ایوب بورچ: توافقنامه شنگال راه را بر قتل‌عامی جدید می‌گشاید

ایوب بورچ روزنامه‌نگار ایزدی با خاطرنشان ساختن ۹ اکتبر به عنوان روز حمله به سریکانی و گرسپی در سال گذشته، اعلام داشت که امضای توافق بین هولیر و بغداد در ۹ اکتبر حاوی این پیام است که راه برای قتلعام ایزدیان گشوده می‌شود.

رهبری حکومت مرکزی عراق و حکومت هولیر در جنوب کوردستان، در ۹ اکتبر در رابطه با شنگال، سرزمین ایزدیان توافقی را امضا کردند. در مقابله و مخالفت با این پیام، اعتراضات همچنان ادامه دارند. در این رابطه خبرگزاری مزوپوتامیا گفتگویی را با ایوب بورچ انجام داده است.

این روزنامه‌نگار ایزدی در رابطه با تاریخ امضای این توافقنامه اظهار داشت: تاریخ امضای این توافقنامه کاملا عمدا و آگاهانه انتخاب شده است، زیرا تمامی دولت-ملت‌ها به هنگام اتخاذ تصمیمات مهم سالگردها و سالرزوها را با دقت انتخاب می‌کنند. بورچ با اشاره به اعلام حکم مجازات مرگ برای رهبر خلق کورد در سالروز به دار کشیدن شیخ سعید پیران گفت: ۹ اکتبر روزی است که آقای اوجالان ناگزیر شد سوریه را ترک کند. همزمان ۹ اکتبر ۲۰۱۹ مصادق با سالروز حمله ارتش اشغالگر ترک به گرسپی و سریکانی است. اکنون نیز می‌بینیم همین سالروز را به عنوان امضای توافق شنگال انتخاب کرده‌اند. انتخاب این روز به هیچ وجه تصادفی نیست. ۹ اکتبر برای کورد روزی سیاه و ناگوار است. با این تصمیمات تلاش می‌کنند پیامی را به خلق کورد انتقال دهند. ایوب بورچ در بخش دیگری از این گفتگو اظهار داشت که ترکیه از خودمدیریتی خلق شنگال و نیروهای ایزدی بسیار ناراحت است و مایل نیست که وضعیت ایزدیان که توسط پ.ک.ک آزاد شده‌اند به ثبات و آرامش برسد.

این توافقنامه راه را برای نسل‌کشی جدیدی می‌گشاید

بورچ خاطرنشان کرد که این پیمان مرده به دنیا امده است و می‌تواند در عرصه واقعی راه را برای جنگی جدید بگشاید. زیرا دولت مرکزی عراق هیچگونه قدرتی برای اجرایی شدن این توافقنامه ندارد. کسانی که پیش از این شنگال را اداره می‌کردند، خلق شنگال را در مواجهه با مرگ مواجه کردند. اکنون خلق شنگال می‌پرسند که کسانی که از ما دفاع می‌کنند چرا در آن زمان ما را به مرگ مواجه کردند؟ چرا نیروی دفاعی ما باید به دست این افراد سپرده شود؟

پیمان جدیدی که منعقد شده است صرفا در راستای اهداف ترکیه و حاصل فشارهای این کشور است. اما این کشور اکنون عمدا سکوت کرده است. اگر این توافقنامه علیه ترکیه بود، اکنون قیامت به پا می‌شد. این توافقنامه در راستای منافع خلق کورد، نیروهای کوردستانی و جامعه ایزدی نیست. ایزدیان به هیچ نحوی از این توافقنامه بهره‌ای نداشته و از کورد و کوردستان جدا می‌شوند. و در نتیجه جامعه ایزدی فرصتی تاریخی را از دست می‌دهد. ایزدیان بار دیگر با قتلعام مواجه می‌شوند. لازم است که جامعه ایزدی این توافق را نپذیرد. لازم است شنگال از سوی خود گروه‌های ایزدی اداره شود.