در اولین سالگرد پیروزی نیروهای سوریه‌ی دمکراتیک در جنگ باغوز با همکاری نیروهای ائتلاف، خودمدیریتی شمال وشرق سوریه، بیانیه‌ای منتشر کرد.

در این بیانیه آمده است:

"یک سال از پیروزی بزرک علیه سازمان تروریستی داعش در شهرک باغوز گذشت. این پیروزی بزرگ، بززگترین سازمان تروریستی در طول تاریخ بشریت را از میان برد و هزاران غیرنظامی بی‌گناه را که داعش زندگی آنها را تاریک کرده بود، آزاد نمود.

یگان‌های مدافع خلق (ی.پ.گ)، یگان‌های مدافع زنان (ی.پ.ژ) و همچنین نیروهای سوریه‌ی دمکراتیک (ق.س.د) علیه تبهکاران داعش قهرمانانه ایستادگی کردند و هزاران قربانی دادند تا مانع قتلعام و پاکسازی نژادی توسط داعش‌ شوند. داستان مقاومت از کوبانی آغاز شد و آغاز پایان این سازمان تروریستی بود که از پشتیانی عظیم نظامی و نیروی انسانی برخوردار بود. در کوبانی در سایه‌ی فداکاری همه‌ی خلق‌ها و با حضور طیف‌های کوردستانی، هم زمان با پشتیبانی همه‌ی آزادیخواهان جهان، داعش نابود شد.

پیروزی باغوز، به موجودیت سازمان داعش که موصل و رقا را اشغال کرده و هم‌زمان در شنگال دست به قتلعام خلقمان زده بود پایان داد. داعش شعار "ما همیشگی هستیم و گسترش می‌یابیم" را سر داده بود و با نیروی نظامی پیشرفته خود را آماده کرده بود، هم زمان از سرتاسر کشورهای جهان نیروهایی را اطراف خود جمع کرده بود و دارای تاکتیک، پشتیبانی و نظارت دستگاه اطلاعاتی ترکیه بود. به همین دلیل این سازمان به تهدیدی برای جهان تبدیل شده بود.

داستان پیروزی باغوز فقط پیروزی ق.س.د، خلق‌های منطقه و نیروهای ائتلاف نبود بلکه پیروزی بشریت بود. پیروزی رهروان تمدن بود علیه وحشیگری و کشتار و تاریکی.

سالگرد پیروزی تاریخی باغوز، در حالیست که این سازمان در تلاش است تا بازمانده‌هایش را جمع کند و آنها را سازماندهی کند. هم زمان از اشغالگران دولت ترکیه در منطقه‌ی شمال و شرق سوریه سود می‌برد، آن هم با این هدف تا بتواند به حملاتش به مردم غیرنظامی و شهرها و روستاهای امن ادامه دهد و کشتار و غارت انجام دهد.

دولت اشغالگر ترکیه و تبهکارلنش از راه حمله و یورشهایش و اشغال مناطق شمال و شرق سوریه با هر شیوه‌ای، از ادامه‌ی تبهکاران داعش حمایت و پشتیبانی می‌کند، تا یک بار دیگر آنها را به قدرت برساند.

هم‌زمان وجود هزاران اسیر داعشی در زندانهای اداره‌ی خودمدیریتی و وجود هزاران زن و کودک آنها، اگر بتوانند این افراد را فراری دهند، خطر بزرگی سرتاسر جهان را تهدید خواهد کرد. این امر راه را برای خودسازماندهی دوباره‌ی آنها باز خواهد کرد و در آینده از آنها در جنگ‌ها استفاده خواهند کرد. این تبهکاران مانند بمبی هستند که مشخص نیست کی منفجر می‌شوند، باید با هشیاری و با پشتیبانی بین‌المللی با آنها برخورد کرد.

ما از جامعه‌ی بین الملل می‌خواهیم که راه‌حلی برای آنها پیدا کنند و این وظیفه را تنها بر دوش خودمدیریتی و سازمانهایش قرار ندهند. باید در مورد این مسئله واکنش عملی خود را نشان دهند و دادگاهی بین‌المللی تشکیل دهند و مجرمان را به آنها بسپارند. هم زمان باید برای آبادانی دوباره‌ی مناطقی که از دست داعش آزاد شده‌اند، برنامه‌ریزی شود و شهروندانی که با ظلم داعش و سیاست‌های سازمان‌های تروریستی مواجه شده‌اند، دوباره و از نو سازماندهی شوند."