محمد صدیق کبودوند زندانی سیاسی کرد که از دهم تیرماه 1386 بازداشت و به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق تشکیل سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان به ده سال حبس محکوم شد و در سالهای گذشته برنده چندین جایزه بین المللی در زمینه حقوق بشر و روزنامه نگاری از جمله جایزه " هلمن _همت "سازمان دیدبان حقوق بشر است ،به مناسبت روز جهانی حقوق بشر بیانیه ای صادر کرد .
محمد صدیق کبودوند موسس سازمان حقوق بشر کردستان که بخاطر مخالفت مقامات رژیم با مرخصی وی برای دیدن فرزندش که مبتلا به بیماری صعب العلاجی است نزدیک به دوماه اعتصاب غذا کرده بود، به مناسبت روز جهانی حقوق بشر بیانیه ای تحت عنوان "دفاع از حقوق بشر زاویه دید گسترده ای می طلبد " منتشر کرد.
کبودوند با بیان ایناینکه شماری از بیانیه ها صرفا ارائه دهنده مواضع گروهی و جناحی هستند، با اشاره به بیانیه اخیر زندان در همین رابطه مینویسد که در بیانیه مذکور گویا تمامی موارد نقض حقوق بشر ، مصائب و رنجهای مردم، محدود به دوره زمانی بعد از خردادماه 88 است و بس.
کبودوند همچنین با انتقاد از مخالفان خارج نشین میگوید آنها نیز نقض حقوق بشر درایران را تنها محدود به چندنفر ازهمکاران و همفکران خود محدود ساخته اند و میافزاید، این تمایز و تبعیض در دفاع از حقوق بشر بی شک خود نقض حقوق بشر است.
وی چنین بیانیه هایی را فاقد توانایی ارائه رنجهای عظیمی میداند که مردمان ایران طی سالیان متمادی تحمل کرده اند.
رئیس سازمان حقوق بشر کردستان در ادامه میگوید:
هیچ کس نمی تواند انکار کند که تمامی مردمان ایران طی سه دهه گذشته به نوعی حقوق و آزادی شان را از دست داده اند و یا دچار رنج و آزار و شکنجه و حبس شده اند و یا بازماندگانی از قربانیان اعدام ها،ترورها و کشتارهای جمعی و غیرجمعی اند و اگرچه شاید دیر شده، با این حال ضمن ابراز همدردی با آنها، تاسف و تاثر عمیق خود را برای تمامی رنج هایی که طی این سال ها کشیده اند بیان می دارم.
از منظر کبودوند اگر قرار است اعدام و ترور و سنگسار محکوم شود باید بدون استثناء برای همه مردمان ایران و هر انسان دیگری محکوم گردد وهمچنین حبس و زندانی اگر برای زندانی سیاسی رفرم خواه، توجیه ناپذیر است ، باید برای کرد و ترک و بلوچ و عرب حق طلب مساوات خواه و خودمختاری طلب هم غیرموجه قلمداد شود.
محمد صدیق کبودوند میگوید : بنابراین برای دفاع از حقوق بشر باید زاویه دید را تا حد امکان گسترش داد ودراین رابطه نباید به هیچگونه تبعیض و تمایزی قائل بود و مردم را نباید به خودی و غیرخودی تقسیم کرد.
وی در پایان بیانیه خود تنها فقدان حقوق سیاسی و مدنی و آزادی را درد امروز مردم ایران نمیداند، بلکه رنجها، مصائب و مشکلات دیگری چون بحران و گرانی کمرشکن و سیاستهای مغایر با منافع و مصالح مردم را زمینه ساز نقض گسترده حقوق انسانها میداند.