بسه هوزات با اشاره به اینکه دولت هیچ اقدامی برای پیشبرد روند انجام نداده است، گفت: «پیش‌شرط اساسی برای زمین گذاشتن سلاح توسط پ‌ک‌ک، شکل‌گیری بعد سیاسی دموکراتیک و حقوقی است. پ‌ک‌ک بدون تحقق این امر، نمی‌تواند سلاح را زمین بگذارد و خود را منحل کند.»
بسه هوزات در یک برنامه ویژه پخش شده از تلویزیون مدیا هابر، تحولات پس از فراخوان ۲۷ فوریه رهبر آپو را مورد ارزیابی قرار داد. بسه هوزات با بیان اینکه پس از فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک، تضمین‌های قانونی و حقوقی برای این روند ایجاد نشده و در موضوعات اساسی از جمله حق امید، هیچ اقدامی صورت نگرفته است، گفت: «پیش‌شرط اساسی برای زمین گذاشتن سلاح توسط پ‌ک‌ک، شکل‌گیری بعد سیاسی دموکراتیک و حقوقی است. پ‌ک‌ک بدون تحقق این امر، نمی‌تواند سلاح را زمین بگذارد و خود را منحل کند. این مسئله بسیار واضح است.»
بسه هوزات اظهارات وزیر دادگستری ترکیه در مورد حق امید را «غیرجدی» خواند و گفت: «وزیر دادگستری می‌آید و می‌گوید؛ حق امید در قانون وجود ندارد. آیا این قانون تابو و غیرقابل تغییر است؟ شما چنین روند مهمی را آغاز می‌کنید؛ طبیعتا قانون را تغییر خواهید داد. اگر جدی و صادق هستید، آن قانون را تغییر خواهید داد.»
بسه هوزات همچنین در مورد حملات به اپوزیسیون که با بازداشت شهردار استانبول، اکرم امام‌اوغلو به اوج خود رسید، اظهار نظر کرد و این تحولات را «کودتای سیاسی» خواند. بسه هوزات با طرح این سوال که «در جایی که اپوزیسیون مورد چنین حمله بزرگی قرار می‌گیرد، تلاش برای حذف و سرکوب آن وجود دارد، چگونه روند صلح و جامعه دموکراتیک پیش خواهد رفت؟» افزود: «تمام اپوزیسیون باید مبارزه مشترک و قدرتمندی را علیه فاشیسم به پیش ببرند. نباید تفرقه وجود داشته باشد. هدف اصلی این دولت، تفرقه‌افکنی در اپوزیسیون است. سیاستی که از ابتدا دنبال کرده، همین بوده است. نابود کردن، تفرقه‌افکنی و جلوگیری از اتحاد آنها. و از این طریق با تضعیف آنها، خود را حفظ کند. نباید فریب این بازی را خورد.»
ارزیابی‌های کامل بسه هوزات، رئیس مشترک شورای اجرایی کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک‌ج‌ک) به شرح زیر است:
«ابتدا نوروز را به رهبر آپو، مردم‌مان، خلق‌های‌مان و دوستانمان تبریک می‌گویم. یاد و خاطره تمام شهدای نوروز به ویژه رفقا مظلوم دوغان و زکیه آلکان را با احترام و سپاس گرامی می‌دارم.
در هفته قهرمانی هستیم. از ۲۱ تا ۲۸ مارس هفته قهرمانی است. یاد و خاطره تمام شهدای انقلاب و آزادی به ویژه رفقا مظلوم دوغان و معصوم کورکماز را با احترام، عشق و سپاس فراوان گرامی می‌دارم.
نوروز، رفراندوم فراخوان رهبر آپو بود
واقعا نوروز سال ۲۰۲۵، نوروزی فراتر از تمام نوروزها و باشکوه‌ترین نوروز تمام دوران بود. تمام مردم کوردستان، خلق‌ها و دوستان، از پیر و جوان در میدان‌های نوروز حضور داشتند. میلیون‌ها نفر دریایی از انسان را تشکیل دادند. نوروز هم در چهار بخش کوردستان و هم در خارج از میهن با شور و نشاط فراوان جشن گرفته شد. همه ما از نوروز امسال بسیار خوشحال و هیجان‌زده شدیم. البته آنچه نوروز امسال را اینقدر پرشور، هیجان‌انگیز و باشکوه کرد، فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک رهبر آپو بود. دیدار با رهبر آپو، دریافت سلام و نظرات ایشان و فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک و فراخوان آزادی، شور و هیجان فراوانی ایجاد کرد.
فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک رهبرمان در نوروز توسط میلیون‌ها نفر به شدت مورد استقبال و تایید قرار گرفت. بار دیگر در این نوروز به شدت گفته شد، 'رهبر آپو اراده ماست'. گفته شد 'آزادی رهبر آپو، آزادی ماست'. به نوعی، نوروز، رفراندوم فراخوان رهبر آپو بود. رفراندوم فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک و آزادی رهبر آپو، آزادی جسمانی ایشان برگزار شد. میلیون‌ها نفر در همه جا، آزادی جسمانی رهبر آپو را فریاد زدند.
نوروز، نوروز آزادی جسمانی رهبر آپو بود. نوروز آزادی رهبر آپو، صلح و جامعه دموکراتیک بود. به این معنا، نوروز توسط میلیون‌ها نفر به شکلی بسیار پرشور، باشکوه و شگفت‌انگیز و مطابق با نام و معنای خود جشن گرفته شد و این فراخوان نیز مورد استقبال قرار گرفت. میلیون‌ها نفر آزادی رهبر آپو را فریاد زدند و خواستار آزادی ایشان شدند. آنها عزم و اراده خود را برای مبارزه قدرتمند برای آزادی جسمانی رهبر آپو نشان دادند. به این معنا، نوروزی بود که در آن پایبندی، عشق، احترام و اعتماد به رهبر آپو در سطحی بسیار بالا و در اوج خود تجربه شد. مردم ما، خلق‌های ما و دوستان ما نیز عشق، احترام و پایبندی عمیق خود و همچنین اعتماد عمیق و بزرگ خود به رهبر آپو را در این نوروز بصورت قوی نشان دادند و فریاد زدند. این بسیار مهم بود.
البته نوروز شهر آمد به ویژه از نظر باکور کوردستان به اوج خود رسید. واقعا بیش از یک میلیون نفر در میدان جمع شدند. دریایی از انسان شکل گرفت. واقعا باشکوه بود. آزادی جسمانی رهبر آپو، فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک، نوروز آمد و تمام نوروزها را تحت تاثیر قرار داد.
نوروز امسال یک تفاوت دیگر نیز داشت. در واقع، باید تمام نوروزها را اینگونه جشن گرفت. نوروز در تمام شهرستان‌ها، استان‌ها، همه جا، تمام مناطق، شهرهای ترکیه، هر جایی که کوردها زندگی می‌کنند، در کلان شهرها به شکلی بسیار باشکوه و پرشور جشن گرفته شد. نوروز به شکلی بسیار گسترده جشن گرفته شد. در سایر بخش‌های کوردستان و خارج از میهن نیز کمی اینگونه پیش رفت. باید این را تداوم بخشید. آمد در این معنا در اوج بود. برای مثال، نوروز وان نیز بسیار باشکوه بود. نوروز الح، سِرت نیز همینطور بود. در واقع، همه آنها واقعا همینطور بودند. آمد در این معنا در اوج بود. تمام آنها تحت تاثیر آزادی جسمانی رهبر آپو، فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک و استقبال از آن قرار گرفتند.
