فریاد هزاران کارگر در استانبول: استعفای حکومت

هزاران کارگر در میتینگی که به علت بحران اقتصادی در ترکیه و باکور کوردستان تشدید شده است با شعار "ما نمی‌توانیم مایحتاج خود را تامین کنیم" گردهمایی برگزار کردند.

کنفدراسیون سندیکاهای کارگران جمهوری KESK در مقابل بحران اقتصادی در میدان استاسیون در آمد با شعار "ما نمی‌توانیم مایحتاج خود را تامین کنیم، خواهان یک زندگی انسانی هستیم"، گردهمایی بزرگی را برگزار کردند. سازماندهی این میتینگ از چند روز قبل آغاز شده بود و علیرغم هوای سرد و بارش باران، هزاران نفر از کارگران کارخانجات و کارگاهها در محل برگزاری این میتینگ گردهم آمدند. کارگران و نمایندگان سازمان‌های مدنی و احزاب سیاسی از شهرهای اطراف هم در این میتینگ حضور یافتند. زنان سندیکاهای مختلف هم با شعار 'ژن، ژیان، آزادی'، 'زنده‌باد مقاومت زندان‌ها'، 'حکومت استعفا'، و 'نه به بودجه قصر، آری به بودجه خلق' در این میتینگ حضور پیدا کردند.

صالحه آیدنیز، ریاست مشترک حزب مناطق دمکراتیک، شکران کابالان ریاست مشترک کنفدرابسیون سندیکاهای کارگران جمهوری، سینان چفتچی دبیرکل حزب کمونیست کوردستان، زیات جیلان و گلستان آتاسوی ریاست مشترک حزب دمکراتیک خلق‌ها در آمد، مدیران احزاب سیاسی، نمایندگان سازمان‌های جامعه مدنی و مادران صلح و فعالان جنبش زنان آزاد هم در این میتینگ حضور داشتند.

این گردهمایی با یک دقیقه سکوت برای جانباختگان آزادی و دمکراسی آغاز شد. بعد از خواندان سرود چرخا شورش مراسم آغاز شد. ناصر دمیرکران ریاست مشترک و پیشین KESK در ابتدا سخنرانی کرده و اعلام کرد که چون ما نمی‌توانیم مایجتاج زندگی خود را تامین کنیم، این میتیینگ را برگزار کرده‌ایم. ما در مقابله با بحران اقتصادی که حاکمیت آن را ایجادکرده ست، بپا خاسته‌ایم.

صبری نمانده است

بعد از آن، شکران کابالان ریاست مشترک KESK سخنرانی خود را آغاز کرده و اعلام کرد که دیگر کارگران نمی‌توانند مایحتاج زندگی خود را تامین کنند و در این باره اظهار داشت: برای طنین انداز نمودن پر قدرت صدایمان امروز ما گردهم آمده‌ایم. کاسه صبرمان لبریز شده است. زندگی آنان غرق در تجملات و ثروت است. آنها بی‌اخلاق هستند. کسانی که سالیان درازی است که این مملکت را می‌فروشند از حاکمیت طرفداری می‌کنند. حاکمیت در این کشور به نان و آب خلق چشم دوخته است. سرچمشه تمام بحرانها و استثمارها از قصر سلطان بر می‌خیزد.

کابالان در بخش دیگری از سخنرانی خود اعلام کرد که هر روز با فشار و ممنوعیتها و ساخت زندان‌های جدید جامعه را تهدید کرده و مرعوب خود می‌کنند. حاکمیت اینگونه فکر می‌کند که می‌تواند ظلم و ستمگری‌های خود را ادامه بدهد. اما ما در این جا هستیم. ما تمام فشارها، موانع و محدودیتها را رفع کرده و به اینجا آمده‌ایم.

زندانیان بیمار

کابالان در بخش دیگری از سخنان خود ضمن اشاره به مرگ زندانیان بیمار در زندانها گفت: هر روز در زندانها شاهد گسترش هر چه انزوا و تشدید آن هستیم. غریبه گزر به نحوی مشکوک جان خود را از دست می‌دهد. کسانی که در زندان علیه غریبه دست به ستمگری زدند، همان ستمگری را علیه جنازه وی هم انجام دادند. ما بار دیگر این ستمگریها را محکوم می‌کنیم. کابالان در ادامه این سخنرانی اظهار داشت: در این کشور ارتش بیکاران روز بروز بزرگتر می‌شود و حاکمیت باعث می‌شود که سرمایه‌داران بیش از هر زمان دیگری ثروتمند شده و فقرا و تنگدستان هم از فقر و گرسنگی بمیرند. همه در میدان فریاد حکومت استعفا را سر می‌دهند، اما حاکمیت با بلند کردن صدای موسیقی در شنیده شدن این فریاد می‌خواهد اختلال ایجاد کند. اما بار دیگر صدای استعفای حکومت را بلندتر طنین‌انداز می‌کنیم.