دَم پارتی: تغییر دادن نظم استثمار کودکان امکان‌پذیر است!
کمیسیون کودک دم پارتی اعلام کرد: «ما از مبارزه خود برای ساختن زندگی‌ای که در آن کودکان کارگر نباشند و بتوانند با اراده خود در روابط/فرآیندهای تولید اجتماعی مشارکت کنند، دست نخواهیم کشید!»
روز جهانی مبارزه با کار کودکان
کمیسیون کودک حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها (دَم پارتی) در بیانیه‌ای به مناسبت ۱۲ ژوئن، روز جهانی مبارزه با کار کودکان اظهار داشت:
«در حالی که بیست و سومین سالگرد ۱۲ ژوئن، روز جهانی مبارزه با کار کودکان، که در سال ۲۰۰۲ توسط سازمان بین‌المللی کار برای افزایش آگاهی در مورد کودکان کارگر اعلام شد، را پشت سر می‌گذاریم، بیش از ۱۶۰ میلیون کودک در سراسر جهان مجبور به کار هستند. کودکان برای دولت‌ها و گروه‌های سرمایه‌دار به عنوان نیروی کار ارزان برای حفظ تولید دیده می‌شوند. امروز، کودکان کارگر در نتیجه فقر، جنگ، استثمار و بی‌عدالتی، تحت شرایط سخت در مزارع، کارگاه‌ها، خیابان‌ها، معادن و ساخت‌وسازها به کار گرفته می‌شوند.
سیاست‌های کارگری دولت کنونی ترکیه که چشم بر کار کودکان می‌بندد، زمینه را برای به کارگیری کودکان در مشاغل خطرناک، غیرقانونی و ناامن فراهم می‌کند. در سال ۲۰۲۴، تعداد کودکان کارگر در ترکیه به ۸۶۹ هزار نفر رسید. بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۴، حداقل ۷۴۲ کودک، و تنها در سال ۲۰۲۴، ۷۱ کودک در حوادث کار جان خود را از دست داده‌اند. کودکانی که در مراکز آموزش حرفه‌ای (MESEM) تحصیل می‌کنند، تحت عنوان کارآموزی و شاگردی در شرایط ناامن و بدون نظارت به کار گرفته می‌شوند و بسیاری از آنها به بهانه 'حوادث کار' به کام مرگ کشیده می‌شوند.
بیشترین تعداد کودکان کارگر در مناطقی است که فقر سیستماتیک، درگیری‌ها و مهاجرت به شدت احساس می‌شود. در حالی که کودکان پناهنده در لابلای چرخ‌دنده‌های استثمار وحشیانه سرمایه‌داری در بدترین شرایط استثمار به کار گرفته می‌شوند، در کوردستان، به ویژه در کارگری فصلی کشاورزی و کارگاه‌های زیرزمینی، این استثمار به ابعاد وحشتناکی رسیده است.
نمی‌توان تنها با چند بازرسی، کمپین‌های نمایشی یا بیانیه‌های موقت از کار کودکان جلوگیری کرد. حل این مشکل سوزان تنها با تولید سیاست‌های مؤثر و کنار گذاشتن دیدگاه غالب درباره کودک که به طور ناعادلانه‌ای کودکان را با بزرگسالان برابر می‌داند، امکان‌پذیر است. ایجاد برنامه‌های اقدام فوری برای مناطقی که کار کودکان به شدت مورد استثمار قرار می‌گیرد، به ویژه در کارگری فصلی کشاورزی و مشارکت فعال شوراهای محلی، اتحادیه‌ها، مدافعان حقوق کودکان و اساسا تمام مخالفان اجتماعی در این روند برای مبارزه مشترک حیاتی است.
تغییر نظم استثمارگرانه که کودکان را با فقیر کردن مجبور به کار می‌کند، امکان‌پذیر است! ساختن صلح و جامعه دموکراتیک، پادزهر شرایط سخت استثمار نیز هست. راهپیمایی ما برای یک زندگی عادلانه، برابر و آزاد که در آن کودکان استثمار نشوند، ادامه دارد. ما از مبارزه خود برای ساختن زندگی‌ای که در آن کودکان کارگر نباشند و بتوانند با اراده خود در روابط/فرآیندهای تولید اجتماعی مشارکت کنند، دست نخواهیم کشید!»