امسال نوروز روژهلات کوردستان نیز بسیار بسیار باشکوه بود. برخی گفتند، نوروزی خارق‌العاده بود. واقعا نوروزی با این ویژگی بود. گویی تمام شهرهای روژهلات کوردستان، زمین و آسمان انسان شدند. نوروز شد، نوروزی شد. به شکلی شگفت‌انگیز مورد استقبال قرار گرفت. در این نوروزها نیز آزادی جسمانی رهبر آپو، آزادی برای کوردها، آزادی برای کوردستان و دموکراسی برای ایران مطرح شد.
روژاوای کوردستان نیز همینطور بود. شمال و شرق سوریه. در تمام شهرها نوروز به شکلی بسیار پرشور جشن گرفته شد. البته به دلیل قتل‌عام کوبانی چند روز به تعویق افتاد. اما به ویژه در ۲۰-۲۱ مارس به شکلی بسیار باشکوه جشن گرفته شد. در آنجا نیز آزادی جسمانی رهبر آپو، فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک مطرح شد. میلیون‌ها نفر در روژاوا، تمام بخش‌های کوردستان و خارج از میهن قویا فریاد زدند، 'آزادی رهبر آپو، آزادی ماست'. این بسیار مهم و معنادار بود.
نوروز امسال معنای کاملا متفاوتی دارد. پیام‌های سیاسی آن بسیار قدرتمند بود. از یک طرف آزادی جسمانی رهبر آپو، فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک و از طرف دیگر فراخوان اتحاد ملی دموکراتیک مطرح شد. این نیز بسیار مهم بود. پیام‌های اتحاد دموکراتیک در میدان‌های نوروز قویا داده شد و فراخوان آن ارائه شد. در این زمینه، مردم خواسته‌ها و انتظارات خود را از نمایندگان خود به شکلی بسیار قدرتمند بیان کردند. این نیز بسیار مهم بود. اتحاد ملی دموکراتیک، آگاهی، احساس و روحیه آن را در میان کوردها بسیار تقویت و بزرگ کرد.
البته کوردستان این نوروز را با معنای دیگری جشن می‌گیرد. نوروز به عنوان جشنی برای مقاومت و آزادی گرامی داشته می‌شود. نوروز یک مقاومت است، قیام علیه ظلم است. معنای کاملا متفاوتی دارد. اما تمام مردمی که نوروز را جشن می‌گیرند نیز با شور و شوق فراوان به استقبال بهار رفتند. نوروز را به این معنا به همه تبریک می‌گویم. نوروز را به تمام رفقایی که در کوه و زندان مقاومت می‌کنند نیز تبریک می‌گویم.
دولت رویکردی غیرجدی دارد
البته رهبر آپو ۵۰ سال است که بدون وقفه برای دموکراتیزه شدن ترکیه، حل دموکراتیک مسئله کورد، جمهوری دموکراتیک و ترکیه دموکراتیک مبارزه می‌کند. ۲۶ سال است که در شرایط انزوا و شکنجه امرالی، مبارزه‌ای سخت را در این زمینه به پیش می‌برد. ایشان اخیرا با فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک، اراده‌ای بسیار قوی برای دموکراتیزه شدن ترکیه، حل دموکراتیک مسئله کورد و حل آن از طریق سیاست و قانون دموکراتیک نشان داد و فراخوان داد. فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک را صادر کرد. این فراخوان هم از نظر کوردستان و کوردها و هم از نظر تمام مردم ترکیه، مظلومان و زنان، فراخوانی بسیار بسیار مهم است. نگرش و تلاش رهبر آپو بسیار ارزشمند است.
اما دولت بسیار غیرجدی است. به ویژه این دولت آک‌پ-م‌ه‌پ، واقعا رویکردی بسیار غیرجدی به این روند داشته است. رویکردی ریاکارانه داشته است. تاکنون نیز یلماز تونچ، وزیر دادگستری اظهاراتی غیرجدی و مغایر با روحیه و ماهیت این تحولات مطرح می‌کند. اظهاراتی غیرجدی مطرح می‌کند. عملکردش نیز همین است. مشکل فقط اظهارات نیست، عملکردش نیز همین است. دولت هیچ اقدامی انجام نداده است.
به طور معمول، مدیریت پ‌ک‌ک، به ویژه رفیق عباس نیز این روند را به شکلی بسیار شفاف، قابل فهم و واضح مطرح می‌کند. آنچه رخ داده، آنچه از جانب ما، از جانب حکومت و دولت آک‌پ-م‌ه‌پ رخ داده و رویکردها را به شکلی بسیار چشمگیر مطرح کرد.
در هفته‌ای که فراخوان داده شد، باید حق امید فورا اجرا می‌شد. حق امید باید اجرا می‌شد. این روند باید به صورت موازی و در هم تنیده پیش می‌رفت. اما این کار انجام نشد. برای اجرایی شدن حق امید، تغییرات قانونی لازم بود. کمیسیون مجلس، مقررات قانونی و تغییرات قانونی ضروری و لازم بود. اما این کار انجام نشد. هیچ تغییری در شرایط رهبر آپو ایجاد نشد.
انزوا در امرالی ادامه دارد. به طور معمول، با این فراخوان، انزوا باید به طور کامل برداشته می‌شد. با اجرایی شدن حق امید، رهبر آپو باید به آزادی جسمانی می‌رسید. رهبر آپو پس از فراخوان باید با حرکت خود، مدیریت پ‌ک‌ک و پ‌ک‌ک ارتباط مستقیم برقرار می‌کرد. باید ارتباط مستمر می‌داشت. لازم بود که تاریخ کنگره و دستور کار آن را با هم تعیین کنند. رهبر آپو باید خود کنگره پ‌ک‌ک را مدیریت و هدایت می‌کرد و در کنگره پ‌ک‌ک شرکت می‌کرد.
رهبر آپو رهبر بنیانگذار پ‌ک‌ک است. خودشان نیز این را بیان می‌کنند، هم باغچلی و هم اعضای آک‌پ این را می‌گویند. اگر رهبر بنیانگذار پ‌ک‌ک است، رهبری که پ‌ک‌ک را تاسیس کرده است، در انحلال پ‌ک‌ک نیز این رهبر بنیانگذار نقش ایفا خواهد کرد. مستقیما در آن حضور خواهد داشت. مستقیما این کنگره را مدیریت و هدایت خواهد کرد.
اکنون این امکان فراهم نشده است. پس از فراخوان، هیچ ارتباطی با رهبر آپو وجود ندارد. دیدارهای خانوادگی نیز رد می‌شود. دیدارهای خانوادگی و دیدارهای وکلا، درخواست‌های مکرر رد می‌شود و پذیرفته نمی‌شود. به طور معمول، ایشان باید ارتباط مستمر و منظم با پ‌ک‌ک می‌داشت.
همانطور که گفتم، تشکیل کنگره، تاریخ تشکیل، دستور کار و مدیریت و هدایت مستقیم آن، تمام این روند باید توسط رهبر آپو به همراه مدیریت پ‌ک‌ک پیش برده می‌شد. باید مستقیما پیش برده می‌شد. علاوه بر این، رهبر آپو باید با هر کسی که می‌خواست ارتباط برقرار می‌کرد.
