باکرهان: اصلاحات سیاسی و حقوقی باید فورا انجام شوند

تونجر باکرهان رئیس مشترک حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها (دم پارتی)، گفت: «فراخوانی مطرح شد و سازمان نیز به آن پاسخی مثبت داد. اکنون زمان آن فرا رسیده است که اصلاحات حقوقی و سیاسی فورا انجام شوند.»

نهادهای مسئول دم پارتی تصمیم گرفتند پس از فراخوان تاریخی «صلح و جامعه دموکراتیک» رهبر آپو در ۲۷ فوریه، گرد هم آیند. شورای حزب و روسای مشترک شهرها به ریاست روسای مشترک تولای حاتماوغوللاری و تونجر باکرهان در مرکز عمومی حزب در بالگات تشکیل جلسه دادند. فردا نیز هیئت اجرایی مرکزی حزب در ساختمان بوکلوم تشکیل جلسه خواهد داد. تونجر باکرهان قبل از جلسه سخنرانی کرد. باکرهان به ماه رمضان اشاره کرد و آرزوی صلح و خواهری-برادری کرد.

باکرهان در ادامه به فراخوان تاریخی رهبر آپو اشاره کرد و گفت: «جناب اوجالان فراخوانی برای بازسازی و تحول مطرح کرد. فراخوان کرد که این روند با روش‌های دموکراتیک جدید بر پایه دموکراسی پیش برود؛ این خیلی مهم بود. خواست که این روند از بستر جنگ ۵۰ ساله به بستر دموکراسی منتقل شود و مشکلات از طریق گفتگو و مذاکره حل شوند. فراخوان مهم و مثبتی بود.»

باکرهان اظهار داشت که این فراخوان را بسیار معنادار می‌دانند و گفت: «نام این فراخوان نیز بسیار مهم است. فراخوان 'صلح و جامعه دموکراتیک' بود. ما نیز اولین جلسه پس از این فراخوان را برگزار می‌کنیم. از آنجایی که در این فراخوان، برای تغییر و تحول، فقط از قدرت درخواست نمی‌شود، بلکه احزاب سیاسی، از ما و از همه درخواست می‌شود. دوره جدید، دوره تغییر و تحول خواهد بود. نقشه راه آن را نیز امروز در جلسه شورای مرکزی مورد بحث قرار خواهیم داد.

رویکردها، فعالیت‌ها، سخنان و سیاست‌های خود را در دوره جدید مورد بحث قرار خواهیم داد. برای اینکه این روند اجتماعی شود، به عنوان دم پارتی، در تمام مناطقی که در آن سازماندهی شده‌ایم یا نشده‌ایم، فعالیت‌هایی را برگزار خواهیم کرد و برای اینکه به درستی درک شود و به سطح مطلوب برسد، بحث‌هایی را انجام خواهیم داد. امروز شورای حزب‌مان را برای افزایش امید به حل و فصل و صلح گرد هم آوردیم. اما لازم است نکته‌ای را روشن کنم؛ ما با احترام و امتنان از تمام رفقای خود که با تلاش‌های خود زمینه‌ساز این روند شدند و اکنون در میان ما نیستند، یاد می‌کنیم. ما قول می‌دهیم که تلاش‌ها و فداکاری‌های آنها را با صلحی شرافتمندانه آراسته کنیم. می‌خواهم به آقای اوجالان نیز درود بفرستم. زیرا با وجود تمام شرایط منفی، با وجود زبان زهرآگین و تهدیدها، او این روز را آفرید. او تلاش بزرگی کرده است. ما سلام‌های خود را به آقای اوجالان می‌فرستیم که با این فراخوان، زمینه بحث درباره صلح در ترکیه را فراهم کرد.

ما تلاش خواهیم کرد. مردم ترکیه پس از این همه رنج، شایسته صلحی شرافتمندانه هستند. صلحی شرافتمندانه باید قطعا این میهن را فرا بگیرد. فراخوان آقای اوجالان نیز مداخله‌ای شجاعانه و تاریخی در این گذشته دردناک است. او می‌خواهد روابط کوردها و ترک‌ها را که منجر به رنج شده است، دوباره اصلاح کند و برای این کار گام برمی‌دارد. در واقع، فراخوان آقای اوجالان فراخوان جدیدی نیست. افکار عمومی نیز می‌دانند که از سال ۹۳ تاکنون بارها فراخوان‌هایی مشابه مطرح کرده و نقشه راه را مشخص کرده است. اما متاسفانه این فراخوان‌ها و نقشه‌های راه نادیده گرفته شدند. گاهی با خرابکاری و تحریکات مواجه شدند و از بین رفتند. با وجود این شرایط منفی و خرابکاری‌ها، این فراخوان مطرح شد و این نشان‌دهنده موضعی مصمم و صبورانه است. این فراخوان نباید بی‌نتیجه بماند و دست دراز شده نباید در هوا بماند. برای این کار، بیشترین وظیفه بر عهده شورای حزب ما است. وظیفه بر عهده اپوزیسیون و قدرت است. حیف است که این فراخوان فقط به عنوان یک فراخوان باقی بماند. باید موضعی متناسب با معنا و اهمیت آن اتخاذ شود. این وظیفه همه ما است.

