هدیه یوسف از اعضای رهبری حزب اتحاد دمکراتیک در رابطه با تحولات اخیر در سوریه با خبرگزاری مزوپوتامیا گفتگو کرد. هدیه یوسف در این گفتگو اظهار داشت که چیزی به انتقال بحران سوریه به ترکیه نمانده است. ترکیه در ادلب در دوراهی قرار گرفته است.

پیش از عفرین و بعد از عفرین

یوسف در این گفتگو خاطرنشان ساخت که باید جنگ در سوریه را به دو مقطع قبل و بعد از اشغال عفرین تقسیم کرد. پیش از آنکه ترکیه و گروه‌های وابسته به یان کشور وارد عفرین شوند، رژیم سوریه ضعیف بود و بسیاری از گروههای که خود را اپوزیسیون سوریه عنوان می‌کردند، در بسیاری از مناطق سوریه از تاثیرگذاری برخوردار بودند و این رژیم سوریه را با دشواریهایی روبرو می‌کرد. اما بعد از آنکه روسیه وارد عمل شد، رفته رفته رژیم قدرت گرفت.

هدیه یوسف در مورد ارتباطات روسیه و ترکیه نیز گفت: روسیه سیاست‌های خود را بر اساس توافق با ترکیه و منطقه ایجاد کرده است. خصوصا نیز بعد از آنکه هواپیمای روسی سرنگون شد و در ترکیه تلاشی برای کودتا شکل گرفت، نوع ارتباطات تغییر یافت. این فرایند نیز با روند مذاکرات آستانه شکل گرفت. در این چارچوب مناطق امن و عاری از برخورد نظامی شخص شدند. در درجه نخست دمشق؛ بسیاری از گروه‌هایی که ترکیه از آنها حمایت می‌کرد به سوی مناطق مرزی اعزام شدند. روسیه با عاملیت ترکیه، گروه‌های مخالف و اپوزیسیون سوری را محدود نمود و از این مناطق خارج ساخت. به این شیوه هم رژیم سوریه را قدرتمند ساخته و هم تاثیر خود را افزایش داد. از این طریق تفاهمنامه‌های اقتصادی منعقد شده و موشکهای اس ۴۰۰ از روسیه خریداری شد. به این شیوه به منظور اشغال عفرین راه برای ترکیه گشوده شد. آمریکا و نیروهای ناتو نیز در اشغال عفرین دخالت داشتند. آنها براین باور بودند که در طول ۳ ساعت قادر به ورود و اشغال عفرین خواهند بود. اما در عفرین شاهد مقاومتی تاریخی بودیم. بعد از اشغال عفرین تبهکاران را به مناطق درعا، قنیطره، غوطه و قلمون انتقال دادند. بعد از اشغال عفرین موقعیت و آرایش رژیم سوریه و روسیه تغییر پیدا کرد.

تغییر آرایش

هدیه یوسف در بخش دیگری از سخنان خود افزود: روسیه با این گام‌ها و ملاقات‌های بعدی در آستانه، توانست در سوریه از تاثیرگذاری فراوانی برخوردار گردد، نشست آستانه در مقابله با نشست ژنو برگزار شد و چیزی نمانده بود که تمامی اقدامات نشست ژنو را خنثی نماید. هدیه یوسف در رابطه با نتایج منفی این وضعیت نیز به وضعیت ناگواری که بر سر خلق در عفرین آمده است اشاره کرده و گفت: با حملات سنگین، بیش از ۳۰۰ هزار نفر انسان از عفرین آواره شدند. اما مقاومت خلق عفرن همچنان ادامه دارد.

عدم دست‌یابی به نتایج در ادلب

هدیه یوسف خاطرنشان ساخت که تفاهمنامه آستانه و سوچی که بعد از اشغال عفرین شکل گرفت به نتیجه دست نیافتند، بر مبنای این تفاهم‌نامه‌ها لازم بود که گروه‌های مورد حمایت ترکیه در منطقه ادلب، از مسیرM4-M5 عقب نشینی نمایند. اما این تفاهم در عمل اجرا نشد و راه را بر رویدادهای بعدی گشود. هیات تحریر الشام و گروه‌های دیگر دریافتند که سیاست‌های ترکیه رفته رفته این گروه‌ها را تضعیف می‌کند و ادلب به کانون تجمع انها تبدیل می‌شود. ادلب برای گروه‌هایی که مشغول نبرد بودند از موقعیتی استراتژیک برخوردار است. دروازه دریای مدیترانه محسوب می‌شود. ترکیه نیز می‌خواهد که از طریق ادلب رویاهای نئو عثمانیگری خود را تحقق بخشد. تلاش نمود که بدون رویارویی با روسیه این خواست خود را عملی کند. اما در عمل ممکن نشد. بعد از اشغال عفرین بحران عمیق‌تر شد.