قبل از اینکه رهبر آپو مستقیما وارد عمل شود، کنگره نمی‌تواند تشکیل شود و گریلا‌ها نمی‌توانند سلاح خود را زمین بگذارند
روزنامه‌نگار، سیاستمدار، آکادمیسین، نویسنده، نهادهای جامعه مدنی، هیئت‌های مختلف و حقوقدانان که می‌خواهند رهبر آپو را ببینند و با ایشان دیدار کنند، باید با تمام این اقشار و محافل دیدار می‌کردند. هر کسی که می‌خواست باید به دیدار رهبر آپو می‌رفت. رهبر آپو باید با هر کسی که می‌خواست دیدار و ارتباط برقرار می‌کرد. وضعیت امرالی باید به طور کامل تغییر می‌کرد. این سیستم، سیستم امرالی، سیستم شکنجه و انزوا باید به طور کامل برچیده می‌شد. باید متلاشی و منحل می‌شد. رهبر آپو باید به آزادی جسمانی می‌رسید.
منظور ما از شرایط کار و شرایط زندگی آزاد، همین است. آزادی جسمانی رهبر آپو است. رهبر آپو باید با تمام محافل، از جمله بویژه سازمان خود و تمام محافلی که می‌خواهند دیدار و ارتباط برقرار می‌کرد. باید این امکان فراهم می‌شد. آیا این کار انجام شد؟ انجام نشد. انزوا ادامه دارد. امروز ۲۴ روز از ۲۷ فوریه می‌گذرد. هنوز هیچ تغییری ایجاد نشده است. هیچ ارتباطی وجود ندارد، هیچ اطلاعی در دست نیست.
این چگونه ممکن است؟ مدیریت پ‌ک‌ک بیانیه‌ای صادر کرد. بدون رهبر آپو، قبل از اینکه رهبر آپو مستقیما وارد عمل شود، کنگره پ‌ک‌ک نمی‌تواند تشکیل شود، تصمیم بگیرد، خود را منحل کند و گریلا‌ها نمی‌توانند سلاح را زمین بگذارند. یعنی واضح است. هیچ جای بحثی در این مورد وجود ندارد. این روند فقط توسط رهبر آپو قابل پیشبرد است.
رفقا نیز این را بیان کردند. قطعا همینطور است. مجری روند صلح و جامعه دموکراتیک، رهبر آپو است. این روند توسط رهبر آپو پیش برده می‌شود. روند تحول دموکراتیک و بازسازی توسط رهبر آپو پیش برده، اجرا، مدیریت و هدایت می‌شود. هیچ کس دیگری نمی‌تواند آن اراده، آن قدرت و آن ابتکار عمل را ایجاد کند. این واضح است.
قبل از انجام اقدامی در این زمینه، این کنگره نمی‌تواند تشکیل شود و چنین تصمیمی بگیرد. نمی‌تواند برای چنین تصمیمی تشکیل شود. تنها کسی که این کار را انجام می‌دهد، رهبر آپو است. ایشان بنیانگذار پ‌ک‌ک است. کسی که به روند مبارزه مسلحانه پایان می‌دهد نیز خود رهبر آپو است. این واضح است.
تغییر آن قانون، کاری ۲-۳ روزه است
اکنون وزیر دادگستری می‌آید و می‌گوید، 'حق امید در قانون وجود ندارد'. آیا این قانون تابو و غیرقابل تغییر است؟ شما چنین روند مهمی را آغاز می‌کنید، طبیعتا قانون را تغییر خواهید داد. اگر جدی و صادق هستید، آن قانون را تغییر خواهید داد. تغییر آن قانون، کاری ۲-۳ روزه است. ما تحقیق و پرس و جو کردیم. افراد مطلع کمی بررسی کردند و ما را مطلع کردند.
اگر بخواهند، آن قانون در عرض چند روز تغییر می‌کند، آن اصلاحات قانونی انجام می‌شود و حق امید در عرض ۳-۴ روز اجرا می‌شود. ۳-۴ قانون وجود دارد که اینها تغییر می‌کنند و حق امید اجرا می‌شود. اما نمی‌خواهند. این کار غیرممکن نیست! قانون قابل تغییر است. آنها می‌توانند قانون را تغییر دهند. رهبر آپو می‌تواند پیام تصویری نیز بدهد.
پیام تصویری یک امتحان بود
چرا بر پیام تصویری اصرار کردیم؟ زیرا این یک امتحان بود. آزمودن دولت بود که چقدر جدی است. اگر جدی بود، نباید به پیام تصویری اعتراض می‌کرد و مانع آن می‌شد. چنین روند تاریخی‌ای در حال توسعه است، روند جدی‌ای در حال توسعه است، مشکل ۱۰۰ ساله حل خواهد شد، اما از پیام تصویری امتناع می‌شود! این چگونه ممکن است؟ این جدیت و صداقت شما را نشان می‌دهد. در واقع، نقاب شما در آنجا افتاد. با مانع‌تراشی در برابر پیام تصویری، نقاب شما افتاد و چهره واقعی شما آشکار شد. پس از آن نیز، همانطور که می‌بینید، ادامه نیافت.
اکنون نیز صحبت می‌کند و می‌گوید؛ 'حق امید در قانون وجود ندارد.' قانون را تغییر بده! اگر جدی هستید، آن قانون را تغییر خواهید داد. شما اصلاحات قانونی را انجام می‌دهید و حق امید را در عرض ۳-۴ روز اجرا می‌کنید. این روند بدون تضمین قانونی و حقوقی پیش نخواهد رفت. در این وضعیت، فردا ممکن است تمام آن ۷ نفری که به امرالی می‌روند را بازداشت کنند. واقعا هیچ تضمینی وجود ندارد. از جمله روسای مشترک دم پارتی. زیرا هیچ تضمین قانونی و حقوقی وجود ندارد. همه چیز غیرقانونی انجام می‌شود. گویی به صورت غیرقانونی انجام می‌شود.
این روند هیچ تضمینی ندارد. بنابراین، این روند قطعا باید تضمین قانونی و حقوقی داشته باشد. در این زمینه، باید قانونی تصویب شود. باید مقررات قانونی وضع شود و قانون در مجلس وضع شود. رهبر ما در ابتدای روند گفت: 'کمیسیون مشترکی با مشارکت تمام احزاب حاضر در قدرت، تمام اپوزیسیون و احزاب حاکم در مجلس تشکیل شود. این کمیسیون به مقررات قانونی بپردازد. تضمین قانونی و حقوقی این روند ایجاد شود و زمینه آن فراهم شود.' مثلا هیچ یک از اینها انجام نشد.
برعکس، برای جلوگیری از ایجاد این زمینه، هرگونه حمله‌ای انجام می‌شود. این چگونه ممکن است؟
اگر قرار است مسئله کورد را نه با مبارزه مسلحانه، بلکه با ابعاد سیاست و حقوق دموکراتیک حل کنیم، اگر قرار است در این زمینه حل کنیم، پس باید زمینه سیاست و حقوق دموکراتیک ایجاد شود. باید محیط و زمینه آن ایجاد شود. چگونه پ‌ک‌ک بدون این سلاح را زمین خواهد گذاشت؟ پیش‌شرط اساسی برای زمین گذاشتن سلاح توسط پ‌ک‌ک، شکل‌گیری بعد سیاسی، دموکراتیک و حقوقی است. پ‌ک‌ک بدون تحقق این امر، نمی‌تواند سلاح را زمین بگذارد و خود را منحل کند. این مسئله بسیار واضح است. محتوای فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک نیز به طور کامل در همین معناست.
