهان خالد در خصوص عزیمت شهید زلال به باشور کوردستان تردیدهای خود را بیان کرد و دلیل آن را اینگونه برشمرد: «در سال ۲۰۱۳، زمانی که زلال از ارمنستان بازگشت، توسط پدک دستگیر شد و مجبور شد از دست خائنان پدک فرار کند. آخرین عزیمت او به باشور کوردستان ترس مرا بیشتر کرد. ما میدانستیم که پدک همکار دشمنان کوردهاست و زمینه حملات بسیاری را فراهم کرده است. همگان میدانند که عضو مرکز تحقیقات ژنئولوژی ناگیهان آکارسَل در شهر سلیمانیه، شیلان گویی (تایبَت بیلَن) در مسیر مخمور به دست پدک به قتل رسیدند و شهید شدند. به همین دلیل است که رفتن زلال اضطراب مرا بیشتر کرد.»
زلال پیرو مبارزه سارا بود
جهان خالد احساس خود را در مورد شهادت زلال این گونه بیان کرد: «زلال از رفقای رهبر آپو بود، در اینجا با سارا، بَسه و دلال-ها آشنا شد و از هر یک چیزهایی آموخت و با اطرافیانش در میان گذاشت. زمانیکه زلال در حال انجام وظیفه بود، پدک دوباره نقش تاریخی خیانت خود را بازی کرد و زلال را در توطئهای خائنانه در باشور کوردستان به شهادت رساند، زلال نیز مانند سارا و پاکیزه-ها مورد هدف قرار گرفت، زیرا زلال زندگی شرافتمندانهای را انتخاب کرده بود و مسئولیت خلقی که مورد انکار قرار میگیرد را بر عهده گرفت.»
جهان خالد در پایان درباره مبارزات زلال گفت: «زلال بار دیگر عزم و ایمان به انقلاب را یادآور شد، ما با وفاداری خود به مبارزه، راه شهدا را ادامه خواهیم داد و آتش آزادی را که به دست آنها روشن شده است، شعلهور خواهیم کرد.
شهید زلال بر بال میهندوستی بزرگ شد و در تمام عمر با پایبندی به ارزشهای خود گام برداشت. او عاشق بیحد و مرز جستجوی معنا بود.»