ه‌ب‌د‌ه در سالگرد نسل‌کشی ۶ و ۷ سپتامبر بیانیه‌ای منتشر کرد و گفت: «فاشیسم آ‌ک‌پ-م‌ه‌پ ادامه همان سنت نسل‌کشی است. نسل‌کشی در کوردستان ادامه دارد. ما خواستار حسابرسی از فاشیسم با افزایش سطح مبارزات انقلابی متحد هستیم.»
کمیته اجرایی جنبش انقلابی متحد خلق‌ها (ه‌ب‌د‌ه) بیانیه‌ای را به مناسبت سالگرد نسل‌کشی ۶ و ۷ سپتامبر منتشر کرد.
در این بیانیه آمده است: «تاریخ جمهوری ترکیه از بدو تأسیس، تاریخ قتل عام است. جمهوری به هیچ عقیده و باور مخالفی حق حیات نداد و با نادیده گرفتن خلق‌ها، سیاست همسان سازی را دنبال کرد و آن را با خشونت به پیش برد. او تمام انقلاب‌ها و جنبش‌ها علیه همسان سازی و ظلم را سرکوب کرد.»
«آ‌ک‌پ-م‌ه‌پ ادامه سنت نسل‌کشی است»
ادامه این بیانیه به شرح زیر است:
«از بدو تأسیس جمهوری، سیاست ظلم و کشتار بدون وقفه ادامه داشته است. فاشیسم آ‌ک‌پ-م‌ه‌پ به عنوان ادامه این سنت، نسل‌کشی را به بالاترین سطح رسانده و برای این امر به همه روش‌ها و ابزارها متوسل شده است.
از زمان تأسیس جمهوری، نمونه‌های زیادی از سیاست‌های قتل عام وجود داشته است. ملموس‌ترین نمونه این سیاست، قتل عام ۶ و ۷ سپتامبر ۱۹۵۵ است. این قتل عام توسط دولت سازماندهی شد و علیه بسیاری از افراد غیر ترک و غیر مسلمان انجام شد. این قتل عام پس از پرتاب بمب به خانه مصطفی کمال در سَلانیکی توسط اطلاعات ترکیه آغاز شد. جمعیت نژاد‌پرست «قبرس ترک است» با وسایل نقلیه عمومی از تمام نقاط استانبول و از بسیاری از شهرهای آناتولی به سمت بَیوغلو منتقل شدند. جمعیت با پرچم ترکیه، تصاویر مصطفی کمال و شعار «قبرس ترک است، ترک خواهد ماند» به خانه‌ها و مشاغل رومانیایی‌ها، ارمنی‌ها و یهودیان که از قبل تعیین شده بود حمله کردند. بر اساس اسناد رسمی، در این تظاهرات از قبل تعیین شده، که یک دهم جمعیت استانبول در آن شرکت داشتند، ۱۲ نفر کشته، صدها نفر زخمی و ۴۰۰ زن مورد تعرض قرار گرفتند. خانه‌ها و مغازه‌های غیرمسلمانان به آتش کشیده شد، آسیب دید و غارت شد. این قتل‌عام ظرف دو روز از بیوغلو شروع شده و در بسیاری از نقاط استانبول گسترش یافت و غارت و قتل عام صورت گرفت.
«اعتراف کرد که توسط دولت سازماندهی شده بود»
صبری یرمیبش‌اوغلو رئیس اداره جنگ ویژه آن زمان، بعداً در مصاحبه‌ای اعتراف کرد و گفت: «قتل‌عام ۶ و ۷ سپتامبر با سازماندهی اداره جنگ ویژه انجام شده است. این یک سازمان منحصر به فرد بود. او به هدف خود رسید.» این نشان داد که قتل عام توسط دولت انجام شده است.
ماه گذشته به همان شکل ۶ و ۷ سپتامبر، یک قتل عام در قیصری سازماندهی شد، کارگاه‌های پناهندگان سوری غارت و سوزانده شد. دولت آ‌ک‌پ-م‌ه‌پ بلافاصله از این حملات حمایت کرد. با سواستفاده از مشکلات اقتصادی و فقر در کشور و با هدف قرار دادن پناهندگان سوری، سعی در آسیب رساندن به اذهان طبقه کارگر داشتند. مقامات تصور نادرستی ایجاد کردند که پناهندگان سوری را عامل فقر در این کشور نشان دادند و در نتیجه مسئولیت خودشان را پنهان کردند. مقامات فاشیست که نمی‌خواهند به توده‌های کارگر پاسخگو باشند، پناهندگان را طوری نشان می‌دهند که گویی خود آنها مسئولیتی در قبال این مشکلات ندارند.
«نسل‌کشی در کوردستان ادامه دارد»
امروز هم فاشیسم آ‌ک‌پ-م‌ه‌پ در مناطق اشغالی روژاوا و در باشور کوردستان در روستاهای آشوری و کوردستانی همین تفکر غارت و کشتار را نشان می‌دهد. مردم در سرزمین‌های اشغالی ربوده می‌شوند، میهن‌دوستان کشته می‌شوند و روستاها غارت می‌شوند؛ این بخشی از سنت قتل عام دولت است. تنها نیرویی که می‌تواند در مقابل قتل عام فاشیسم بایستد و از فاشیسم حساب بخواهد، جنبش انقلابی متحد ماست. ما به عنوان ه‌ب‌د‌ه در مناطق حفاظتی مدیا، روژاوا و شهرهای ترکیه علیه فاشیسم مبارزه می‌کنیم و در برابر قتل عام مقاومت می‌کنیم.
ما از خلق فرودست خود می‌خواهیم برای اینکه از کشتارها و ظلم‌های جدید همچون ۶ و ۷ سپتامبر جلوگیری کنند، سطح مبارزات انقلابی متحد را افزایش دهند و از فاشیسم حساب بخواهند.»