آن فراخوان یک توافق مشترک است، باید الزامات آن را برآورده کنید!
نکته‌ای را نیز بیان کنم. فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک، این فراخوانی که رهبر ما صادر کرد، در عین حال یک توافق مشترک است. یک توافق مشترک است که با هیئت دولتی انجام شده است. مثلا کسی زیاد به این واقعیت توجه نمی‌کند، اما شخصا آن را بسیار مهم می‌دانم. دولت نیز محتوای این فراخوان را پذیرفته است. به این معنا، یک اجماع مشترک ایجاد شده است. محتوای این فراخوان چیست؟ این فراخوان، فراخوانی برای جمهوری دموکراتیک است. این فراخوان، فراخوانی برای توافق دموکراتیک است. این فراخوان، فراخوانی برای حل مسئله کورد از طریق بعد سیاست و حقوق دموکراتیک است. این وضعیتی است که دولت نیز آن را پذیرفته است. زیرا این در عین حال یک توافق مشترک است.
اگر دولت آن را نمی‌پذیرفت، آیا این فراخوان صادر می‌شد؟ آیا ممکن بود؟ آیا اجازه انتشار آن را می‌داد؟ حال که ای دولت، ای حکومت، شما پروژه، چشم‌انداز و سیاست جمهوری دموکراتیک را می‌پذیرید، توافق دموکراتیک را می‌پذیرید، حل مسئله کورد از طریق بعد سیاست و حقوق دموکراتیک را می‌پذیرید؛ پس باید گام بردارید، گام ملموس بردارید. باید زمینه قانونی و حقوقی آن را فراهم کنید. باید زمینه‌ای برای حل مسئله کورد از طریق بعد سیاست و حقوق دموکراتیک در مجلس فراهم کنید. مجلس باید با تمام توان کار کند. رهبر آپو بلافاصله پس از فراخوان باید به آزادی جسمانی برسد. باید با سازمان خود و همه ارتباط برقرار کند. باید جدی و صادق باشید و این حملات را متوقف کنید.
نه، آنها مصرانه می‌گویند؛ 'این فراخوان بدون قید و شرط است، اوجالان اینگونه گفته است!' پس شما ای دولت، ای حکومت، چیزی از آن فراخوان نفهمیده‌اید! باید بنشینید و چهل بار آن فراخوان را بخوانید. باید بفهمید که چه معنایی دارد. خود فراخوان، حل مسئله کورد بر اساس سیاست و حقوق دموکراتیک است. حل مسئله کورد بر اساس خودمدیریتی محلی، دموکراتیزه شدن ترکیه است. شما با اجازه دادن، آن فراخوان را می‌پذیرید. آن فراخوان در واقع یک توافق مشترک است. پس باید الزامات آن را برآورده کنید. باید بر اساس آن گام بردارید و جدی باشید.
رویکرد بسیار ساده است. 'فراخوان صادر شد، بلافاصله تاریخ کنگره را تعیین کند، کنگره خود را تشکیل دهد، خود را منحل کند و سلاح را زمین بگذارد.' نه واقعا فکر می‌کنند طرف مقابل چیزی نمی‌فهمد. آیا دسیسه‌هایی که این دولت در طول صد سال بر سر کوردها آورده، کم است؟ آیا توطئه‌ها، بازی‌ها و فریب‌هایی که بر سر کوردها آورده، کم است؟ آیا کوردها این را نمی‌دانند؟ حافظه‌ای وجود دارد، حافظه! آگاهی عمیقی وجود دارد، تجربیاتی وجود دارد. چه کسی فریب این بازی‌ها را می‌خورد؟ اکنون اگر شما بر این اصرار کنید، ما نیز می‌گوییم که شما حیله می‌کنید، شما بازی می‌کنید، شما توطئه‌گر هستید، شما به دنبال بازی هستید، شما در اینصورت تاکتیک سیاسی انجام می‌دهید. شما مانور سیاسی انجام می‌دهید. شما قصد حل مسئله از طریق سیاست و حقوق دموکراتیک را ندارید.
شما دغدغه از بین بردن تمام ارزش‌هایی را دارید که کوردها با ۵۰ سال مبارزه به دست آورده‌اند، ارزش‌های دموکراسی و آزادی را از بین ببرید و تصفیه کنید. شما بر ادامه سیاست نسل‌کشی اصرار دارید. شما می‌خواهید با انجام تاکتیک، این را به نتیجه برسانید. پس ما نیز اینگونه می‌گوییم و اینگونه ارزیابی می‌کنیم.
در این معنا نیز، تردیدهای عمیقی وجود دارد. واقعا از ابتدا وجود داشت. اما رهبر آپو با آگاهی از این واقعیت دولت، مبارزه بسیار قدرتمندی را در آنجا به پیش می‌برد. ایشان می‌خواهد روندی را به نفع مردم کورد، خلق‌ها، جامعه ترکیه و زنان توسعه دهد و واقعا می‌خواهد آن را به نتیجه برساند.
البته باید در این زمینه به مبارزه ادامه داد. به ویژه باید کارزار آزادی، آزادی جسمانی رهبر آپو را به شکلی بسیار قدرتمند به پیش ببریم. باید این نتیجه را به خوبی از این روند استخراج کنیم. با در نظر گرفتن فراخوان رهبر آپو، یعنی با چشم‌انداز آزادی جسمانی رهبر آپو و جامعه دموکراتیک، باید این کارزار را به شکلی موفقیت‌آمیز به پیش برده و به نتیجه برسانیم.
آنها حتی وجود جنگ را انکار می‌کنند، این ظرفیت آنها را نشان می‌دهد
حملات به جنبش آزادی‌بخش هرگز کاهش نیافت. پس از بیانیه ۱ مارس کمیته اجرایی پ‌ک‌ک؛ پس از اعلام آتش‌بس، این حملات دولتی ادامه یافت. در واقع، آمار توسط مرکز اطلاع‌رسانی و مطبوعات نیروهای مدافع خلق (ه‌پ‌گ) ارائه می‌شود، حملات بسیار شدیدی با سلاح‌های سنگین وجود دارد. سلاح‌های شیمیایی در این روند نیز استفاده شد. بمب‌های فسفری استفاده شد. استفاده از انواع سلاح‌های ممنوعه نیز ادامه یافت. ارتکاب جنایات جنگی نیز ادامه یافت.
تمام این حملات از اول مارس به این سو به شکلی متراکم و بدون وقفه ادامه یافته است. در این راستا، واقعیت این است که با این حملات، آتش‌بسی که پ‌ک‌ک اعلام کرده، عملا معنای چندانی ندارد. یاشار گولر نیز بیانیه‌ای صادر کرد و گفت که آتش‌بس را نمی‌پذیرند. او گفت: 'این آتش‌بس از کجا آمده است؟' و 'ما که نمی‌جنگیم، پس چرا از ما آتش‌بس می‌خواهند؟' برخی محافل نیز به شدت این موضوع را مطرح کردند که اگر پ‌ک‌ک آتش‌بس اعلام کرده، دولت نیز باید آتش‌بس اعلام کند. برای پیشبرد این روند، آتش‌بس دوطرفه ضروری است. این اقدام، رویکردی همراه با حسن نیت تلقی می‌شود و از نظر اعتماد، صداقت و جدیت، معیار و نشانه‌ای مهم خواهد بود. محافل مختلفی نیز در این راستا اظهار نظر کردند. این امر به نوعی پاسخی به آنها بود.
