کمیته اجرایی ه‌ب‌د‌ه اعلام کرد: «طبقه کارگر ترکیه و کوردستان با هویت خود در صحنه تاریخ ظاهر خواهند شد و در مسیر مقاومت ۱۵ و ۱۶ ژوئن گام برداشته و سیستم سنگینی را که توسط حاکمان تحمیل شده است، سرنگون خواهند کرد.»
کمیته اجرایی جنبش انقلابی متحد خلق‌ها (ه‌ب‌د‌ه)، مقاومت بزرگ کارگران در ۱۵ و ۱۶ ژوئن ۱۹۷۰ را گرامی داشت و این مقاومت را به عنوان ظهور طبقه کارگر در صحنه تاریخ و گسترش آگاهی طبقاتی تعریف کرد.
ه‌ب‌د‌ه اعلام کرد که در آن دوره، هنگامی که دولت قصد داشت حق سندیکایی کارگران را سلب کند، تظاهرات گسترده‌ای در استانبول و ازمیر آغاز شد و گفت: «کارگران با توقف تولید قدرت خود را نشان دادند، که این امر حاکمان را ترساند و از آنجا که نتوانستند جلوی این مقاومت را بگیرند، دولت چاره را در اعلام وضعیت اضطراری دید.»
ه‌ب‌د‌ه تاکید کرد که این مقاومت تنها مسئله سندیکایی نبود، بلکه مبارزه‌ای طبقاتی بود که بخش‌های بزرگی از مردم را تحت تاثیر قرار می‌داد. ه‌ب‌د‌ه توضیح داد که اگرچه هدف مقاومت ۱۵ و ۱۶ ژوئن مقابله با سلب حقوق سندیکایی بود، اما این اقدام خواسته‌های مشترک مردم تحت ستم را نیز نشان داد و باعث بیداری اجتماعی شد.
ه‌ب‌د‌ه گفت: «برای سرکوب این مبارزه، سرمایه و دولت سازمان طبقه کارگر را با قانون نظامی، کودتاها، نیروهای شبه‌نظامی و حملات ایدئولوژیک هدف قرار دادند، اما مقاومت مردم با وجود تمام ظلم‌ها ادامه یافت. مقاومت گزی به عنوان نمونه جدیدی از این امر ظاهر شد.»
در دوره حکومت آک‌پ، فشارها بر کارگران به طور مداوم افزایش یافت. اعتصابات ممنوع شد، حقوق سندیکاها سلب شد و کشتارها در محیط کار افزایش یافت. دولت در داخل به کارگران و گروه‌های مخالف حمله کرد و در سیاست خارجی با نیروهای اشغالگر و امپریالیست همکاری کرد. این فشارها تنها به آک‌پ محدود نمی‌شوند. همانطور که در نمونه مقاومت کارگران در شهرداری ازمیر دیده می‌شود، ج‌ه‌پ نیز سیاست‌های ضد کارگری را پیاده می‌کند. ذهنیت ج‌ه‌پ که در گذشته به کارگران اعتصابی حمله می‌کرد، امروز نیز ادامه دارد. دلیل اینکه آک‌پ نمی‌تواند برخی حملات را انجام دهد این است که طبقه کارگر اکنون سازمان‌یافته‌تر و آگاه‌تر است.
ه‌ب‌د‌ه در پایان به مبارزه انقلابی متحد طبقه کارگر ترکیه و کوردستان اشاره کرد و گفت که قدرت کارگران که از تولید نشأت می‌گیرد، می‌تواند سیستم سرمایه‌داری و سیاست‌های امپریالیستی را سرنگون کند. در این چارچوب، ه‌ب‌د‌ه از کارگران، مردم تحت ستم، زنان و تمام بخش‌های پیشرو دعوت کرد تا خود را سازماندهی کنند و همه را به مبارزه‌ای متحد برای آینده‌ای بدون طبقه، بدون استثمار و آزاد فراخواند.
