«دیار غریب» از روسای مشترک «حزب حل دموکراتیک, پ.چ.د.ک» در جنوب کردستان, در مورد پیام تاریخی رهبر ملت‌کرد, عبدالله اوجالان تحلیلاتی ارایه داد و اذعان داشت که باید دولت ترکیه به پیشنهادات ک.ج.ک پاسخ مثبت دهد و برای خروج نیروهای گریلا به خارج از مرز, پارلمان آن کشور تصمیم‌گیری کند. غریب همچنین خاطرنشان ساخت که اگر ترکیه به این مطالبات پاسخ ندهد, مسئول جنگی خواهد بود که روی خواهد داد, آن هم جنگی بسیار شدید خواهد بود.

«دیارغریب» از روسای مشترک حزب حرب دموکراتیک, در مورد مرحله نوین چاره‌یابی مسئله کرد که اوجالان آغاز نموده, به پرسش‌های خبرگزاری فرات پاسخ داد.

رهبر ملت‌کرد, عبدالله اوجالان در گردهمایی میلیونی نوروز آمد , مرحله صلح در ترکیه را اعلام کرد و ک.ج.ک هم در 23 مارس بصورت رسمی اعلام آتش بس کرد. ک.ج.ک اعلام کرده بود که برای خروج نیروهایش از ترکیه باید گام‌هایی برداشته شود و پارلمان قانونی در این زمینه به تصویب برساند. همچنین گفت باید کمیسیون عقلا تشکیل شود. این پیشنهاد نخست از سوی دولت ترک با استقبال گرم روبرو نشد. زیرا ترکیه فشارهایی اعمال می‌کرد و می‌گفت چنین چیزی لازم نیست و کار پارلمان نیست, باید دولت این کار را بکند. همچنین می‌گفت:«اگر لازم شد, دولت کمیسیون مربوطه را تشکیل خواهد داد. دولت ترکیه در نشست خود در 25 مارس تشکیل چنین کمیسیونی را غیرضروری اعلام کرد و در 29 مارس هم اردوغان, نخست‌وزیر ترکیه در یکی از برنامه‌های ویژه کانال تلویزیونی ترکیه اعلام کرد که بایستی نیروهای گریلا بدون سلاح به خارج از مرزها عقب‌نشینی کنند. پس از فشارهای زیاد حکومت ترکیه پذیرفت که کمیسیونی تشکیل شود و این مسئله را در پارلمان هم مطرح سازد که این امر یکی از پیروزیهای رهبر ملت‌کرد, عبدالله اوجالان و ک.ج.ک است».

این مرحله را اوجالان آغاز کرد

غریب در ادامه تصریح کرد که مرحله صلح در ترکیه از سوی رهبر ملت‌کرد, اوجالان آغاز شده و افزود:«بدون‌شک ما کردها در جنگ پیروزی‌هایی حاصل کرده‌ایم و گفتگوهای صلح کنونی هم حاصل همان پیروزی در جنگ است. بسیاری از دوستداران ک.ج.ک می‌گویند نباید ک.ج.ک به دولت ترکیه اعتماد کند. این بود که با اعلام آتش‌بس از سوی ک.ج.ک زمینه صلح را به میان آورد. هم‌اکنون توپ در زمین ترکیه است. دولت ترک در دوراهی قرار گرفته و با مسئولیتی تاریخی روبرو گشته . اگر ترکیه پاسخی مثبت ندهد, باید مسئولیت جنگی شدید را هم بپذیرد. زیرا در این صورت خلق‌کرد و ک.ج.ک برای مبارزه و جنگی شدید آماده خواهند شد. این مسئله هم دولت ترکیه را تحت فشار قرار داده است».