به گفته یاشار گولر و دولت و حکومت ترکیه، آنها در حال جنگ نیستند، بلکه در حال مبارزه با تروریسم هستند. از نظر آنها، این یک مبارزه است و نه جنگ، بنابراین چون جنگی در کار نیست، آتش‌بسی نیز نمی‌تواند وجود داشته باشد. منطق و دیدگاه آنها اینگونه است.
اکنون ۴۱ سال است که جنگی خونین در جریان است، ده‌ها هزار نفر جان خود را از دست داده‌اند و تمام منابع اقتصادی ترکیه در این جنگ هدر رفته است. ۴ تریلیون دلار صرف این جنگ شده است. اقتصاد، دولت و جامعه ترکیه در این جنگ ویران شده است. با این حال، آنها همچنان می‌گویند که این جنگ نیست. هر روز ۱۰-۲۰ هواپیمای جنگی در آسمان بمباران می‌کنند. پهپادهای شناسایی و پهپادهای مسلح به طور مداوم در آسمان پرواز می‌کنند. آتش تانک‌ها و توپ‌ها به طور مداوم ادامه دارد. از سلاح‌های شیمیایی و فسفری استفاده می‌کنند. از سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی و هر نوع سلاح دیگری استفاده می‌کنند، اما نام آن را جنگ نمی‌گذارند. این دیگر چیست؟ آیا در جنگ بین دولت‌ها اینقدر از فناوری استفاده می‌شود؟ آیا اینقدر تلفات جانی رخ می‌دهد؟ آیا یک دولت تا این حد ویران می‌شود؟
همانطور که رفقا گفتند، این یک 'عقده' است. بله، این یک جنبه از موضوع است. اما جنبه اصلی آن، ذهنیت نسل‌کشی است. ذهنیت نسل‌کشی، ذهنیت دشمنی با کوردها، ذهنیت واپس‌گرایانه‌ای که جنگی به این عظمت، با این هزینه‌های سنگین و ویرانی‌های گسترده را که در برابر چشم جهانیان رخ می‌دهد، به عنوان جنگ نمی‌پذیرد. این موضوع، ظرفیت، ذهنیت و سطح یاشار گولر و این حکومت را نشان می‌دهد.
البته جنگ ادامه دارد. مبارزه و مقاومت رفقا نیز ادامه دارد. آنها قوی‌ترین پاسخ را به حملات می‌دهند و باید هم بدهند.
فاشیسم علیه کوردستان به تمام ترکیه گسترش یافته است
حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ، به نوعی درگیر حفظ جان خود شده است. آنها برای حفظ و تداوم حکومت خود، با بی‌باکی تمام به تمام اقشار مخالف حمله می‌کنند. واقعا با بی‌باکی تمام حمله می‌کنند. نه قانونی در میان است، نه اخلاقی و نه وجدانی. آنها هیچ ارزشی را به رسمیت نمی‌شناسند. آنها هیچ اصلی، هیچ اصل انسانی را به رسمیت نمی‌شناسند. آنها در حال حمله‌ای گسترده هستند.
آنها سال‌هاست که در کوردستان جنگ نسل‌کشی به راه انداخته‌اند. دهه‌هاست که جنگ نسل‌کشی و فاشیسم در جریان است. و ما همیشه گفته‌ایم. ما گفته‌ایم که اگر در کوردستان فاشیسم حاکم شود، دموکراسی در ترکیه وجود نخواهد داشت. اگر جنگ نسل‌کشی در کوردستان رخ دهد، قانون، دموکراسی و عدالت در ترکیه وجود نخواهد داشت. این امر به ترکیه نیز ضربه می‌زند و فراگیر می‌شود. و ما در این زمینه دائما به جامعه ترکیه (نیروهای دموکراتیک ترکیه که در این مبارزه با ما همراه بودند) و اپوزیسیون ترکیه و بسیاری از محافل سیاسی فراخوان داده‌ایم. و حق با ما بود.
اکنون فاشیسم و سرکوب در کوردستان به تمام ترکیه گسترش یافته است. برعکس این امر نیز صادق است. به عنوان مثال، در حال حاضر سرکوب، خشونت و فاشیسم در کوردستان همچنان ادامه دارد. آیا در شرایطی که این سرکوب و فاشیسم در ترکیه وجود دارد، دموکراسی و صلح در کوردستان برقرار خواهد شد؟ آیا روند صلح و جامعه دموکراتیک پیش خواهد رفت؟ آیا ممکن است؟ هرگز! نه در کوردستان پیشرفت خواهد کرد و نه در ترکیه. اگر در شهر آمد فاشیسم حاکم باشد، در استانبول و آنکارا نیز فاشیسم حاکم خواهد شد. اگر در استانبول فاشیسم حاکم باشد، در آمد، جولمرگ و درسیم نیز فاشیسم حاکم خواهد شد. این ماهیت و قانون قضیه است.
این حکومت ضعیف است. ما همیشه این را ارزیابی کرده‌ایم. بسیار ضعیف است. از سقوط می‌ترسد. اردوغان واقعا از دست دادن حاکمیت خود می‌ترسد. به همین دلیل، به هر کسی که در مقابل خود قدرتمند، رقیب یا آلترناتیو می‌بیند، حمله می‌کند. به هر قدرت و هر قشری حمله می‌کند. تلاش می‌کند آنها را سرکوب، نابود و تصفیه کند.
قبل از حملات به حزب جمهوری‌خواه خلق (ج‌ه‌پ)، همانطور که می‌دانید، بسیاری از شهرداری‌های کوردستان توسط قیم‌ها تصرف شدند. یعنی مردین، الح، وان، درسیم، خلفتی و بسیاری از شهرستان‌ها. سپس به ج‌ه‌پ نیز حمله کرد. اسن‌یورت بر اساس توافق شهری بدست آمده بود. آک‌دنیز نیز بر اساس توافق شهری بدست آمده بود. (حکومت) اینها را تصرف و غصب کرد. اکنون نیز شهرداری کلانشهر استانبول را هدف قرار داده است. در واقع، اکنون شهرداری کلانشهر استانبول را تصرف کرده است.
به طور کلی، از منظر ج‌ه‌پ در ترکیه، حمله شدیدی به تمام اپوزیسیون در جریان است. در واقع، اکنون در ترکیه کودتای سیاسی تمام عیاری در حال رخ دادن است. اکنون، در جایی که اینقدر حمله در جریان است، در جایی که اپوزیسیون مورد حمله شدیدی قرار می‌گیرد و تلاش برای تصفیه و سرکوب آن در جریان است، روند صلح و جامعه دموکراتیک چگونه پیش خواهد رفت؟ آیا ممکن است؟
از زمانی که این روند مطرح شده است، هیئت امرالی دم پارتی تلاش‌های گسترده‌ای انجام داده است. آنها با تمام احزاب دیدار و گفتگو کرده‌اند. آنها پیام‌های رهبر آپو را منتقل کرده‌اند. این احزاب و احزاب سیاسی بیانیه‌هایی صادر کرده‌اند، ج‌ه‌پ نیز بیانیه‌هایی داشته است. آنها گفته‌اند که از این روند حمایت می‌کنند. آنها گفته‌اند که هر کاری از دستشان بر بیاید انجام خواهند داد. ج‌ه‌پ برای اولین بار در تاریخ خود چنین موضع شجاعانه‌ای اتخاذ کرده است. آنها رهبر آپو و حکومت و دولت را به طور مشترک ارزیابی کرده‌اند. ج‌ه‌پ گفته است که از این ابتکار مشترک حمایت می‌کند و هر نوع حمایتی را ارائه خواهد داد. آنها این پیام را به تمام طرف‌ها منتقل کرده‌اند. سپس بسته دموکراتیزاسیونی را در دستور کار خود قرار داده‌اند. آنها گفته‌اند که مسئله کورد فقط در مجلس قابل حل است. و آنها اعلام کرده‌اند که کمیسیونی در مجلس تشکیل خواهند داد. آنها موضعی بسیار جدی علیه سیاست قیم‌ها اتخاذ کرده‌اند و با دم پارتی اعلام همبستگی کرده‌اند.
