"خود را به نیروهای خارجی واگذارکردن محال است و راه حلی را هم بدنبال نخواهد داشت. در مقابله با حملات دولت ترکیه ما باید به خود تکیه کنیم، بر همین اساس رژیم و نیروهایی که خواهان راهکار درست هستند باید وضعیت اداری موجود را بپذیرند"
آلدار خلیل مسئول شورای دیپلماسی تودم در مورد تحولات اخیر سیاسی و نظامی روژاوای کردستان، شمال و شرق سوریه با خبرگزاری فرات مصاحبه‌ای انجام داد.
-در شرایط کنونی وضعیت شمال و شرق سوریه چگونه است؟
در روژاوای کردستان و شمال سوریه، انقلابی اجتماعی انسانی بوجود آمده است. در روژاوای کردستان انجمنهای خودمدیریتی و کمونها ایجاد شده‌اند، ما در اداره‌ی آن آزادی و برابری را اساس قرار می‌دهیم. آزادی زنان پیشرفت کرده است. ما توانستیم داعش را در هم بشکنیم، همینها سبب شده است تا شمال سوریه نمونه‌ای برای همه‌ی جهان باشد.
در روژاوای کردستان تنها مسئله‌ی یک ملت یا خلق حل نمی‌شود، بلکه یک انقلاب انسانی در جریان است. همین سبب شده است تا نیروهایی که مخالف آزادی و برابری هستند به نابودی انقلاب روژاوای کردستان روی آورند.
در سوریه همه‌ی نیروهای بین‌المللی حضور دارند و هنوز هم در آنجا حضور دارند. در این مدت بر اثر اختلاف در مسائل همه در مقابل هم ایستادند، در برخی موارد هم به توافق رسیدند، اما زمانی که بحث روژاوای کردستان پیش می‌آید همه چیز تغییر می‌کند.
نیروهایی که خود را اپوزسیون میدانستند شکست خوردند
معارضین سوری در ابتدا مدعی بودند که سرتاسر سوریه را در کنترل خود خواهند گرفت و آنرا اداره خواهند کرد. اما اکنون وضعیت کاملا برعکس شده است. آن اپوزسیونی که ادعای کنترل کل سوریه را داشت الان از بین رفته است. چند گروهی مانند جبهه النصره و اخوانها به کنترل دولت ترکیه درآمدند. دولت ترکیه نیز از این گروهها بر ضد انقلاب سوریه و خلق سوریه استفاده کرد. دولت سوریه نیز با توافق با ایران و روسیه و چند همکار دیگرش توانست خود را سرپا نگه دارد.
داعش در هم شکست، منبع ایمان ما خلقمان است
داعش هم شکست خورد و ارتش آزاد هم از بین رفت. چند گروه تبهکار در دست دولت ترکیه باقی مانده‌اند که ترکیه به نفع خود از آنها استفاده می‌کند. آنچه الان باقیست دستاوردهای شمال سوریه است. آنچه سبب شده است این دستاوردها باقی بمانند آن است که در شمال سوریه به خلقها فرصت داده شد تا خود را اداره کنند. برادری خلقها پیش افتاد، اما در حال حاضر دولت ترکیه این دستاوردها را هدف قرار داده است. در سال ۲۰۱٨ دولت ترکیه و تبهکارانش عفرین را اشغال کردند. اکنون نیز مناطق منبج و شرق فرات را تهدید می‌کنند. با این تهدیدها میخواهند مانع پیشرفت روژاوا شوند. اما ما اجازه‌ی پیش آمدن به آنها را نخواهیم داد و بالعکس عفرین را نیز آزاد خواهیم کرد.
در سوریه تعدادی از نیروهای بین‌المللی برای خود نقشه‌های متفاوتی دارند. ممکن است گروهی خارج شوند و یا گروهی دیگر بیایند. ممکن است میان آنها اختلاف هم پیش بیاید. اما ما حساب و کتاب خود را بر اساس آنها و با تکیه بر آنها انجام نمی‌دهیم. چند روز پیش هم آمریکا اعلام کرد از سوریه خارج میشود اما هنوز مشخص نیست که آیا خارج می‌شوند یا نه. اما اگر از سوریه خارج شوند ما آنرا عادی میدانیم چون حضور دائمی نیروهای خارجی در سوریه ممکن نیست.
