۳۸ ماه است که از وضعیت رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان که در انزوای مطلق در زندان نوع اِف امنیت عالی امرالی به سر می‌برد و به طور غیرقانونی از ملاقات با خانواده و وکلای خود منع می‌شود، اطلاعی دریافت نمی‌شود. در این صورت، اداره کل زندان‌ها و بازداشتگاه‌های وزارت عدلیه دقیقا یک سال بعد به درخواست نمایندگان حزب دموکراسی و برابری خلق‌ها (دم‌پارتی) به کمیسیون تحقیق حقوق بشر مجلس در ۷ دسامبر ۲۰۲۳ که به منظور پایان دادن به انزوای تحمیل شده بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان اوجالان ارائه شده بود پاسخ داد، استدلال کرد که هیچ انزوایی در امرالی وجود ندارد. این اداره ادعا کرد که آنها «به طور مساوی از تمام حقوقی که توسط قانون و مقررات اعطا شده است» در زندان امنیت عالی امرالی بهره‌مند می‌شوند. با این حال، تنها دو روز قبل از این پاسخ در ۳۰ آوریل ۲۰۲۴، یعنی در روز ۲۸ آوریل، ریاست هیئت انضباطی ممنوعیت ملاقات ۳ ماهه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و زندانیان سیاسی همراهش حامیلی یلدیریم، عمر حایری کونار و ویسی آکتاش را تحت عنوان «مجازات انضباطی» ممنوع اعلام کرد. ابراهیم بیلمز، یکی از وکلای دفتر حقوقی سده، در گفتگو با خبرگزاری فرات (ANF) درباره این تحول که این اداره را تکذیب می‌کند، تأکید کرد که وزارت دادگستری رسما دروغ می‌گوید.

"اگر انزوا وجود ندارد، وزارت باید اعلام کند که وکلا چند بار ملاقات می‌کنند!"

بیلمز با تاکید بر اینکه وزارت دادگستری با پاسخ «عدم انزوا» به ۴۰ نماینده دم‌پارتی، آنها و جامعه را به سخره می‌گیرد، تاکید کرد که «اداره کل زندان‌ها و بازداشتگاه‌های وزارت عدلیه رسما دروغ می‌گوید.»

بیلمز با بیان اینکه این رویه مربوط به نحوه حکومت حزب عدالت و توسعه (آک‌پ) است، یادآور شد: «دولت دروغ را به سیاست تبدیل کرده است.» بیلمز با تاکید بر اینکه ۲۰ سال است دولت با دروغ بر کشور حکومت می‌کند، گفت: «اگر یک دروغ را هزار بار بگویید، جامعه شروع به باور آن می‌کند. آنها واقعاً از این تاکتیک‌های گوبلز استفاده می‌کنند و متأسفانه جواب می‌دهد. اما ما در موقعیتی هستیم که می‌توانیم به این دروغ‌ها پاسخ دهیم و همیشه با اظهاراتی که می‌کنیم بر این موضوع تأکید می‌کنیم. اگر وزارت دادگستری ادعا می‌کند که در امرالی انزوا وجود ندارد، باید توضیح دهد که چند بار وکلا ملاقات کرده‌اند.»

"ما نمی‌توانیم هیچ خبری دریافت کنیم، این وضعیتی فراتر از انزوا است!"

بیلمز گفت که آنها به عنوان وکیل به سختی متوجه شدند که مدت حکم موکلشان ویسی آکتاش که در امرالی نگهداری می‌شود تمدید شده است و هیچ خبری از موکلان خود دریافت نکرده‌اند. بیلمز با گفتن اینکه آکتاش که به حبس ابد محکوم شده بود، طبق قانون باید ۳۰ سال را می‌گذراند و با آزادی مشروط آزاد می‌شد، گفت: «اما او با وجود اینکه حدود ۲ هفته پیش ۳۰ سال از حکم حبس ابد او به پایان رسیده بود، آزاد نشد. با تصمیم هیئت نظارت و اداره زندان، حکم اعدام وی یک سال دیگر تمدید شد. از طریق تماس تلفنی اجباری با اداره زندان از این وضعیت مطلع شدیم. ظاهراً تصمیم برای تمدید حکم در راستای ادامه سیاست عدم دریافت اطلاع از وضعیت زندانیان در امرالی است. تلاشی برای جلوگیری از دریافت هرگونه اطلاعی در مورد آقای اوجالان است. این وضعیتی است که فراتر از انزوا است و دولت می‌خواهد این وضعیت ادامه یابد.»