البته ائتلاف شهری بیانگر اتحاد کورد و ترک است
علاوه بر این، حملات نیز شدت گرفته است. ائتلاف شهری به عنوان توجیه اصلی این حملات هدف قرار می‌گیرد. با این حال، ائتلاف شهری روندی است که بیشترین حمایت، تغذیه و تقویت از این روند را به همراه دارد و از روند صلح و جامعه دموکراتیک حمایت می‌کند. ائتلاف شهری بیانگر صلح و خواهری-برادری است. بیانگر اتحاد کورد و ترک است. بیانگر خواهری-برادری و اتحاد کوردها و ترک‌هاست. بیانگر اتحاد و خواهری-برادری خلق‌هاست. اکنون اگر شما اینقدر دشمنی و حمله به ائتلاف شهری می‌کنید، اینقدر مجازات می‌کنید، کودتا و تصفیه می‌کنید، چگونه می‌توانید خواهری-برادری کورد و ترک، اتحاد کورد و ترک و روند صلح و حل دموکراتیک را پیش ببرید؟ آیا این ممکن است؟ غیرممکن است. و آشکار است که امکان‌پذیر نیست. به همین دلیل، روند در حال حاضر متوقف شده است. انزوا ادامه دارد. روند پیش نمی‌رود. اینقدر حمله وجود دارد.
یکی از احزابی که بیشترین کمک را به این روند خواهد کرد، ج‌ه‌پ بود. ج‌ه‌پ، حزب بنیانگذار این دولت است. این حزب یکی از احزابی بود که بیشترین حمایت را از این روند کرد. به عنوان حزب بنیانگذار جمهوری، اعلام کرد که از این روند حمایت خواهد کرد. گفت که فقط باید جدی باشیم. گفت که فقط باید شفاف باشیم. گفت که این مشکل باید در مجلس حل شود.
رهبر آپو نیز به مجلس اشاره کرد. رهبر آپو گفت: 'کمیسیون تشکیل شود، زمینه قانونی ایجاد شود و در مجلس حل شود. 'در واقع، آدرس بُعد سیاست و حقوق دموکراتیک مجلس، جامعه و تمام اقشار است. اکنون اگر شما چنین ساختاری را اینقدر مورد هدف قرار می‌دهید و تلاش می‌کنید تمام اپوزیسیون را تصفیه کنید، چگونه این روند را پیش خواهید برد؟ نمی‌توانید پیش ببرید. این جدیت شما را نشان می‌دهد. نشان می‌دهد که چگونه به این روند نزدیک می‌شوید. سطح صداقت شما را نشان می‌دهد. و چه نتیجه‌ای حاصل می‌شود؟ نشانه‌ای از این است که شما درگیر یک تعلل، حیله و بازی بسیار غیرجدی و ریاکارانه هستید.
تمام اپوزیسیون باید مبارزه‌ای مشترک به پیش ببرد
آنها از همان روز اول اعلام کردند. گفتند، 'جبهه داخلی را تقویت کنیم'. ما فقط می‌توانیم این روند را با مشارکت همه و به صورت مشترک پیش ببریم و انجام دهیم. بله، مسئله کورد، مسئله دموکراتیزه شدن ترکیه، واقعا با مشارکت همه امکان‌پذیر است. در راس آن اپوزیسیون... اکنون شما تلاش می‌کنید تمام اپوزیسیونی را که این روند را پیش می‌برد، حمایت و تقویت می‌کند، تصفیه کنید. پس شما تمام این زمینه را خشک می‌کنید. این چگونه ممکن است؟ این وضعیت نیز موضع و رویکرد این حکومت را نشان می‌دهد.
از این نظر، نکته مهم این است. نباید وارد هیچ دوگانگی شد. نباید دچار تردید شد. نباید به هیچ وجه تردید کرد. قطعا در این روند، در برابر فاشیسم، در برابر این حملات فاشیستی، در برابر کوردها، تمام نیروهای دموکراتیک، جامعه ترکیه، جامعه کورد، زنان، جوانان و اپوزیسیون، تمام اقشاری که مخالف این حملات فاشیستی هستند، به ویژه اپوزیسیون دموکراتیک، باید موضعی مشترک اتخاذ کنند و مبارزه‌ای مشترک به پیش ببرند. باید مبارزه‌ای متحد و مشترک و بسیار قدرتمند علیه این حملات فاشیستی به پیش ببرند. فقط با این روش می‌توان این حملات را دفع کرد.
این حکومت، حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ، اردوغان، با سرکوب، تصفیه و درهم شکستن اراده تمام اپوزیسیون، تلاش می‌کند حاکمیت خود را تضمین و حفظ کند. تمام دغدغه و هدف آنها همین است. این موضوع به وضوح آشکار شده است. نقاب این حکومت به طور کامل افتاده است و واقعیت آن آشکار شده است. اکنون پادشاه برهنه است.
نباید کسی در این زمینه تردید کند. آیا در چنین فضایی می‌توان روند را پیش برد؟ فاشیسم جولان می‌دهد. حمله‌ای گسترده علیه همه در جریان است. چگونه مسئله کورد حل خواهد شد؟ چگونه مسئله کورد بر اساس سیاسی و حقوقی حل خواهد شد؟ شما به طور کامل زمینه سیاست و حقوق دموکراتیک را از بین می‌برید و به آن حمله می‌کنید.
اردوغان نیز عوام‌فریبی می‌کند. از ورود به اتحادیه اروپا و نامزدی آن صحبت می‌کند. آن را دوباره به‌روز کرده‌اند. چنین لفاظی‌هایی می‌کنند. شما قانون اساسی خود را اجرا نمی‌کنید، قانون خود را اجرا نمی‌کنید. شما قانون اتحادیه اروپا، توافق‌نامه‌های بین‌المللی و تصمیمات دادگاه حقوق بشر اروپا را اجرا نمی‌کنید. شما با چه رویی (بی‌شرم) از ورود به اتحادیه اروپا صحبت می‌کنید؟ چه کسی را فریب می‌دهید؟ بنابراین، تلاش می‌کند اروپا را فریب دهد.
