کوردها و دوستان آنان در اروپا برای آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و با هدف پایان دادن به حصر و ایزولاسیون از ٢۵ ژوئن ٢٠١٢ تحصن اعتراضی را در شهر استراسبورگ فرانسه آغاز کردند.

این تحصن طی ١٠ سال گذشته در مقابل ساختمان‌های شورای اروپا، پارلمان اروپا، کمیته منع شکنجه و دادگاه حقوق بشر اروپا ادامه داشته است. هر هفته گروه تازه‌ای تحصن را دور گرفته و در هفته ۵٢٣ گروهی اینترناسیونال تحصن آزادی را برعهده گرفتند.

ماتیاس کامیله اظهار کرد که او از پاریس به استراسبورگ آمده و علیه شکنجه و حصر بر رهبر خلق کورد به تحصن پیوسته است. کامیله اظهار کرد که نلسون ماندلا هم مانند اوجالان تحت شکنجه‌های بسیاری قرار داشت و سپس در پی فشار بین‌المللی آزاد شد. کامیله خاطرنشان کرد که برای آزادی اوجالان نیز می‌توان از مبارزات بین‌المللی آزادی ماندلا الهام گرفت.

ناومی گویهارد نیز اظهار کرد که آنان برای حمایت از افرادی که برای آزادی عبدالله اوجالان مبارزه می‌کنند به استراسبورگ آمده‌اند و بر اتحاد و همبستگی خلق‌ها علیه استعمارگری تأکید کرد.