آشکار شدن نقشه‌های پنهانی ترکیه در حملات اشغالگرانه علیه کوردها
آ.ک.پ/م.ه.پ دو جریان فاشیست ترک پروژه‌ای تدارک دیده‌اند که تا سال ۲۰۲۳ به همه‌ی نقشه ها و برنامه‌هایشان عمل کنند و به طور پنهانی برای اجرای برنامه‌هایشان در تلاشند.
بیشتر از دو ماه است که ترکیه حملات گسترده‌ای به منطقه‌ی هفتانین را آغاز کرده است. بهانه‌ی این حکومت اشغالگر جنگ با پ.ک.ک است، اما سخنان و نیات مسئولین ترک به وضوح نشان می‌دهد که هدف از این حملات اشغال باشور کوردستان است.
حملات اکنون به طور گسترده و به شدت به منطقه‌ی هفتانین انجام می‌شود. مسئولین ترک می‌گویند پس از هفتانین زاپ هدف خواهد بود، یعنی می‌خواهند بیشتر از ۴۰ کیلومتر وارد عمق خاک باشور کوردستان شوند.
هدف اصلی دولت ترکیه این است که مناطق مرزی به طول مرزهای روژاوا و باشور کوردستان تا مرزهای روژهلات کوردستان را اشغال کنند. حملات به هفتانین نیز بخشی از این نقشه است که دولت ترکیه از سال ۲۰۱۵ برای اجرای آن دست به کار شده است. ترکیه در حملاتش می‌خواهد همه‌ی مرزهای میان باکور و باشور کوردستان را اشغال کند و به عمق ۴۰ کیلومتر وارد خاک باشور کوردستان شود و این مناطق را به منطقه‌ی حکمرانی خود تبدیل کند و نیروهای کورد را از آنجا بیرون کند.
یعنی آشکارا می‌خواهد این مناطق را اشغال کند و با تأسیس پایگاه‌های نظامی نیروهای خود را در آنجا مستقر کند. مدرک برای این گفته هم احداث بیشتر از ۳۷ مقر و پادگان نظامی در مناطق مرزی است، در حال حاضر هم به هر منطقه‌ای که حمله می‌کند، نیروهایش را در آنجا مستقر می‌کند، اما پیشتر فقط حمله می‌کرد و سپس منطقه را ترک می‌کرد، اما اکنون در مناطق مستقر می‌شود. اگر رژیم ترکیه موفق به اجرای نقشه‌ی اشغال این مناطق شود، حدود ۴۰ درصد مناطقی را که پس از ۱۶ اکتبر ۲۰۱۷ در دست حکومت اقلیم باقی مانده است را اشغال می‌کند و این هم تهدید و تلاش دیگری برای تضعیف جایگا باشور کوردستان است.
پس از باشور کوردستان نوبت کرکوک و موصل است
سال ۲۰۱۵ اردوغان تبلیغاتی منتشر کرد که در آن آمده بود، روزی خواهد آمد که حلب و موصل و کرکوک و هولیر به ترکیه ملحق خواهند شد، این سخنان نشان می‌دهد که ترکیه به دنبال بازگرداندن مناطق میثاق ملی است و به طور آشکار و پنهان برای این هدف کار می‌کند. بحران‌ها و تنش‌ها در عراق و تغییرات سیاسی و امنیتی در منطقه را به عنوان فرصتی برای تجاوز بیشتر در نظر گرفته‌اند تا مداخلاتشان را بیشتر کرده و با قدم‌های سریعتر برای زنده کردن میثاق ملی و الحاق کرکوک و موصل به جمهوری ترکیه گام بردارند.
سال ۲۰۱۷ اردوغان در زمان رفراندوم باشور سخنرانی کرد و در آن سخنان کورد را "اشغالگر" کرکوک نامید و گفت: کورد هیچ حقی در کرکوک ندارد، اکنون نیرو دارند و از این نیرو برای اشغال کرکوک استفاده می‌کند، یعنی اکنون در کرکوک در جایگاه اشغالگر هستند.
دیکتاتور ترکیه چندین بار دیگر نیز آشکارا در مورد اشغال کرکوک صحبت کرده و توسط طیف‌های ترکمن در شهر نیز تلاش می‌کند تا قدرت خود را بر کرکوک غالب کند.
پیشتر سرحد قادر رئیس پیشین پلیس شهرک‌های کرکوک در دیداری با خبرگزاری روژنیوز گفته بود که دولت ترکیه نیرویی هزار نفره متشکل از ترکمن‌های کرکوک تشکیل داده است با عنوان کمپانی دفاعی مقرهای جبهه‌ی ترکمن در کرکوک و داقوق و خرماطو آنها را مستقر کرده است.
این اقدامات نشان می‌دهند، اگر نقشه‌های دولت ترکیه در مناطق مرزی انجام شود، آنگاه فقط به این مناطق اکتفا نکرده و قدم بعدی کرکوک خواهد بود. ترکیه می‌خواهد در چهارچوب میثاق ملی کرکوک و موصل را به جمهوری ترکیه ملحق کند.