از نظر اقتصادی در تنگنا، بحران و فروپاشی قرار دارد. تلاش می‌کند سرمایه‌گذاری به ترکیه جذب کند. تلاش می‌کند مردم را فریب دهد. ترکیه در حال غرق شدن و فروپاشی است. به خارج القا می‌کند که ترکیه دموکراتیک است و روند صلح با کوردها را پیش می‌برد و تلاش می‌کند همه را فریب دهد. آیا شما با تصفیه تمام اپوزیسیون، روند صلح با کوردها را پیش خواهید برد؟ آیا با توسعه حملات شیمیایی، فسفری و انواع حملات این کار را خواهید کرد؟ آیا با نابودی کامل یک خانواده این کار را خواهید کرد؟ در کوبانی یک خانواده را به طور کامل نابود کردید. آیا با نابودی این کار را خواهید کرد؟ چه کسی را فریب می‌دهید؟ آیا کسی این را باور می‌کند؟ آیا چنین چیزی ممکن است؟
بنابراین، باید مبارزه‌ای مشترک علیه فاشیسم به پیش برد. تمام اپوزیسیون باید مبارزه‌ای مشترک و بسیار قدرتمند علیه فاشیسم به پیش ببرد. نباید تفرقه وجود داشته باشد. هدف اصلی این حکومت، تفرقه‌افکنی در اپوزیسیون است. سیاستی که از ابتدا دنبال کرده، همین بوده است. نابود کردن، تفرقه‌افکنی و جلوگیری از اتحاد آنها. و از این طریق با تضعیف آنها، خود را حفظ کند. نباید فریب این بازی را خورد. این بسیار مهم است. نباید این را باور کرد. همه باید رویکردی بسیار آگاهانه داشته باشند. این بسیار مهم است.
البته ج‌ه‌پ نیز تاوان کارهای خود را می‌پردازد. نمی‌توان این را نگفت. سال‌هاست که عصای دست این حکومت بوده است. طناب نجاتی برای آن شده است. بلافاصله پشت لفاظی‌های 'وطن-ملت-ساکاریا' صف‌آرایی کرده است. در حالی که تمام لفاظی‌های وطن-ملت-ساکاریا برای حفظ حکومت خود بود. برای بقای خود بود. ج‌ه‌پ بلافاصله پشت آن صف‌آرایی کرد. ج‌ه‌پ نیز به اندازه این حکومت در حفظ این حکومت و رساندن ترکیه به این وضعیت در ۲۲ سال گذشته مسئول است.
به نظر می‌رسد آنها کمی واقعیت را دیده‌اند و سیاست خود را کمی تغییر می‌دهند. وقتی نوبت به خودشان رسید، کمی چشمانشان باز شد و آگاهی‌شان افزایش یافت. امیدوارم آگاهی‌شان عمیقا باز شده باشد. واقعا به خودشان آمده باشند. همانطور که گفته می‌شود، هر وقت جلوی ضرر را بگیری مفید است، اکنون باید اینگونه پذیرفت. امیدوارم این موضع قاطع را حفظ کنند.
آنها می‌خواهند محتوای نوروز را تهی کنند
نوروز ریشه در کوردستان و مزوپوتامیا دارد. این فرهنگ از مزوپوتامیا به بسیاری از مناطق جغرافیایی گسترش یافته است. اکنون برخی از مردم در آسیای صغیر و قفقاز نیز آن را جشن می‌گیرند. تا آنجا که ما می‌دانیم، ترکمن‌ها، قرقیزها، قزاق‌ها و تاجیک‌ها آن را جشن می‌گیرند. فارس‌ها و آذری‌ها نیز آن را جشن می‌گیرند. گفته می‌شود برخی از مردم در بالکان نیز آن را جشن می‌گیرند. تا آنجا که ما می‌دانیم، آنها آن را جشن می‌گیرند.
این فرهنگی است که از مزوپوتامیا گسترش یافته است. خاستگاه و ریشه آن مزوپوتامیا و کوردستان است. این یک فرهنگ آریایی و فرهنگ مقاومت است. ریشه آن آریایی است. ریشه کلمه نیز همینطور است. به معنای روز نو، تولد دوباره و خورشید نو نیز هست. هر اتنیک و هر منطقه‌ای اسطوره‌شناسی خود را دارد؛ اسطوره‌شناسی نوروز مختص به خود را دارد.
البته اسطوره‌شناسی کوردها کاملا متفاوت است. نوروز روز مقاومت و مبارزه است. قیام مظلومان علیه ظالم است. قیام کاوه آهنگر علیه حاکمان نیز همین را بیان می‌کند. این فرهنگی است که بر این اساس شکل گرفته است. و تا به امروز، اگر اشتباه نکنم ۲۷۲۵ سال است که در این منطقه جشن گرفته می‌شود. در واقع به عنوان روز مقاومت، آزادی و مبارزه جشن گرفته می‌شود. معنای آن برای کوردها اینگونه است. در سایر مناطق جغرافیایی، نوروز به عنوان استقبال از بهار و عید بهار جشن گرفته می‌شود. این بسیار معنادار است.
کارهایی که اردوغان انجام می‌دهد، در گذشته نیز، یعنی تا آنجا که عمرمان کفاف می‌دهد و به یاد دارم، برخی از استانداران، وزرا و حتی دمیرل نیز این کار را انجام دادند؛ برخی از نخست‌وزیران نیز همین کار را کردند. آنها نیز جشن‌های رسمی مختلفی برگزار کردند، آتش‌های کوچکی روشن کردند و سعی کردند از روی آن بپرند. آنها به زعم خود نوروز را جشن گرفتند. آنها می‌خواستند نوروز را به 'نوروز ترک‌ها' تبدیل کنند. می‌خواستند آن را در انحصار دولت قرار دهند. می‌خواستند آن را به یک روز رسمی تبدیل کنند که توسط دولت جشن گرفته می‌شود. آنها در واقع با دزدیدن از جامعه، تهی کردن محتوای آن، فاسد کردن آن، آوردن آن به سالن‌ها و مکان‌های کوچک و جدا کردن آن از مبارزه و مقاومت، کاملا جدا کردن آن از آن فرهنگ، جدا کردن آن از فرهنگ مقاومت اجتماعی و درک و فرهنگ اکولوژی، می‌خواستند آن را فاسد کنند. و می‌خواستند آن را مورد آسیمیلاسیون قرار دهند. و می‌خواستند آن را فقط به ترک بودن تقلیل دهند.
در این راستا، تلاش کردند آن را با درک نژادپرستانه و ملی‌گرایانه مطرح کنند. و چرا این کار را کردند؟ بیشتر به این دلیل که کوردها آن را به عنوان روز مقاومت، مبارزه، آزادی و قیام علیه ظالم جشن می‌گرفتند، می‌خواستند آن را اینگونه جلوه دهند. در واقع، این نیز بخشی از سیاست‌های نسل‌کشی بود که علیه کوردها به اجرا گذاشتند. می‌خواستند آن را به عنوان بخشی از این سیاست‌ها مطرح کنند و محتوای آن را تهی کنند.
اکنون اردوغان نیز همان سنت را دنبال می‌کند. جالب است، وقتی آن خبر را در تلویزیون شنیدیم، با رفقا نشسته بودیم. آن خبر را تماشا کردیم. یکی از رفقا گفت 'آها، اردوغان نوروز کوردها را نیز تصرف کرد'. در واقع، واقعیت همین را بیان می‌کند.
