بهالدین نوری روز ١١ فوریه ١٩٢٧ در روستای تکیه در بخش قره‌داغ استان سلیمانی جنوب کوردستان متولد شد. وی سال ١٩۴۶ به حزب کمونیست عراق پیوست، نوری به دلیل ذکاوتش رهبری حزب کمونیست عراق را از سال ١٩۴٩ تا سال ١٩۵٣ بر عهده گرفت.

پس از آنکه رژیم پادشاهی عراق سرکوب جنبش‌های آزادیخواهانه را شدت بخشید بها‌الدین نوری در سال ١٩۵٣ دستگیر شد و به اعدام محکوم شد، اما با فشارهای داخلی و بین‌المللی حکم وی به حبس ابد تغییر یافت، پس از انقلاب جمهوری در عراق در سال ١٩۵٨ از زندان آزاد شد.

بهاالدین نوری سال ١٩٨۴ از حزب کمونیست عراق جدا شد و پس از قیام خلق جنوب کوردستان در سال ١٩٩١ به جنوب کورستان بازگشت.

سال ١٩٩۴ جنبش دمکراسیخواهان کوردستان را تأسیس کرد و به عنوان یک شخصیت سیاسی فعالیت همیشه فعالیت کرده است.

بهاالدین نوری علاوه بر اینکه یک سیاستمدار بود همزمان نویسنده و مترجمی توانا بود. یکی از کارهای وی ترجمه کتاب یادداشت مستر ریچ بریتانیایی است که ٢٠٠ سال پیش به کوردستان سفر کرده و وضعیت زندگی کوردها در جنوب و روژهلات کوردستان را به رشته تحریر درآورده بود.

بهاالدین نوری تا قبل از ابتلا به بیماری کرونا و وفات در سن ٩٣ سالگی، همچون سیاستمداری مجرب در یادداشت‌هایش تحولات جنوب کوردستان، عراق و منطقه را مورد ارزیابی قرار می‌داد.