آیکان سِوَر: شاید جنگ علیه ایران آغاز شود

آیکان سِوَر اعلام کرد که جنگ‌ها و درگیری‌ها در جهان باید در چارچوب جنگ جهانی سوم ارزیابی شود و بر اهمیت ارزیابی کلی مرتبط با این روند تاکید کرد.

همزمان با حملات اسرائیل به فلسطین، ایران که از فلسطین حمایت می‌کند، هدف اسرائیل است و گاه و بیگاه درگیری‌هایی بین آنها رخ می‌دهد. در جریان این درگیری‌ها، در روز اول آوریل، در حمله هوایی به ساختمان سفارت ایران در دمشق ۷ نفر از جمله دو ژنرال سپاه پاسداران کشته شدند. پس از حمله به سفارت، ایران اعلام کرد که پاسخ خواهد داد و در شب ۱۳ آوریل پاسخ داد. ایران آن شب با موشک‌ها و پهپادهای زیادی به اسرائیل حمله کرد. ارتش اسرائیل پس از این حمله اعلام کرد که بیش از ۳۰۰ شی در این حمله استفاده شده و ۹۹ درصد آنها را منهدم کرده است.

این درگیری با حمله به ساختمانی که هنیه رهبر حماس در آن اقامت داشت به مرحله دیگری رسید. ایران می‌گوید که دوباره پاسخ می‌دهد، اما باید دید که آیا این حملات و درگیری‌های محدود به جنگ تمام عیار تبدیل می‌شود یا خیر. اگر بله، چه تأثیری بر خاورمیانه خواهد داشت و ایالات متحده چگونه با این موضوع مرتبط خواهد بود. روزنامه‌نگار آیکان سِوَر در مورد این موارد با خبرگزاری فرات صحبت کرد.

آیکان با اعلام اینکه جنگ‌ها و درگیری‌ها در جهان باید در چارچوب جنگ جهانی سوم ارزیابی شود، تاکید کرد که نباید از تصویر کلی در رابطه با این روند غافل شد.

رقبای جدید سرمایه‌داری

سِوَر از ایجاد رقبای جدید سرمایه‌داری در درون خود این سیستم خبر داد و گفت: «به عنوان مثال ایران یکی از آنهاست و ترکیه نیز در میان آنهاست. همچنین به هند هم باید اشاره کنیم. قبلاً مثلاً در جنگ جهانی اول بلوک‌های خاصی وجود داشتند و با هم مقابله می‌کردند. با این حال، امروز وضعیت اینگونه نیست. اگر در رابطه با این موضوع بخواهم مثال بزنم می‌توان به نمونه ناتو اشاره کرد؛ اگرچه رسما ناتو وجود دارد، اما در عمل اتحاد ناتو وجود ندارد.

هماهنگی دیگری نیز وجود دارد که شامل چین و روسیه می‌شود، اما آن اتحاد نیز دائمی نیست. ممکن است در آینده از هم دور شوند. این برای هند نیز معتبر است. در این راستا، این نیروهای اصلی در حال ایجاد دنیای جدیدی از نظر خطوط انرژی و خطوط سرمایه هستند. البته ارزش‌های جدیدی هم به همراه دارند. یعنی به طور کلی هم از نظر ژئواستراتژی و هم از نظر ارزشی شکل جدیدی در دنیا می‌سازند. رقبای مختلف در اینجا در حال مبارزه هستند. البته آمریکا هم در حال بازآفرینی و بهبود جاهایی است که هژمونیش آسیب دیده است.»

روزنامه‌نگار سِوَر با بیان اینکه خاورمیانه نیز محور این جدل و مرتبط با آخرین تحولات است، بیان کرد: «پیش از این، خاورمیانه نیز در این جدل گنجانده شده است. همین الان ممکن است جنگ علیه ایران آغاز شود. اگر به وضعیت فعلی نگاه کنیم، می‌بینیم که اگر ترامپ به عنوان رئیس جمهور انتخاب شود، به وضوح از دولت نتانیاهو حمایت می‌کند. بسته به اینها ممکن است جنگی علیه ایران راه بیندازند. چون ایران مشکل اصلی دوران ترامپ بود و به خصوص به خاطر اسرائیل مشکل اصلی بود. حتی چین در جایگاه دوم قرار داشت. در تمام مراحل، خواسته‌ها، دفاع و سیاست‌های اسرائیل در جایگاه اول سیاست آمریکا قرار داشت. انتظارات اقتصادی و استراتژیک در این رابطه وجود دارد. بنابراین خیلی محتمل است جنگ علیه ایران در دولت ترامپ آغاز شود. با این حال، نتایج انتخابات آمریکا هنوز مشخص نیست.

به نظر می‌رسد دولت نتانیاهو از همان ابتدا می‌خواست با ایران بجنگد. در واقع، نتانیاهو خواهان جنگی است که آمریکا مستقیماً در آن دخالت داشته باشد. علاوه بر این، هر دوی اسرائیل و آمریکا خواستار تغییر در دولت ایران هستند.»

آینده اسرائیل در تعلیق و ابهام است

سِوَر با اشاره به اینکه ایران از چنین چیزی دوری می‌کند گفت: «ایران به صورت نیابتی پاسخ می‌دهد. نتانیاهو می‌داند که طرف مقابل ضعیف است و نمی‌خواهد موضوع را تشدید کند. البته وقتی چاقو به استخوان ایران بخورد هر اتفاقی ممکن است و هر کاری از دستشان برآید انجام می‌دهند. با این حال، دولت فعلی ایران چنین ریسکی را نمی‌پذیرد. منطقی است و آنها نمی‌خواهند قدرت خود را از دست بدهند و می‌دانند که در نتیجه چنین چیزی عاقبتشان بد خواهد شد.

همین وضعیت در مورد نتانیاهو نیز صدق می‌کند. می‌توان گفت که در اسرائیل هم همه یکصدا نیستند و به صورت واحد عمل نمی‌کنند؛ شهروندانش احساس ناامنی می‌کنند، تظاهرات برگزار می‌شود و مخالف خدمت سربازی هستند. تخمین زده می‌شود که بیش از یک میلیون شهروند اسرائیل را ترک کرده‌اند. به عنوان مثال مناطق مرزی با لبنان به طور کامل تخلیه شده است. اسرائیل خودش در شرایط خیلی خوبی نیست. نتانیاهو و همکارانش در حال انجام یک قمار بزرگ هستند. به عبارت دیگر، آینده اسرائیل نیز در خطر است. البته اسرائیل در مقایسه با کشورهای منطقه از امکانات و تسلیحات بیشتری برخوردار است، اما آیا این برای اسرائیل برای نجات آینده‌اش کافی است؟»