ی.پ.گ و ی.پ.ژ در روژآوا دو خواهر شنگالی را به نام‌های بسیه خدر و عالیه خدر را از دست تبهکاران داعش نجات می‌دهند و به خانواده‌هایشان تحویل می‌دهند.

هرکدام از بسیه و عالیه خدر خلف شمو از روستای سولاخ در شنگال را در ۳ی اوت ۲۰۱۴ در نسل‌کشی ۷۴مین از سوی تبهکاران داعش ربوده شدند. پس از ۹ سال، این دو خواهر از اردوگاه هال از طرف اداره‌ی خودمدیریتی آزاد شدند. این دو خواهر در یک پیام ویدیویی در حساب ی.پ.ژ در شبکه‌های اجتماعی از وحشی‌گری که بر آنان اتفاق افتاده سخن گفتند.

لازم است تمامی زنان نجات یابند

بسیه خدر در ابتدای ویدیو گفت: “تبهکاران داعش من و مادرم و برادر و خواهرم را از شنگال به دیرالزور ربودند. برادرم را به جای دیگری بردند. پس از یک یا دو ماه مادرم را نیز به جای دیگری انتقال دادند. برادرمان را نزد خودشان بردند، وقتی مادرمان را بردند، از آن‌ها پرسیدیم کجا می‌بریدش، گفتند به سوی دولت اسلامی می‌بریم. پس از یک ماه و نیم تبهکاران گفتند مادرمان بر اثر بمباران کشته شده است.

همچنین بسیه گفت: “برادرم آمد و گفت می‌خواهم خواهرانم را به نزد خودم ببرم، اما تبهکاران نپذیرفتند و گفتند بچه است و امکان ندارد. برادرم آن زمان ۱۲ ساله بود. سپس به باغوز و اردوگاه هال منتقل شدیم. آن‌جا گفتند که شما اهل حمس نیستید و اهل شنگالید. ابتدا تعجب کردیم و این را قبول نداشتیم که اهل شنگال هستیم. مدتی گذشت تا پذیرفتیم. در اردوگاه هال آزمایش خون دادیم تا مشخص شود که اهل شنگال هستیم یا این‌که نه. در اردوگاه به این آزمایش مجبور شدیم. گفتند اگر مشخص شود که شنگالی هستید شما را به سرزمینمان انتقال خواهیم کرد. گفتند اگر به شنگال بازگردانده شدیم و مشخص شد اهل آن‌جا نیستیم بازگشتتان را بر عهده می‌گیریم”.

بسیه خدر گفت که در اردوگاه هال شک و گمان زیادی وجود داشت که ی.‌پ.گ اهلی شنگال را به سرزمین خود بازخواهند گرداند، ادامه داد: “ابتدا باور نکردیم، زیرا مطمئن نبودیم. اما سپس دیدیم که ی.پ.گ زنان را به سرزمینشان بازمی‌گردند و میان خانواده‌هایشان مسرور هستند. از ی.پ.گ برای بازگرداندن ما تشکر می‌کنیم. امیدوار هستیم تمام زنان شنگال به نزد خانواده‌هایشان بازگردانده شوند”.

“هرگز خوبی ی.پ.ژ را فراموش نخواهیم کرد”

عالیه خدر ۱۴ ساله، یکی از دخترهای آزاد شده از چنگال داعش می‌گوید: “در اردوگاه هال در میان خانواده‌ها خود زندگی می‌کردند. خانواده‌ی ما نبودند و نمی‌دانستند که خانواده‌ی اصلی ما کجایند. وقتی برای اولین بار به اردوگاه رسیدیم، ما را نپذیرفتند. همچنین نمی‌توانم به اعمال زشت و بدی که زیر سلطه‌ی داعش فکر کنم. زمانی که کودک بودیم مادرمان را ندیدیم، اکنون بزرگ شده‌ایم و دیگر او را نخواهیم دید. خوشحال خواهم شد اگر مادرم را بار دیگر ببینم. هرکس که بازگردانده می‌شود نزد خانواده و اقوامش می‌رود. همراه با خانواده‌هایشان زندگی می‌کنند، خانواده‌های واقعی خود را می‌یابند‌”.

همچنین عالیه خدر از وحشی‌گری تبهکاران سخن گفت: “هرکس ابتدا وارد داعش می‌شود و کشته شدگان را می‌بیند، خطرناک است. ما بسیار می‌ترسیدیم. وقتی نجات یافتیم خوشحال شدیم. ی.پ.ژ با دلسوزی به ما نزدیک شدند. خیلی کارها برای ما انجام دادند. از آن‌ها به خاطر همه چیز تشکر می‌کنیم. هرگز این کمک را فراموش نخواهیم کرد”.

عالیه در پایان درخواست کرد، تمامی زنانی که چنین وضعیتی دارند نجات داده شوند و به خانواده‌هایشان بازگردانده شود تا آزادانه به زندگی ادامه دهند.