گفتگوهای ما برای محافظت از دستاوردهای کردهاست
مذاکرات ما با آمریکا ادامه دارد. اما ما هرگز به آنها نگفته‌ایم که از سوریه خارج نشوند. چون امروز یا فردا آنها بالاخره خواهند رفت. آنچه ما بر سر آن مذاکره میکنیم این است که به ترکیه اجازه‌ی حمله به دستاوردهای ما را ندهند. ما از هم وطنان خود محافظت میکنیم تا با جنگ آنها آواره نشوند و شهرهایمان ویران نشوند.
-نظر رژیم در این مورد چیست؟
رژیم غیر خود هیچ کسی را قبول ندارد. می‌گوید تنها حزب موجود باید بعث باشد. این هم توسط خلقهای سوریه قابل قبول نیست.
اگر رژیم سوریه مناطق شمال سوریه و روژاوای کردستان را مانند مناطق خود مدیریتی قبول کند، این یک موفقیت خواهد بود و مانع اشغالگری ترکیه خواهد شد. اما اگر رژیم آنرل نپذیرد و مانند گذشته فقط حزب بعث را قبول داشته باشد، ما نمیتوانیم آنرا بپذیریم. رژیم سوریه باید فکر خود را تغییر دهد. اگر این راه رژیم سوریه درست می‌بود کشور در این جنگ ٨ ساله گرفتار نمی‌شد. اگر برخی از کشورها میانجیگری کنند و میان ما و رژیم سوریه برای رسیدن به توافق اقدام کنند بسیار سودمند خواهد بود. اگر اینگونه نشود ما خلقهای کرد، عرب و سریانی در شمال و شرق سوریه برای حفاظت از خاک خود تلاش میکنیم و مقاومتی تاریخی را به جهان نشان خواهیم داد.
کشورهایی که خواهان میانجیگری هستند زیادند
-آیا تاکنون کشوری پیشنهاد میانجیگری میان شما و رژیم را مطرح کرده است؟ گفته میشود مصر برای این کار آماده است؟ آیا رژیم به این کار رضایت میدهد؟
کشورهایی که بتوانند میانجیگری کنند و به ما ضمانت بدهند زیادند. در مورد میانجیگری کشور مصر، این گفته حقیقت ندارد. اطلاعات اشتباهی منتشر شده است. تنها در این مورد صحبت شده که شاید مصر این وظیفه را به عهده بگیرد. غیر از مصر چند کشور دیگر نیز وجود دارند. ما با آنها در تماسیم و تلاش میکنیم تا این وظیفه را به عهده بگیرند و در حل مشکلات میان ما و رژیم همکاری کنند.
-این کشورها کدامند؟
اکنون نام این کشورها فاش نمی‌شوند چون فقط یک کشور نیست، چند کشور هستند که در سوریه نقش برجسته‌ای دارند، تماسهای ما با آنها ادامه دارد. علاوه بر این ما بر این باوریم که مشکلات خود را در داخل سوریه حل کنیم. ما با رژیم در یک کشور هستیم، ما هرگز نگفته‌ایم که می‌خواهیم از سوریه جدا شویم، ما نمی‌خواهیم سوریه را تجزیه کنیم و همچنین نمی‌خواهیم راهکارمان با تحمیل کشورهای خارجی نیز باشد.
ما به خود متکی هستیم، از انجمنهای منطقه حمایت میکنیم
چون تحمیل نیروهای خارجی راهکار درستی نیست و قطعی نیز نمیباشد. امروز یا فردا ما باید با خلق سوریه همزیستی کنیم. چون نیروهای خارجی خواهند رفت، امروز هم نروند بالاخره خواهند رفت. بر این اساس با همه‌ی نیروهای خارجی ارتباط خواهیم داشت، ما با خلقهای دیگر و جوانان عرب چندین منطقه را از دست داعش آزاد کردیم. ما از آنها دست نمی‌کشیم بلکه از آنها حمایت میکنیم.