"مجازات انضباطی، روش سرپوش‌گذاری بر انزواست"

بیلمز اظهار داشت که مشخص شد موکلانش درست قبل از اعلام «عدم انزوا» توسط وزارت دادگستری به مجازات انضباطی ۳ ماهه دیگر محکوم شده‌اند و تاکید کرد که این مجازات‌های انضباطی سیستماتیک به روشی برای جستجوی سرپوش‌گذاری برای انزوا تبدیل شده است. و هیچ توضیح قانونی نداشت. بیلمز با اشاره به اینکه هر ۳ ماه یک بار با مجازات‌های انضباطی از ملاقات با خانواده‌ها و نیز هر ۶ ماه یک بار با تصمیم قاضی اجرای احکام به صورت خودسرانه از ملاقات وکلا با موکلانشان جلوگیری می‌کنند، گفت: «آنها دائماً این کار را انجام می‌دهند. هیچ یک از این تصمیمات قانونی نیست. اما اینکه با وجود این ممنوعیت‌های ملاقات، اعلام اینکه هیچ انزوایی در امرالی وجود ندارد، هم ما وکلا و هم مردم را به سخره می‌گیرند و همچنین بی‌احترامی است.»

"آنها نمی‌خواهند صدایی از امرالی به گوش برسد، زیرا صدای راه‌حل از آنجا بیرون خواهد آمد!"

بیلمز با تاکید بر اینکه می‌خواهند با این مجازات‌های غیرقانونی به اصطلاح انضباطی، انزوا را به واقعیت تبدیل کنند، تاکید کرد که این تلاشی بیهوده است و هرگز این انزوا را نخواهند پذیرفت و از نظر حقوقی و سیاسی به آن اعتراض خواهند کرد. بیلمز با یادآوری اینکه موکل آنها، رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، در آخرین تماس تلفنی خود با برادرش که قطع شد، اصرار داشت که می‌خواهد با وکلایش ملاقات کند، گفت: «بدیهی است که آنها می‌خواهند از رسیدن صدای موکل ما، آقای اوجالان به دنیای خارج جلوگیری کنند. مدت‌هاست که اینطور بوده، طوری با آن برخورد می‌شود که انگار مسئله کورد وجود ندارد. آنها می‌خواهند مسئله کورد را با سیاست‌های خشونت‌آمیز حل کنند و به همین دلیل آقای اوجالان را منزوی می‌کنند. این خیلی واضح است! آنها نمی‌خواهند صدایی از امرالی به گوش برسد، زیرا صدای راه‌حل از آنجا بیرون خواهد ‌آمد. دولت هم این را نمی‌خواهد.»

"تا زمانیکه مسئله کورد حل نشود نمی‌توان از نرمش صحبت کرد!"

بیلمز با اشاره به اینکه دروغ گویی عمومی دولت در مورد انزوای امرالی نیز نشان می‌دهد که چقدر باید این وضعیت را جدی گرفت، خاطرنشان کرد: «باید در برابر انزوا و دروغ‌های مبتنی بر آن موضع قاطعانه‌ای اتخاذ کرد.» بیلمز با یادآوری اینکه نه تنها گروهی از مردم، بلکه همه کسانی که خود را اپوزیسیون می‌نامند باید در برابر انزوای امرالی موضع‌گیری کنند، هشدار داد که اگر این کار انجام نشود، این دروغ دولت خدشه‌دار شده و انزوا مشروعیت می‌یابد. بیلمز با تاکید بر اینکه اگر امروز «نرمش» صورت گیرد، این امر تنها با حل مسئله کوردها و در نتیجه پایان انزوای امرالی اتفاق می‌افتد، گفت: «اگر نرمش در ترکیه رخ دهد و اگر دولت به سمت دموکراسی تمایل نشان دهد، آزمون تورنسل برای این امر، سیاست‌های اجرا شده در امرالی خواهد بود. اگر انزوا ادامه پیدا کند و مسئله کورد حل نشود، نمی‌توان از نرمش صحبت کرد.

"اپوزیسیون اصلی باید انزوا را در دستور کار خود قرار دهد!"

زیرا تنش‌زدایی و نرمش که امروز از آن صحبت می‌شود هیچ سودی برای جامعه ترکیه ندارد، مگر اینکه مسئله کورد حل شود. بنابراین، کسانی که می‌گویند انزوا و یا حل نشده ماندن مسئله کورد به ما مربوط نمی‌شود یا بر ما تأثیر نمی‌گذارد، باید از مدت‌ها قبل درس گرفته باشند. چون همه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اگر قرار است در این کشور نرمش واقعی صورت گیرد، اگر قرار است روند گفتگو صورت گیرد، مسئله کورد و انزوا نیز باید با دولت در دستور کار قرار گیرد. این را به ویژه از منظر اپوزیسیون اصلی می‌گویم. باید انزوا را در دستور کار خود قرار دهند، چشمان خود را نبندند. آنها نباید طوری رفتار کنند که انگار وجود ندارد. در غیر این صورت، این یک نرم شدن واقعی نخواهد بود، یک نرم شدن چرخه‌ای خواهد بود.»