برای اینکه فراخوان به درخواست‌های ملموس تبدیل شود، اصلاحات حقوقی و سیاسی ضروری است. منتظر فراخوان بودند و اینک فراخوان مطرح شد. پس از فراخوان، سازمان پاسخی مثبت داد. اصلاحات حقوقی و سیاسی باید فورا اجرا شوند. نباید به تعویق بیفتند. نباید بهانه‌ای آورده شود. در این زمینه، مجلس نیز نقشی تاریخی بر عهده دارد. شاید در این ۵۰ سال، مجلس با ایفای نقشی بسیار مهم روبرو باشد. یکی از مخاطبان این فراخوان نیز مجلس است. برای برداشتن گام‌ها و برای اصلاحات قانونی و قانون اساسی، مجلس بستری بسیار مهم است. امیدوارم در روزهای آینده، مجلس در این زمینه وارد عمل شود و اصلاحات لازم را انجام دهد.

ما در دوره نوشتن داستانی جدید هستیم. امروز فرصت‌های بیشتری برای نوشتن داستانی وجود دارد که در آن جنگ نباشد، انسان‌ها جان خود را از دست ندهند، اقتصاد میهن بیهوده هدر نرود و مردم با هم و برابر زندگی کنند. بنابراین بسیار ارزشمند است. همه باید از این روند حمایت کنند. این روند صرفا با تشویق و انتقاد پیش نمی‌رود. ما تشویق می‌کنیم، اما وظایف بزرگی بر عهده ما است. باید این وظایف را به خوبی انجام دهیم و بیشتر تلاش کنیم. کسانی که باید بیشتر از دیروز تلاش کنند، شما اعضای شورای حزب و روسای مشترک شهرهای ما هستید. آیا کسی مخالف این فراخوانی است که به رنج‌های ۵۰ ساله پایان می‌دهد و جنگ را تمام می‌کند؟ فقط یک دلیل می‌تواند وجود داشته باشد، آن هم این است که برخی از روند جنگ و رنج سود می‌برند.

هیچ‌کس حق ندارد این روند را خراب کند. این فراخوان، مسئولیت بزرگی را بر عهده همه کسانی که ترکیه دموکراتیک را می‌خواهند، می‌گذارد. هیچ‌کس از این مسئولیت شانه خالی نکند. جلوگیری از این روند، واقعا ظلم بزرگی در حق مردم ترکیه خواهد بود. این فراخوان نباید محدود تلقی شود و برای منافع حزبی محدود مورد استفاده قرار گیرد. این ظلم بزرگی خواهد بود. فراخوانی که آینده مشترک را مبنا قرار می‌دهد، خوب است، باید آن را گرامی داشت و از آن حمایت کرد. این فراخوان انسان را هیجان‌زده می‌کند. صلح به همه ما سود می‌رساند. به کوردها سود می‌رساند.

زیرا بزرگ‌ترین ظلم به کوردها شده است و اقدامات ضد دموکراتیک علیه آنها انجام شده است. نه تنها به کوردها، بلکه به علویان و تمام باورداشت‌ها و کارگران نیز سود می‌رساند. زیرا ۳-۴ تریلیون دلار این میهن برای دفاع و امنیت هزینه می‌شود. با آمدن صلح، این بودجه برای کارگران، بازنشستگان و تمام اقشار جامعه هزینه خواهد شد. برای اولین بار، میهن ما از جنبه‌های مختلف سود خواهد برد. حمایت از این فراخوان، وظیفه همه میهن‌دوستان است.

نباید برخورد با این روند فریبکارانه باشد؛ دیگر نباید زبان کلاسیک و سخنان کلیشه‌ای به مخاطبان گفته شود. در ابتدا می‌خواهم این را به همه بگویم. به ویژه می‌خواهم به قدرت و اعضای آنها بگویم. همچنین موضع باغچلی در مورد فراخوان و موضع پ‌ک‌ک را ارزشمند می‌دانیم. دیروز گفت: 'اجازه نخواهیم داد این فراخوان خراب شود. 'این ارزشمند است. بله آقای باغچلی، جلوگیری از این کار با تضمین‌های دموکراتیک و حقوقی که روحیه خواهری-برادری را حفظ می‌کند، امکان‌پذیر است. بنابراین تضمین‌های حقوقی باید فورا اجرا شوند. زیرا هر روندی مستعد آلودگی است. در گذشته نیز دیده شده است و در تجربیات جهانی نیز مشهود است. این روند نباید طولانی شود و نباید آلوده شود. یکی از مسئولیت‌های بزرگی که بر عهده همه ما است، همین است.»

پس از سخنرانی، جلسه پشت درهای بسته ادامه یافت.