اما آنها خود تصمیم‌گیری خواهند کرد، پیشتر نیز به آنها گفته‌ایم که آنها خود را با انجمنهای محلی اداره کنند ما نیز از آنها پشتیبانی میکنیم تا زمانی که بتوانند روی پای خود بایستند. هر زمان آنها گفتند که میتوانند خود را اداره کنند ما هم می‌گوییم بسیار خوب، اما اگر به همکاری ما نیاز داشته باشند ما هرگز از آنها دست نمی‌کشیم. اگر هر توافقی صورت گیرد چه با رژیم یا هر نیروی خارجی دیگری، ما به جای آنها تصمیم گیری نخواهیم کرد.
دیدارهایمان با روسیه و چند کشور دیگر ادامه دارد
-یک هیئت از طرف شما به روسیه رفته است، مذاکرات شما بر سر چیست؟ درخواستتان چیست؟ پاسخ روسیه چیست؟
هیئتهای ما نه تنها به روسیه بلکه به چند کشور دیگر نیز رفته‌اند. تعدادی از آنها بازگشته‌اند اما تعدادی هنوز در آنجا هستند و در حال مذاکره هستند. هدف این هیئتها مذاکره در مورد یافتن راه حلی در داخل سوریه است. بدون شک روسیه در داخل سوریه بسیار تاثیرگذار است. هم بر رژیم نفوذ دارد و هم بر ترکیه. در مقابل آمریکا و ائتلاف نیز صاحب قدرت است. روسیه بیشتر به سمت ترکیه کشش دارد چون آنها کشورهایی هستند که با هم منافعی دارند. اما علی رغم این ما می‌خواهیم در مورد پروژه و پیشنهادات خود با آنها بحث کنیم.
بر این اساس هیئتمان دیدارها را در روسیه ادامه خواهد داد. الان نمیتوانیم نتایج این مذاکرات را فاش کنیم چون هنوز هیئت ما بازنگشته‌اند. اما باید خلقمان بدانند نه تنها روسیه بلکه با تعدادی از کشورها در تماسیم. بر سر دو موضوع مذاکره میکنیم. خود را آماده میکنیم بر اساس تکیه بر نیروی مقاومت خود، ارتباطات دیپلماتیک را گسترش دهیم، موضوع دوم هم آن است که نیروهای بین‌المللی مانع از حملات دولت ترکیه شوند و به شیوه‌ای رسمی اداره‌ی خودمدیریتی شمال سوریه را به رسمیت بشناسند. ورود رژیم به شمال سوریه با فرستادن چند گروه ممکن نیست. بلکه ما می‌خواهیم با رژیم توافق کنیم تا آنها خودمدیریتی ما را به رسمیت بشناسند. ما هم دفاع از مرزها را به آنها خواهیم سپرد. اگر سوریه به طور رسمی از مرزهای خود محافظت کند ترکیه نمی‌تواند حمله کند. اگر ترکیه به ما حمله کند به کشور سوریه حمله کرده و آنگاه جنگ میان دو کشور خواهد بود.
مهم این است که رژیم خودمدیریتی شمال سوریه را بپذیرد
-آیا نیروهای رژیم وارد منبج شده‌اند؟
نیروهای رژیم سوریه وارد منبج نشده‌اند، بلکه تنها در منطقه‌ی عریما میان نیروهای ما و تبهکاران ترکیه قرار گرفته‌اند. قبلا نیز در این منطقه حضور داشته‌اند، ما نیز چند روز گذشته به رژیم اعلام کردیم که میتوانند نیروهای خود را وارد چند روستای دیگر در این منطقه کنند اما این کل ماجرا نیست. بلکه رژیم سوریه باید خودمدیریتی شمال سوریه را قبول کند و آنرا به طور رسمی امضا کند. اگر رژیم این کار را کرد آنگاه با رژیم ارتباط برقرار خواهیم کرد.
برای ایجاد منطقه‌ی پرواز ممنوع تلاش میشود
-در جنوب کردستان بعد از حمله‌ی رژیم بعث به خلق، نیروهای بین‌المللی تصمیم به ایجاد منطقه‌ی پرواز ممنوع گرفتند، آیا شما در این زمینه تلاش می‌کنید؟ هیچ کشوری از این تصمیم حمایت می‌کند؟
در مورد ایجاد منطقه‌ی پرواز ممنوع در شمال سوریه، ما در تلاشیم تا چنین تصمیمی اتخاذ شود و چندین کشور هم روی آن کار می‌کنند. احتمال دارد شورای امنیت در مورد آن مذاکره کند. اما این هم مستلزم کار بسیار است زیرا اگر تنها یک کشور از کشورهای عضو شورای امنیت اگر آنرا وتو کند این اقدام انجام نخواهد شد.
