روزنامهنگار گوهدار زیباری پس از آزادی، در اطلاعیهای در مورد زندانیان بادینان در داخل زندانهای پدک، اظهار داشت که شرایط آنها داخل زندان بسیار نامناسب بود چراکه دائما زیر نظر بودهاند تا در مورد کوچکترین حرکاتشان پروندهسازی صورت گیرد. وی همچنین بیان داشت که آنچه با او و رفقایش صورت گرفته خیانتی مجدد بود به دموکراسی و خیانتی دوباره بود از جانب حاکمیت نسبت به قلمهای نترس و آزاد به منظور خاموش کردن صدای آزادی.
وی در ادامه آشکار ساخت: «من و شیروان شیروانی و سلیمان احمد بیگناهیم، هیچ کار نادرستی انجام نداده و به کسی آزار نرساندهایم بلکه خود مورد ستم قرار گرفته و بی هیچ گناهی دستگیر شدهایم.» همچنین بیان داشت که بر اساس اطلاعات من، اگر مشکلی پیش نیاید باید شیروان شیروانی تا یکسال آینده آزاد شود.
این روزنامهنگار همچنین به این نکته اشاره کرد که آزادی برای او تلخ است چراکه بخشی از او، در وجود شیروان شیروانی، هنوز در زندان است و از اینکه در کنار او نیست احساس شرمندگی میکند.
وی به این مطلب پرداخت که آنچه همکنون در اقلیم کوردستان در حال رخ دادن است بازتاب ذهنیت تمامیتخواه، تندرو، عقبمانده و واپسگرایی است که در آن حاکمیت با دستگیرکردن ما سعی در بهرهبرداری از اشکهای مادران و پدران، جاسوسی و ایجاد ترس و رعب بین مردم دارد.
همچنین وی تاکید کرد خلق کورد سزاوار اینگونه سیستم حکمرانی نیست چراکه ما مردمی مظلوم و ستمدیده هستیم.
گوهدار زیباری یکی از دهها روزنامهنگار، فعال مدنی و شهروند بادینانی بود که در سال ۲۰۲۰ بدون مدرک و بی هیچ اتهام اثبات شدهای از طرف نیروهای امنیتی بازداشت شده و دادگاه اربیل حکم ۳ سال زندان را به وی تحمیل کرد. وی دیروز شنبه، پس از سپری کردن سه سال و نیم در زندان پدک و پایان یافتن دوران محکومیتش آزاد شده و به میان اقوام و دوستان خود بازگشت. حکم اولیهی او شامل سه سال زندان بود اما پس از اتمام آن، اداره آسایش هولیر اتهام دیگری را در رابطه با حمل غیرمجاز سلاح متوجه او کرد و بر همین اساس دادگاه شش ماه دیگر زندان را بر او تحمیل کرد. این در حالی است که سلاح مورد نظر از نوع تهپر شکاری مدل ۱۹۶۰ بوده و متعلق به پدربزرگ گوهدار بوده است و جالب توجه است که این سلاح در منزل خواهر گوهدار یافته شده است!