رابطه آمریکا و روسیه

هدیه یوسف در بخش دیگری از سخنان خود افزود که اکنون ادلب به کانون نبرد بین‌المللی تبدیل شده است، در ادلب آمریکا- ناتو و نیروهای دیگر اروپایی یکدیگر را تهدید می‌کنند. این فرایند از سال ۲۰۱۹ آغاز شده است و هم اکنون در حال گسترش است. بحران و اختلافات ادامه دارند. اما در اینجا شاهد گونه‌ای از توافق بین روسیه و امریکا نیز هستیم. خصوصا که با دیدار روسیه و آمریکا در اسرائیل، شاهد توافق هر دو کشور هستیم. ائتلاف بعد از شکست داعش در منطقه نیروهای ایران را تقلیل داده و ائتلافی از نیروهای سنی را ایجاد کرده است. آمریکا نیز در رابطه با ارتباط بین روسیه و ترکیه تدابیری را اتخا کرده است. کشورهای عربی را حول یکدیگر جمع کرده و با پیشقدمی عربستان سعودی ائتلافی را ایجاد کرده است که در مقابله با ایران اقداماتی را انجام داده است.

پیمان‌ها و طرح‌ها

طبق گفته‌های یوسف؛ ایالات متحده آمریکا با سیاست‌های ضد ایرانی خود، با روسیه به شریکی جدید تبدیل شده است. این توافق را انجام داده است تا ائتلاف به دلیل تفاهمنامه‌هایی که روسیه با ترکیه داشته است، اقدامی انجام ندهد. همچنین ترکیه به منطقه شرق فرات توجه کرد، تصمیم گرفته شد که  روسیه در ادلب سکوت کند. دست آخر، ترکیه با اجازه هر دو طرف به منطقه حمله نمود. با حمله ترکیه، اجازه داده شد که نیروهای رژیم نیز وارد منطقه شده و نیروهای رژیم نیز قدرت گرفتند. احتمال بزرگ اینست که بر اساس توافق اینکار انجام شده باشد. تا ترکیه سبب ایجاد مشکلاتی نشده و طرح‌های آنان به خوبی اجرا شوند، به همین دلیل نیز بوده است که چشم بر اقدامات ترکیه بسته شد و ترکیه وارد گری سپی و سریکانی شد. این اقدام طرحی بین‌المللی بود. شکل دیگری از توطئه ۹ اکتبر است.

 ترکیه و آینده بحران ادلب

هدیه یوسف در بخش دیگری از سخنان خود افزود که دامنه رویدادها به گونه دیگری نیز در ادلب و تمامی سوریه در جریان هستند، این رویدادها به منظور تضعیف ترکیه بوده و احتمال داد که طی معامله‌ای بر سر ادلب اجازه داده‌اند که ترکیه وارد لیبی شود. یوسف در این رابطه گفت؛ بدین شیوه روز بروز شاهد رسوایی هر چه بیشتر ترکیه هستیم. در واقع روسیه طی تفاهمنامه آستانه به تمامی جهان اعلام کرد که از تبهکاران حمایت می‌کند. یعنی ترکیه را وارد وضعیتی نمودند که مرتکب جرم و جنایت شود. شواهد بسیاری برای چنین مسئله‌ای وجود دارد. جبهه سوریه را بر ترکیه بستند و سربازان این کشور را هدف قرار دادند و ترکیه نتوانست در این رابطه به اقدامی دست بزند. هم در ادلب و هم در لیبی، در عفرین و سریکانی و گری سپی ترکیه را محاصره کردند. و این اقدامات سبب در تنگنا قرار گرفتن ترکیه شد.

هدیه یوسف در رابطه با آتش بس روسیه و ترکیه در ادلب نیز گفت: اقدامی غیر قابل اطمینان است، این وضعیت چندان نمی‌پاید، یوسف خاطرنشان ساخت که هر دو طرف نیز اقداماتی را برای آمادگی برای جنگ در آینده انجام می‌دهند. روسیه و رژیم سوریه شاهراه M5 را تحت کنترل گرفته‌اند. طبق تفاهمنامه جدید، روسیه و ترکیه در شاهراه M4 گشت‌های مشترکی را برقرار می‌کنند. اما در عمل اجرایی نمی‌شود، گروه‌های حاضر در این منطقه در بعد روانی شکست خورده‌اند. اکنون به ترکیه اعتمادی ندارند. بعد از این بحران به ترکیه سر ریز می‌کند. زیرا ترکیه نمی‌تواند از حریم هوایی این منطقه استفاده کند، به همین علت یا سکوت کرده و ادلب را از دست می‌دهد یا اگر وارد جنگ شود، این جنگ شدت فراوانی به خود می‌گیرد. در چنین وضعیتی، ترکیه دو راه دارد؛ یا با روسیه وارد جنگ می‌شود یا عقب‌نشینی می‌کند. و در صورتیکه ترکیه عقب‌نشینی کند، تمامی تبهکاران متوجه ترکیه شده و بحران سوریه به ترکیه انتقال می‌یابد.