غیر از کرکوک دولت ترکیه به موصل نیز چشم دارد و اقداماتش را افزایش داده است، به ویژه پس از حمله‌ی داعش و اشغال موصل، ترکیه در بعشیقه مقر نظامی تاسیس کرد و به گفته‌ی منابعی، دولت ترکیه در آنجا به آموزش نیروهای ترکمن می‌پردازد.
ترکیه می‌خواهد به بهانه‌ی کذب حضور نیروهای گریلا در شنگال، خود را به مرز موصل برساند و این مناطق را نیز اشغال کند و همراه با کرکوک آنها را به هم متصل کرده و اهداف میثاق ملی را محقق کند.
اینگونه جایگاه اقلیم کوردستان به طور کامل تضعیف خواهد شد و بیشتر خاکش به کنترل ترکیه در خواهد آمد و جایگاهی که پس از یک قرن مبارزه به دست آورده است را از دست خواهد داد و این امر هدف اصلی ترکیه است و اردوغان خود ایجاد جایگاه باشور کوردستان را "اشتباه" خوانده بود و گفته بود: اجازه نمی‌دهیم این اشتباه در سوریه هم تکرار شود.
دکتر کامران برواری استاد دانشگاه دهوک در مورد خطرات نقشه‌های ترکیه به روژنیوز گفته بود: هدف اصلی ترکیه بازسازی دولت عثمانی تحت عنوان دیگری است، می‌خواهد دوباره به مرزهای قبلی دولت عثمانی بازگردد، برای این هدف هم ترکیه قدم اول را از روژاوای کوردستان با همکاری تعدادی از نیروهای بین‌المللی برداشت. ترکیه همچنین از سال ۱۹۸۳ تاکنون برای اشغال باشور کوردستان تلاش کرده است، اگر نقشه‌هایش عملی شود همه‌ی دستاوردهای خلق کورد در هر چهار بخش کوردستان را از بین خواهد برد، به همین دلیل تهدید اصلی علیه باشور کوردستان است.
هلال ترکیه در اطراف کوردستان
اشغال عفرین و سریکانی و گریسپی در روژاوای کوردستان و حملات به باشور کوردستان، به عقیده‌ی کارشناسان یک برنامه مدون هستند. ترکیه سال ۲۰۱۹ به روژاوای کوردستان حمله کرد و خواستار ایجاد به گفته‌ی آنها منطقه‌ی امن در طول مرزها به بلندی ۴۲۰ کیلومتر و عمق ۳۲ کیلومتر شدند.
نقشه‌ی آنها به این ترتیب بود که از عفرین تا دیرک که حدود ۴۲۰ کیلومتر است از نیروهای کوردی تخلیه شود و نیروهای ارتش ترکیه در آنجا مستقر شوند. هر چند در سطح بین‌المللی و در شرایطی این نقشه به شیوه‌ی دیگری اجرا شد و غیر از نیروی ترکیه، نیروی روسیه و آمریکا نیز در این مناطق به گشتزنی می‌پردازند.
اردوغان می‌خواست در طول این ۴۲۰ کیلومتر کوردها در باکور را از مرزها بیرون براند و هلالی به دور باکور بکشد و باکور و روژاوا را از هم جدا کند.
اکنون نیز می‌خواهد از دیرک تا قندیل و مرزهای روژهلات کوردستان به عمق ۴۰ کیلومتر را اشغال کند و نیروهای کورد را از آنجا بیرون کرده و باکور و باشور کوردستان را از هم جدا کند، یعنی می‌خواهد هلالی در اطراف باکور کوردستان بکشد و آنرا از سه بخش دیگر کوردستان جدا کند.
مراد کاراییلان فرمانده قرارگاه مرکزی نیروهای مدافع خلق کوردستان چند روز پیش در گفتگو با رسانه‌ها گفته بود،" اگر در هفتانین علیه اشغالگری دو ماه نمی‌جنگیدیم، اکنون بیشتر مناطق مرزی اشغال شده بود".
پرسشی که در اینجا مطرح می‌شود این است که کورد تا چه حدی از این تهدیدها مطلع است و برای آنکه دستاوردهایش را از دست ندهد، چه اقداماتی انجام داده است؟
دکتر کامران برواری در مورد مقابله با تهدیدهای ترکیه می‌گوید: بسیار خطرناک است که نیروهای کورد سنگر خلق خویش را رها کنند و به سنگر دشمن بپیوندند. قدم اول برای مقابله با این خطرات هم باید از نیروهای پ.د.ک آغاز شود و پ.د.ک موضع خود را در مقابل این حملات مشخص کند، چون پ.د.ک بیشتر ضرر را خواهد دید. همچنین هر حزب و سازمان و شخصیت و روشنفکری که خود را ملی می‌دانند، در مقابل اشغالگریهای ترکیه مسئول هستند و باید در مقابل این حملات موضع‌گیری جدی انجام دهند.
منبع: rojnews.news