ما در سطح بین‌المللی در تلاشیم تا نیروی بین‌المللی در مرز میان ما و ترکیه مستقر شود، تا نه ترکیه به خاک ما تجاوز کند و نه ما پیشروی کنیم، هر چند ما قصد پیشروی نداریم. همچنین به تلاشهایمان برای ایجاد منطقه‌ی پرواز ممنوع در شمال سوریه ادامه می‌دهیم. این کارها هم به تلاش بلند مدت نیاز دارد.
ترکیه از هم زیستی آزاد خلقهای منطقه هراس دارد
-ترکیه شما را برای کشورش خطرناک میداند، خطر شما برای این کشور چیست؟
ترکیه از ما میترسد چون پروژه‌های ما دمکراسی و آزادی برای شمال سوریه است. هدف ما نابودی داعش و جبهه النصره است. در تلاشیم تا خلقهای منطقه در آشتی با هم زندگی کنند. همینها سبب هراس ترکیه شده است. چون ترکیه میخواهد خلقها با هم دشمن باشند. کرد و عرب و سریانی با هم بجنگند. آنها میخواهند اسلام سیاسی رادیکال را حاکم کنند. آنها مخالف دمکراسی هستند. آنها نمیخواهند زنان آزاد باشند. به همین دلایل ما را خطرناک می‌بینند.
خلق جنوب، خلقی قهرمانند، باید به پا خیزند
-خلق جنوب مدتهاست خود را اداره می‌کنند و دارای نقشی استراتژیک هستند. باید در مرحله ی کنونی چه نقشی را ایفا کنند؟ خواست شما از احزاب سیاسی جنوب کردستان چیست؟
وظیفه‌ی حکومت اقلیم کردستان این است که حقیقت دولت ترکیه را بهتر بشناسد. خلق باشور کردستان باید در مقابل حملات ارتش ترکیه واکنش نشان دهند. حضور ترکیه در اقلیم کردستان را نپذیرند. خلق جنوب نباید فراموش کنند که بعد از رفراندوم اولین کشوری که مخالفت و دشمنی خود را اعلام کرد دولت ترکیه بود .نیرو جمع کرد و مرزها را بست. از حکومتهای عراق و ایران خواست به طور مشترک به هولیر، سلیمانی و کرکوک حمله کنند .همگان باید بدانند دولت ترکیه وجود کرد را نخواهد پذیرفت و دشمن همه‌ی کردها و دستاوردهایشان است. اعلام نارضایتی در مقابل اشغالگری ترکیه در باشور کردستان ضعیف است. باید صدای نارضایتی خلق بلندتر شود. خلق جنوب خلقی قهرمانند، اما چرا حالا مقابل ترکیه سکوت کرده‌اند؟ اگر اینگونه سکوت کنند و روژاوا نابود شود قطعا جنوب نیز تحت فشار قرار می‌گیرد. اردوغان آشکارا اعلام کرده است که ما پیمان نامه‌ی میثاق ملی را به اجرا می‌گذاریم. بر اساس این پیماننامه ترکیه میخواهد از حلب تا موصل و از آنجا تا کرکوک را اشغال کند.
تا آزادی عفرین مقاومت ادامه دارد
-نقشه ی شما برای عفرین چیست؟
مبارزاتمان برای آزادی عفرین ادامه دارد. اکنون از راه دیپلماتیک تلاش میکنیم تا حقیقت دولت ترکیه و تغییر دمگرافی منطقه را به جهانیان نشان دهیم. ماندن خلق عفرین در چادرهای کمپهای شهبا نامه‌ایست به همه‌ی جهان که می‌گوید ما دست از خاک، روستا و شهر خود بر نمی‌داریم. ما در چادر در شرایط سخت در نزدیکی شهرمان زندگی میکنیم تا شهرمان آزاد شود. در کنار این مبارزات نظامی هم در داخل عفرین ادامه دارد. از همین جا به مقاومت مبارزان ی.پ.گ و ی.پ.ژ در داخل عفرین درود میفرستم. ما می‌گوییم مقاومت تا آزادی عفرین ادامه دارد.
