در کنش‌های بستگان زندانیان، فراخوان از میان برداشتن انزوای تحمیلی در امرالی داد شد و درخواست شد که مطالبات «آزادی برای عبدالله اوجالان، راهحل دمکراتیک برای مسئله کورد» پذیرفته شوند.
کنش‌های بستگان زندانیان با درخواست آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و راه‌حلی برای مسئله کورد در بسیاری از شهرها ادامه دارد.
آدانا
بستگان زندانیان در آدانا خواستند که در ساختمان آک‌پ بیانیه بدهند. بستگان زندانیان در ساختمان حزب برابری و دمکراسی خلق‌ها (دم پارتی) گردهم آمدند، که از سوی پلیس‌ها مورد حمله قرار گرفتند. مدیران دم پارتی، ه‌دک، دب‌پ، AATUHAY-DER û AYKAY-DER نیز در این کنش شرکت کردند.
پس از مذاکره با پلیس‌ها بیانیه در پارک اینونو داده شد. مشارکت کنندگان جلیقه‌هایی با عنوان «انزوا جنایت علیه بشریت است» پوشیدند. در این کنش پلاکاردی با عنوان «برای عدالت ما انزوا تحمیلی را شکست خواهیم داد، برای صلح اجتماعی، رای ما آزادیست» نیز برافراشته شد. شرکت کنندگان شعار «زنده‌باد مقاومت زندان‌ها» سردادند.
ریاست مشترک دم پارتی شهر آدانا، صفی‌الدین آیدمیر در این کنش سخنرانی کرد و گفت: «پس از به پایان رسیدن پروژه راهحل، انزوای تحمیلی غیرانسانی برضد اوجالان را به یک انزوای مطلق شدید متحول ساختند. همان انزوا را در زندان‌های دیگر نیز به اجرا در آورند. همان انزوایی که در امرالی تحمیل می‌شد. انزوای تحمیلی بر اوجالان بحران‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی را عمیق‌تر می‌کند. این انتخاب نشان می‌دهد که در رهیافت مسئله کورد، عدم راهحل و جنگ بر دیگر مسائل ترجیح داده می‌شوند. این رژیم انزوا با خود محدود کردن آزادی‌ها، افزایش نقص‌ها و انزوای جامعه را با خود به همراه داشته است. برای رهیافت مسئله کورد و تمام مسائل دیگر باید انزوای تحمیلی به پایان برسد.»
بیانیه با انجام کنش تحصن به پایان رسید.
جولمرگ
بستگان زندانیان در منطقه شمزینان جولمرگ نیز در مقابل ساختمان دم پارتی بیانیه دادند. سازمان‌های جامعه مدنی نیز در این کنش شرکت کرد. از شعبه ÎHD جولمرگ، پینار یلماز بیانیه را قرائت کرد و چنین گفت: «بستگان زندانیان نمی‌توانند از فرزندان خود آگاهی بگیرند، به همین خاطر نگران بوده و شک و گمان دارند. فراخوان ما برای وزرات دادگستری است؛ هرچه زودتر درخواست‌های زندانیان را بجای آورید، انزوای تحمیلی را به پایان برسانید و زندانیان بیمار را آزاد کنید.»
از بستگان زندانیان، فقیر گیلانی نیز چنین گفت: «دقیقا یک ماه است که هیچ اطلاعی از بستگان خود در زندان‌ها نداریم. در زندان‌ها چه رخ داده و می‌گذرد ما نمی‌دانیم. باید درخواست‌های خانواده و زندانیان سریعا پذیرفته شود. ما این انزوا تحمیلی که ۳ سال است بی‌وقفه ادامه دارد را قبول نمی‌کنیم. از اکنون به بعد در برابر هر نتیجه نامناسب که در زندان‌ها رخ دهد، وزارت دادگستری که می‌گوید «انزوا وجود ندارد» مسئول است. ما می‌خواهیم بستگان خود را که عمرشان را در زندان سپری کردند آزاد شوند. این درخواست ما یک درخواست انسانی است. ما برای دمکراتیک نمودن کشور خود مبارزه می‌کنیم. ما اعلام می‌کنیم که تا زمانیکه نتیجه‌ای کسب شود به کنش‌های خود ادام خواهیم داد.»
مرسین
بستگان زندانیان در مرسین نیز خواستند با شعار «به انزوا تحمیلی پایان دهید» در مقابل ساختمان آک‌پ در مرسین بیانیه بدهند. بستگان زندانیان با پلاکارد «به انزوای تحمیلی پایان دهید»، با سر دادن شعار «زنده‌باد مقاومت زندانیان» و با تشویق در مقابل ساختمان آک‌پ راهپیمایی کردند. مدیران منطقه چوکوراوای نهاد TUAY-DER، سازمان‌های دم پارتی در مرسین و مناطق توابع آن، همچنین نمایندگان دم پارتی مرسین، علی بوزان نیز پشتیبانی خود را اعلام کردند. پلیس‌ها از توده خلق جلوگیری کرده و به همین دلیل کنش با تحصن انجام شد.
«آدرس صلح، امرالی است»
ریاست مشترک دم پارتی در مرسین، رشات آشان در سخان خود هنگام دادن بیانیه گفت که آنان برای اینکه به مسئولان آک‌پ یادآوری کنند خواستند به ساختمان آن حزب در شهر بروند و به سخنان خود اینچنین پایان داد: «باید مسئله کورد از راه‌های دمکراتیک به رهیافت برسد. آدرس صلح نیز امرالی است. هرچه که انزوا تحمیلی تشدید شود، مشکلات هم دامنه‌دار و سنگین‌تر می‌شوند. ما می‌خواهیم که انزوا تحمیلی پایان یابد.» از مادران صلح، امینه اَرَن نیز گفت که آنان می‌خواهند ریختن اشک و خون به پایان برسد. ارن گفت که برای صلح باید رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان آزاد شود.
بیانیه، پس از کنش تحصن به پایان رسید.
