سی‌ونهمین سالگرد درگذشت ماموستا هیمن موکریانی
امروز سی‌ونهمین سالگرد درگذشت شاعر، نویسنده، مترجم و روزنامه‌نگار نامی کوردستان بالاخص روژهلات کوردستان، ماموستا هیمن موکریانی است.
امروز، سی‌ونهمین سالگرد درگذشت یکی از برجسته‌ترین چهره‌های ادبی کوردستان، استاد سید محمد امین شیخ‌الاسلامی معروف به هیمن موکریانی است. این شاعر، نویسنده، مترجم و روزنامه‌نگار نامدار که با اشعار روان و پرمحتوای خود به «شاعر عشق و آزادی» شهرت یافت، همچنان در قلب و ذهن مردم کوردستان و دوستداران ادبیات زنده است.
ماموستا هیمن با آثار ارزشمندی چون «تاریک و روون»، «ناله‌ی جودایی» و «چه‌پکێ گوڵ، چه‌پکێ نێرگز»، نه تنها به غنای ادبیات کوردی افزود، بلکه با تاسیس انتشارات صلاح‌الدین ایوبی و مجله‌ی فرهنگی سروه، نقشی تعیین‌کننده در روزنامه‌نگاری و نشر آثار کوردی ایجاد کرد. اشعار او که سرشار از مضامین عشق، آزادی، عدالت و دفاع از حقوق زنان بود، به دلیل سادگی و لطافت، با همه‌ی اقشار جامعه ارتباط برقرار می‌کرد و او را به شاعری مدرن در محتوا تبدیل کرد.
ماموستا هیمن در بهار ۱۳۰۰ شمسی (۱۹۲۱ میلادی)، در روستای شیلان‌آباد (لاچین) از توابع مهاباد در استان اورمیه روژهلات کوردستان به دنیا آمده است.
وی علاوه بر یادگیری قرآن و کتب مقدماتی فارسی و عربی نزد پدرش سید حسن شیخ‌الاسلامی، به تحصیل علوم دینی به مدت چهار سال در خانقاه و مدرسه‌ی شیخ یوسف برهان در مهاباد پرداخت.
او تحت تاثیر ملا احمد فوزی، معلم کورد اهل سلیمانیه، به ادبیات و فولکلور کوردی علاقه‌مند شد و مروج زبان نوشتاری کوردی گردید.
ماموستا هیمن همچنین در سال ۱۳۲۱ هجری شمسی (۱۹۴۲ میلادی) همراه با دوستش هژار موکریانی، به جمعیت احیای کورد (کومه‌له‌ی ژیانه‌وه‌ی کورد) می‌پیوندد و در صفوف آن به ترویج ادبیات انقلابی دوران خود می‌پردازد.
او همراه با تاسیس انتشارات صلاح‌الدین ایوبی در اورمیه ( در سال ۱۳۶۲ هجری شمسی) و انتشار فصلنامه‌ی سروه از بهار ۱۳۶۴، با روزنامه‌هایی چون کوردستان، هه‌واری کورد، هه‌واری نیشتمان، ئاگر و هه‌ڵاڵه نیز همکاری کرد.
ماموستا هیمن در شب جمعه، ۲۹ فروردین ۱۳۶۵، بر اثر سکته‌ی قلبی در اورمیه درگذشت. پیکر او به مهاباد منتقل و در گورستان بداق سلطان (مقبره‌الشعرای مهاباد) به خاک سپرده شد.
ماموستا هیمن با اشعار و آثارش، گنجینه‌ای ارزشمند برای ادبیات و فرهنگ کوردی به جا گذاشت. مجله‌ی سروه که او بنیان نهاد، به عنوان دریچه‌ای برای رشد ادبیات کوردی در روژهلات کوردستان شناخته می‌شود و الهام‌بخش نسل‌های بعدی ادیبان بود. خانه‌ی او در مهاباد امروز به موزه‌ای تبدیل شده که آثار و یادگارهای او و دیگر مفاخر کورد مانند هژار، محمد قاضی و محمد ماملی را حفظ می‌کند.
