امروز پانزدهم سپتامبر چهارمین سالگرد هجوم گسترده داعش به کوبانی‌ در سال ٢٠١۴ است. پیش آن نیز داعش حملات زیادی به کوبانی انجام داده بود اما آوازەی مقاومتی که کوبانی در هجوم چهار سال پیش داعش انجام داد به سراسر جهان رسید

 

گروه تبەکار داعش در پانزدهم سپتامبر ٢٠١۴ یکی از بزرگترین حملات خود را به شهر کوبانی شروع کرد، حملەای که چهار ماه و نیم بطول کشید. در اثر مقاومت حماسی زنان و مردان یگان‌های مدافع خلق، داعش متحمل تلفاتی سنگینی شد و خیال اشغال کوبانی را از سر خارج کرد. در این نبرد نابرابر، داعش حتی یک متر از خاک کوبانی را نتوانست اشغال کند.

 

بسیاری از مقاومت کوبانی به عنوان حماسه قرن یاد می‌کنند که پیروزی بشریت بر سیاهی داعش را رقم زد.

 

کوبانی در این نبرد از سه سمت توسط داعش، و در نقطه مرزی از سوی ترکیه کاملا محاصره شده بود. نیروهای داعش از جرابلس، گرسپی، منبج، رقا و سِررین، دور کوبانی حلقه زدە و از هزاران نیرو و انواع سلاح‌های سنگین برخوردار بودند.

 

این درحالی بود که نیروهای ی.پ.گ و ی.پ.ژ در داخل کوبانی دارای سلاح‌های معمولی بودند، آنها در سال ٢٠١٣  موفق شده بودند داعش را در نبردهای مکرر شکست دهند اما اینبار با هجومی پرشمار و متفاوت مواجه بودند.

 

جنگ با درگیری‌های پراکنده در حومه شهر و زمانی شروع شد که نیروهای داعش در حال پیشروی بودند. تعداد نیروها و سلاح‌های داعش به گونەای بودند که در روزهای نخستین، مبارزان برای جلوگیری از پیشروی‌ آنها، عملیات فدائیانه انجام داده و به دل دشمن زدند. داعش در این میان دهها کشته داد و متوجه بود که فتح کوبانی آسان نیست.

 

کوبانی در این میان فقط یک راه برای نفس کشیدن داشت و آنهم شمال کردستان بود، مرزی که همزمان با هجوم داعش، نظامیان ترکیه در آن صف‌بندی کردند تا جلوی کمک به کوبانی را بگیرند.

 

اعضای داعش با تصرف سد و نیروگاه تشرین در نزدیکی کوبانی، شبکه برق و آب را بکلی قطع کردند. همچنین در غرب کوبانی نیز شبکه برق‌رسانی به کوبانی در منطقه شیخلر مسدود شد. کوبانی در خاموشی بسر می‌برد و زیر آتش گلوله و توپ قرار داشت.

 

در شمال کردستان بسیج عمومی اعلام شده بود و علیرغم کنترل نوار مرزی توسط نظامیان ترکیه، به سختی به کوبانی کمک‌رسانی می‌شد. خودمدیریتی کوبانی و اهالی آن همه چیز را بطور اشتراکی و بهینه استفاده می‌کردند و روزانه چند ساعت با استفاده از ژنراتور، برق داشتند. مردم در کوبانی چاههایی حفاری کردند تا به آب رسیدند، همچنین از لبنیات دام خود استفاده کردند.

 

مردم کوبانی از پیر و جوان در حال مقاومت بودند و جهان شاهد حماسەآفرینی آنها بود. مردمی که حاضر نبودند شهرشان را به گروهی ضدبشری واگذار کرده و فرار کنند پیش از این نیز گرسنگی و سختی‌ها را تحمل کرده بودند تا در آزادی زندگی کنند. وقتی که در حومەهای شهر نیروهای ی.پ.گ و ی.پ.ژ با جان و دل در برابر دشمن ایستادە بودند، در کوچه و محلات مرکز شهر حال و هوای انقلابی حاکم بود. 

 

ترکیه انواع سلاح‌ها و کمک‌های لازم را به داعش می‌رساند و رجب اردوغان رئیس جمهوری این کشور در رسانەها با خوشحالی اعلام کرد؛ "کوبانی سقوط کرد، سقوط می‌کند." مقامات کشورهای دیگر هم سقوط کوبانی را پیشبینی کردند. اما هرچه بیشتر کوبانی مقاومت می‌کرد حامیان بیشتری در جهان پیدا شدند و گروههای آزادیخواه و سوسیالیت اعلام حمایت کردند. مردم زیادی داوطلب بودند که به مقاومت کوبانی ملحق شوند و بسیاری موفق شدند از مرزها عبور کنند. از جمله صدها آزادیخواه کُرد و غیر کُرد در ایران آمادەی پیکار در کوبانی بودند. رژیم ترکیه نیروهای داعش را از مرزهای رسمی با ادوات و کمک‌های لجستیکی به آنسوی مرز می‌فرستاد. کردها و مبارزان انترناسیونال اما از لابلای سیم‌های خاردار خود را به کوبانی رساندند.

 

کوبانی چهار و ماه نیم غرق در خون و حماسه بود و چهرەهای انقلابی زیادی به یادگار گذاشت که نامشان در تاریخ بشریت ثبت شد. داعش پس از اشغال موصل و شنگال در کوبانی بود که متوقف شد. کوبانی ایستادگی کرد و پیروز شد. پیروزی کوبانی در دنیا مورد تحسین قرار گرفت هرچند ویرانەای از شهر بجا ماند. شهر کوبانی اکنون مرکز کانتونی به این نام است که شهرهای اشغالی داعش در آنزمان هم در خودمدیریتی آن قرار دارند و مردمان کُرد و عرب و ترکمن و مسیحی را پذیراست.