در شرایطی که بسیاری از دانشگاهیان از کوردستان به اروپا می‌گریختند دکتر سیپان سرحد از روژهلات کوردستان به کوبانی آمد و در سه سال گذشته به آموزش دانشجویان انقلاب روژاوا پرداخته است. دکتر سیپان سرحد اظهار می‌کند؛ "آنچه در پی آن هستید اینجاست جای دوری نیست."
تعداد زیادی از روشنفکران، دانشگاهیان، اساتید دانشگاه، نویسندگان و هنرمندان از چهار بخش کوردستان جلای وطن کردند و به اروپا گریختند. سیپان سرحد استاد دانشگاه به کوبانی رفت تا پس از جنگ تحمیلی در بازسازی میهن نقشی فعالانه ایفا کند.
دکتر سیپان سرهد پس از آنکه در رشته بیوتکنولوژی دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد مقالات فراوانی را در مجله‌های عملی بین‌المللی منتشر کرد، وی سپس به روژاوای کوردستان مهاجرت نمود.
دکتر سیپان می‌گوید که پس از اعدام یکی از بستگانش توسط رژیم اشغالگر اسلامی ایران مبارزه آزادیخواهی کوردستان توجه وی را بیشتر جلب کرد و انقلاب روژاوا به آرزوهای وی جامه عمل پوشاند. دکتر سیپان اکنون در دانشگاه کوبانی به تدریس می‌پردازد.
دکتر سیپان در مورد آموزش و پرورش در روژاوا با خبرگزاری فرات گفتوگو کرد. به دلیل امنیت خانواده‌اش که همچنان در روژهلات بسر می‌برند از پخش تصویر صورت وی معذوریم.
دکتر سیپان سرحد با اشاره به مقاومت حماسی کوبانی اظهار نمود:"من در مقطع مقاومت کوبانی به مدل آموزشی اهمیت می‌دادم. متوجه شدم که در این بخش از کوردستان دانشگاه تأسیس شده‌اند. مثلا سال ٢٠١۵ دانشگاه عفرین تأسیس شده بود. سال ٢٠١۶ دانشگاه روژاوا در قامشلو و سال ٢٠١٧ هم دانشگاه کوبانی فعالیت خود را آغاز کردند."
پس از چند روز از تأسیس دانشگاه با مسئولین روژاوا تماس گرفتم. نه تنها من بلکه چندین همکار به مسئولین گفتیم که در صورت نیاز می‌خواهیم مشارکت کنیم. پس از پاسخ مثبت مسئولین روژاوا دست به کار شدیم. سال ٢٠١٧ به روژاوا آمدم.
دغدغه اولیه ما این بود که آیا می‌توان در کوبانی جایی را برای تأسیس دانشگاه یافت، زیرا گفته می‌شد که تمام شهر در جنگ ویران شده است. اما آنچنان که گفته می‌شد شرایط بد نبود. حداقل اینکه برق، نان و آب به عنوان نیازهای اولیه وجود داشتند، اول من آمدم سپس دو تن دیگر از همکاران از روژهلات به من ملحق شدند."
در حال تدارک تأسیس دانشکده پزشکی هستیم
دکتر سیپان سرحد با بیان اینکه هر سه نفر در رشته بیوتکنولوژی فارغ‌التحصیل شده‌اند گفت:"به دلیل محدودیتهای تکنیکی تاکنون نتوانسته‌ایم رشته بیوتکنولوژی را در اینجا راه‌اندازی کنیم، ولی رشته بیولوژی را راه‌اندازی کرده‌ایم و دانشجویان ما در دو سال گذشته در این رشته به تحصیل ادامه داده‌اند. اکنون هم در حال تأسیس بخش لابراتوار (آزمایشگاه پزشکی) به عنوان زمینه‌ای برای تأسیس دانشکده پزشکی هستیم. زیرا این رشته از اولویت‌های کنونی منطقه است. ما پروژه‌ی خود را تهیه کرده و آنرا به تصویب مسئولان شمال و شرق سوریه رسانده‌ایم. بر این عقیده‌ایم که بزودی دانشکده‌ی پزشکی فعالیت خود را آغاز خواهد کرد."
مثل یک رویا بود اما به واقعیت پیوست
دکتر سیپان سرحد با خاطرنشان کردن آموزش و پرورش در روژاوا گفت:"در اینجا به زبان کوردی آموزش داده می‌شود، دانشجویان فراوانی داریم. مراکز آموزشی بسیاری تأسیس شده‌اند. این یک رویا بود. صدها حتی اگر هزاران کاستی در کارمان وجود داشته باشد باید به این واقعیت واقف باشیم که این دستاورد متعلق به ماست. نتیجه رنجی بزرگ است، به همین دلیل برای من مثل یک رویا بود."
دکتر سیپان به اهمیت اقلیم کوبانی پرداخته و اظهار کرد:"آموزش بیوتکنولوژی و بیولوژی در اینجا به زبان انگلیسی است اما تحلیل آن به زبان کوردی صورت می‌گیرد. ما دانشگاه تازه‌ای هستیم و فعالیت ما در این بخش از شمال سوریه گامی نوین است."
وی با بیان کم بودن تعداد دانشجویان در آغاز کار گفت؛ "در دومین سال تعداد دانشجوها دو برابر سال اول شد، اکنون بیش از ١٨٠ دانشجو داریم و این امر نشانه اعتماد دانشجویان به دانشگاه است. به عقیده من تعداد دانشجویان امسال بیشتر از سالهای گذشته خواهد بود."
دعوت از آکادمیسین‌های کورد
دکتر سیپان سرحد خطاب به آکادمیسین‌های چهاربخش کوردستان گفت:"به آرامگاه شهیدان انقلاب روژاوا نگاه کنید. در این آرامگاهها زندگی هر چهاربخش کوردستان را می‌بینید. در جبهه‌ها هم وضع به همین منوال است. چنین اتحادی در هر منطقه‌ای وجود ندارد. کاستی‌هایی وجود دارد. از این رو به جای آنکه به اروپا بروید و در فکر نجات شخص خود باشید به اینجا بیایید. آنچه که در پی آن هستید اینجاست، جای دوری نگردید. در اینجا هر فرصتی وجود دارد، به راستی تمام امکانات را در اختیار شما می‌گذارند."
آرزوی من این است که به معیارهای عملی جهان دست یابیم
دکتر سیپان سرحد در پایان گفتوگو به آرزوهای خود اشاره کرد:"برنامه من این بود که اول رشته بیوتکنیک را در این منطقه تأسیس کنم. ما رشته بیولوژی را راه انداختیم. ما خواستیم یک لابراتوار را هم تأسیس کنیم که گامهای آنرا برداشته‌ایم. امیدوارم که بزودی دانشکده پزشکی را هم برپا کنیم. اگر روزی بتوانیم به معیارهای عملی جهان دست یابیم آن موقع آرزوهای من محقق شده‌اند."
