زمینه‌سازی برای جنگ
دولت ترک بعد از پیمان مسکو، نیروهای نظامی خود را در ادلب افزایش داده است. طبق اطلاعات به دست آمده تا کنون ۵۷ پایگاه نظامی احداث شده و شمار نظامیان ترک به ۲۵ هزار نفر رسیده است.
بعد از نبردهای سنگین در ادلب، در پنجم مارس بین دولت اشغالگر ترگ و روسیه توافقنامه‌ای منعقد شد. اما به رغم گذشت یک ماه از انعقاد این تفاهمنامه، مواد آن اجرایی نشده‌اند. با شیوع ویروس کرونا دولت اشغالگر ترک با استفاده از فرصت مهیا شده، ارسال کمک‌های نظامی خود را به منطقه افزایش داده و پایگاه‌های نظامی دیگری را در منطقه احداث کرده است.
در تفاهمنامه ایجاد شده بین ترکیه و روسیه بر لزوم آتش‌بس تاکید شده بود، اما همزمان با توقف اقدامات نظامی، دولت ترک درصدد احداث پایگاه‌های نظامی جدید در منطقه برآمده است. مرکز دیده‌بان حقوق بشر سوریه* که با گروه‌های مسلح سوری در ارتباط است و مرکز آن در لندن است اعلام نموده است که شمار پایگاه‌های تحت کنترل نظامی دولت ترک در ادلب همراه با پایگاههایی که از سال ۲۰۱۷ احداث کرده بود از ۵۷ پایگاه گذشته است.
احداث پایگاه‌های جدید
مرکز دیده بان حقوق بشر سوریه اعلام نمود که در ماه اخیر نظامیان ترک به بسیاری از مناطق تحت کنترل ترکیه در سوریه منتقل شده‌اند. طبق داده‌های مرکز دیده‌بان حقوق بشر سوریه، دولت اشغالگر ترک در مناطق آندن، رشیدان، معر حطی، سراقب، الترنبه، نیربا، موغر، قوماینس، سارمین، معره النعمان، معره المارسین و بسیار از منطاق دیگر دست به احداث پایگاه نظامی زده است.
در خاتمه سال ۲۰۱۷ و بعد از نشست آستانه بین دولت‌های ترک و ایران در ادلب، ۱۲ پایگاه در شمال حما و غرب حلب احداث شدند. طبق اطلاعات به دست آمده از منابع محلی، پایگاه‌های نظامی ترکیه در ادلب بیش از سایر مناطق هستند. در بسیاری از پایگاه‌های نظامی، پایگاه‌های اطلاعاتی نیز احداث شده‌اند. همچنین گفته می‌شود که شمار نیروهای نظامی ترک از ۲ فوریه به بعد که به منطقه ادلب اعزام شده‌اند، به ۵۷۴۵ نفر افزایش پیدا کرده است. همراه با دیگر نظامیانی که پیش از این تاریخ در مناطق دیگر بودند و اکنون به این منطقه عزیمت کرده‌اند، شمار این نظامیان اکنون به رقمی بیش از ۲۹ هزار نفر افزایش پیدا کرده است.
شمار نیروهای نظامی ترک بیش از نظامیانی است که به قبرس حمله کردند
گفته می‌شود که از حمله فوریه به بعد، شمار بارکش‌های نظامی حامل وسائط زرهی، تانک و توپ‌های اوبوس به رقمی بیش از ۵ هزار رسیده است. همراه با نظامیان ترک و تبهکاران، دولت ترک ۳۵ هزار نفر از ساکنان منطقه را نیز انتقال داده است. این شمار در مجموع بیش از شمار تمام نظامیانی است که در حمله به قبرس مشارکت کردند. همزمان با این نقل و انتقالات شدید و احداث پایگاه‌های نظامی ترک، پرواز هلیکوپترهای ترک نیز بر فراز آسمان منطقه افزایش یافته است.
مواد تفاهمنامه مسکو
بعد از جنگ ادلب، طیب اردوغان عازم مسکو شده و با پوتین دیداری انجام داد. در نتیجه این دیدار طرفین در ادلب آتش‌بسی را اعلام کردند. در این دیدار که توافق آتش‌بس اردوغان زیر پای مجسمه کاترین امضا شد چند ماده درج شده بود:
در ادلب از ۶ مارس تمامی تحرکات نظامی خاتمه می‌یابد.
گشایش کریدور امنیتی در ۶ کیلومتری شمال و ۶ کیلومتری جنوب شاهراه حلب-لاذقیه M4
بعد از گشایش کریدور امینتی، شروع گشت‌های مشترک ترکی-روسیه از ۱۵ مارس
بعد از تفاهمنامه مسکو، هر چند گونه‌ای از آتش‌بس در منظقه رسمیت یافت، اما شرط نخستین، یعنی توقف تمامی تحرکات نظامی از سوی دولت ترک اجرایی نشد. تا کنون دو شرط دیگر این تفاهمنامه نیز از سوی دولت ترک عملی نشده‌اند.
شروط ناتو و آمریکا
اردوغان قبل از عزیمت به مسکو، از ناتو و آمریکا درخواست کمک نمود، بعد از آنکه تفاهمنامه با روسیه امضا شد وی گفته بود: از این پس موقعیت جدیدی ایجاد می‌شود. پوتین نیز گفته بود که ما براین باوریم که نباید اجاره داد که مبارزه بین‌المللی علیه ترور تضعیف گردد. و از این طریق به دولت ترک خاطرنشان نمود که لازم است ارتباط خود را با گروه‌های تروریست قطع کند و در صورتیکه این مهم تحقق نیابد، باید منتظر عواقب بعدی بود.
دولت ترک می‌داند که بقای این کشور در ادلب تنها به یک شرط وابسته است. حمایت آمریکا و ناتو. در جنگ فوریه ناتو و آمریکا به صورت مشروط از ترکیه حمایت کرده بودند. این شرط نیز حاکی از این بود که ترکیه دست از خرید سیستم دفاع هوایی اس-۴۰۰ روسی بردارد.
* SOHR
منبع: ANHA