خواسته‌های ک.ج.ک بجا است

غریب مورد مطالبات مطرح شده از سوی ک.ج.ک برای پارلمان ترکیه, گفت:«خواست ک.ج.ک مبنی بر تدوین قانون اساسی جدید, بسیار معقول و بجاست. مطالباتی نیست که توسط دولتی که خود را دولت قانون عنوان می‌کند, مورد پذیرش قرار نگیرد. پارلمان هم نهاد قانونگذاری است. وقتی که دولت خواست بجنگند, پارلمان تصویب کرد. باید هم‌اکنون هم پارلمان برای صلح تصمیم گیری کند. پیشتر هم این پارلمان ترکیه بود که قانون حملات برون‌مرزی را تصویب کرد. حتی استقرار سامانه موشکی پاتریوت ناتو هم از سوی مجلس قبول گردید. لذا مطالبه ک.ج.ک در مورد پارلمان هم برحق است. تاکنون بدون هیچ تکیه‌گاه قانونی‌ای ترکیه ک.ج.ک را سازمانی تروریست نامیده است. این پارلمان مدام می‌گفت پلی و ارتش با ک.ج.ک بجنگند بدون اینکه تغییری ایجاد گردد. اگر پارلمان ترکیه در مورد مسئله عقب‌نشینی نیروهای گریلا تصمیم‌گیری نکند, ممکن است در حین عقب‌نشینی هرلحظه جنگ بزرگی روی دهد. حتی امکان این هم وجود دارد که ارتش ترک با کمک قدرت‌های خارجی به نیروی گریلا حمله کند. گذشته از آن دولت ترکیه نمی‌تواند چنین تصمیمی اخذ کند و این کار , کار پارلمان است. هم‌اکنون گامی که دولت برداشته, قانونی نیست بلکه موقتی و سست‌بنیان است.. آنچه بصورت شفاهی گفته شود, ممکن است پس از مدتی براحتی از آن حاشا شود. لذا به تضمین قانونی نیاز هست».

چرا کردها بر تدوین قانون اساسی اصرار می‌ورزند؟

دیار غریب در این مورد به نمونه‌هایی از تاریخ کردها پرداخت و گفت:«در سال 1943 وقتی که ملا‌مصطفی بارزانی با همکاری حزب هیوا به منطقه بارزان بازگشتند تا مبارزات خواستند مبارزاتی پیشبرد دهند, دولت انگلیس در عراق حاکمیت را در دست داشت و در جنگ جهانی دوم با آلمان در تنگنا قرار داشت. لذا به هر نحوی می‌خواست از وقوع جنگ جلوگیری کند. در این راستا «مجید مصطفی» که یک سیاستمدار کرد بود, میانجی‌گر «نوری سعید» نخست‌وزیر وقت عراق و ملامصطفی بارزانی شد. هردو طرف هم میانجی گری وی را پذیرفتند. مطالبات کردها در آن موقع هم این بود که همه چیز رسمیت قانونی داشته باشد و مطالبات کردها پذیرفته شود. دولت انگلیس به دولت عراق دستور می‌داد و اعلام کرد که حاضر است وزارتی تأسیس کند و مجید مصطفی هم وزیر شد. اما این مسئله در پارلمان مطرح نشد و رسمیت و تضمین قانونی نیافت. پس از اینکه انگلیس در جنگ جهانی دوم علیه آلمان پیروز شد, عراق, ایران و ترکیه تحت کنترل وی درآمد. در آن موقع حکومت عراق تغییر یافت و تعهداتی که به کردها و مطالباتشان داده شده‌بود, برهم زده شد. این یکی از تجارت و آزمون‌های کردها در جنوب کردستان در رویارویی با عراق و انگلیس است. یکی دیگر از تجارب تاریخی کردها, عقب‌نشینی نیروهای پ.ک.ک از شمال کردستان به جنوب کردستان در سال 1999 بود. در این موقع ترکیه به گریلاها حمله کرد. در دوران صدارت اجویت هم دولت ترکیه با کردها تعامل کرد, اما وقتی که در سال 2002 دولت تغییر کرد و حزب آ.ک.پ به قدرت رسید, بیش از پیش سیاست انکار و امحا علیه کردها تشدید یافت. به همین دلیل ک.ج.ک هم می‌خواهد مسئله صلح و عقب‌نشینی نیروهای گریلا تضمین و رسمیت قانونی داشته باشد و پارلمان قانون آن را به تصویب برساند».