همانطور که گفتم، او آن را به عنوان بخشی از نسل‌کشی مطرح می‌کند. کوردها نوروز را مطابق با فرهنگ، واقعیت تاریخی و حقیقت خود جشن می‌گیرند. معنایی به آن می‌بخشند و آن را جشن می‌گیرند. ترک‌ها نیز آن را جشن می‌گیرند. مثلا ترکمن‌ها آن را جشن می‌گیرند. نوروز در ترکمنستان، آذربایجان، قرقیزستان و قزاقستان جشن گرفته می‌شود. همه اینها اقوام ترک هستند و آن را جشن می‌گیرند. در واقع، این فرهنگی است که در بسیاری از مناطق جغرافیایی گسترش یافته و جشن گرفته می‌شود. این ذهنیت، ذهنیت ملی‌گرایانه و نژادپرستانه، آن را اینگونه مطرح می‌کند. تلاش می‌کند محتوای آن را تهی کند. گذشتگان نتوانستند موفق شوند، آیا اردوغان موفق خواهد شد! اکنون میلیون‌ها نفر مانند سیل در حال حرکت هستند و میدان‌ها را پر می‌کنند. آزادی را فریاد می‌زنند، مقاومت علیه ظلم و ظالم را فریاد می‌زنند، آزادی را فریاد می‌زنند. اینقدر آگاهی... یعنی این تلاش‌ها بیهوده است. خیلی طولانی‌اش نکنم، در واقع ارزش ارزیابی زیادی هم ندارد. تلاش‌هایی بیهوده است.
ترکیه پشت قتل‌عام علویان قرار دارد
تا زمانی که ترکیه دست از دخالت در سوریه برندارد، جنگ در سوریه پایان نخواهد یافت. این آشفتگی و هرج و مرج از بین نخواهد رفت. ترکیه بزرگترین مانع در برابر دموکراتیزه شدن سوریه است. مانع اصلی است. بلای جان است. ترکیه تلاش می‌کند فاشیسم خود را به تمام خاورمیانه منتقل کند. تلاش می‌کند تمام خاورمیانه را شبیه خود کند. در سوریه نیز تلاش می‌کند یک نظام تک‌حزبی، فاشیستی، فرقه‌گرایانه و دینی، یک نظام دولتی ایجاد کند. دشمن مردم، دشمن جامعه، دشمن زنان، دشمن باورداشت‌ها و دشمن فرهنگ است. هر کاری که در ترکیه انجام می‌دهد، می‌خواهد همان کار را در سوریه نیز انجام دهد.
صریح بگویم، قتل‌عامی که علیه علویان انجام شد، یک نسل‌کشی بود. واقعا ما را عمیقا تحت تاثیر قرار داد و ناراحت کرد. و قطعا ترکیه پشت این قتل‌عام، این نسل‌کشی، این نسل‌کشی علیه علویان قرار دارد. خودشان نیز این را صریحا بیان کردند. آن عوامل جنگ ویژه که در تلویزیون‌ها شرکت می‌کنند، آنهایی که به اصطلاح در گذشته در ارتش خدمت کرده‌اند، برخی از عوامل جنگ ویژه هستند. آنها ۲۴ ساعته جامعه را با نام کارشناس امنیت و کارشناس تروریسم مسموم می‌کنند.
آنها با این کار تحریک به جنگ می‌کنند و ادبیات جنگی به کار می‌برند. صریحا گفتند؛ گفتند ما به همراه هیئت تحریر الشام (HTS) علویان را سرکوب کردیم. صریحا گفتند، یعنی گفتند 'ما در این قتل‌عام نقش داشتیم'. از همان روز اول، تمام نیروهای ارتش ملی سوریه (SNA) وابسته به ترکیه را به کار گرفتند. بسیاری از قتل‌عام‌ها توسط نیروهای ارتش ملی سوریه (SNA) انجام شد. آن نیروهای شبه‌نظامی و تبهکاران وابسته به ترکیه این کار را انجام دادند.
ترکیه مسئول قتل‌عام هزاران علوی است. این نیروهای وابسته به ترکیه مسئول هستند. اطلاعات مختلفی منتشر شد. گفتند ترکیه برخی از روستاها را با هلیکوپترهای جنگی از نوع کبری بمباران کرده و از هوا و پهپاد نیز استفاده کرده است. چنین اطلاعاتی به شدت در رسانه‌ها مطرح شد. قطعا واقعیتی در این موضوع وجود دارد. خودشان نیز این را می‌گویند. همه اینها مدرک هستند. خودشان اعتراف می‌کنند. می‌گویند 'اگر ما نبودیم، دمشق هرگز نمی‌توانست سرکوب کند'. آنها به جرم خود اعتراف کردند. همه اینها جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت است. ترکیه باید محاکمه شود. ترکیه در قتل‌عام و نسل‌کشی علویان نقش داشته است. این را اعتراف کرد.
از طرف دیگر، حملات مداومی به شمال و شرق سوریه وجود دارد. این حملات هرگز متوقف نشده است. در کوبانی یک خانواده ده نفره را قتل‌عام کردند. نه نفر همزمان به شهادت رسیدند و قتل‌عام شدند. یکی از مجروحان با حال وخیم نیز بعدا جان باخت. این یک جنایت جنگی بزرگ و یک جنایت بزرگ علیه بشریت است.
آنها سال‌هاست که مناطق مسکونی مردم را هدف قرار می‌دهند. آنها مراکز خدماتی را هدف قرار می‌دهند. همه اینها جنایات جنگی، جنایات علیه بشریت و نسل‌کشی است. همه اینها در زمره جنایات نسل‌کشی قرار می‌گیرند. همه اینها حملات نسل‌کشی هستند. گندم و آب آنها را هدف قرار می‌دهند. یعنی تمام مراکز خدمات معیشتی آنها را هدف قرار می‌دهند. منابع زیرزمینی آنها را هدف قرار می‌دهند. اینقدر غیرنظامی را قتل‌عام کردند. هفت کودک را قتل‌عام کردند. این دولت و این حکومت کودک‌کش است. باید پاسخگوی این اعمال باشد.
در دمشق توافقی حاصل شد. بلافاصله پس از آن، گویی عملیات پیاده‌سازی انجام دادند. فشار شدیدی به الشرع وارد کردند. سپس پیش‌نویس قانون اساسی ارائه شد. با این ذهنیت و با این وضعیتی که ترکیه عملا تمام مدیریت و نفوذ را در دست دارد، نمی‌تواند در دمشق یک مدیریت دموکراتیک وجود داشته باشد. با این طرز فکر نمی‌توان یک سوریه دموکراتیک ایجاد کرد. با این طرز فکر نمی‌توان یک قانون اساسی دموکراتیک تدوین کرد. این پیش‌نویس قانون اساسی نیز از ابتدا تا انتها تک‌حزبی و در واقع از نظر ماهیت فاشیستی است. قانون اساسی ضد زن، ضد جامعه و ضد خلق‌ها است. این هرگز قابل قبول نیست.
وقتی که این امر پذیرفته نشد، در همه جا به شدت آن را مطرح کردند. اعتراضات شدیدی صورت گرفت. امکان‌پذیر نیست. در این راستا، باید برای یک سوریه دموکراتیک مبارزه کرد. این بسیار مهم است. سوریه دموکراتیک و قانون اساسی دموکراتیک سوریه، تنها تضمین برای خلق‌هایی است که در سراسر سوریه زندگی می‌کنند، از نظر فرهنگ‌ها و باورداشت‌ها. این تضمین زندگی آزاد و دموکراتیک است. در غیر این صورت، نه جنگ در سوریه پایان می‌یابد و نه این هرج و مرج از بین می‌رود، این امکان‌پذیر نیست. پیش‌شرط آن نیز، همانطور که در ابتدا گفتم، این است که ترکیه دست از دخالت در سوریه بردارد. منشأ تمام این مشکلات خود ترکیه است. یعنی بزرگترین مانع در برابر دموکراتیزه شدن سوریه است. باید علیه این موضوع نیز مبارزه کرد.
