ه‌ب‌ده یاد و خاطره انقلابیون به قتل رسیده در ۱۹ دسامبر را گرامی داشت

ه‌ب‌ده با گرامیداشت یاد انقلابیونی که در ۱۹ دسامبر به قتل رسیدند اعلام کرد: «مهمترین شرط اساسی برای سرنگونی فاشیسم، اتخاذ ایستار مصمم مانند انقلابیون در ۱۹ دسامبر است.»

کمیته اجرایی جنبش متحد انقلابی خلق‌ها (ه‌ب‌ده) به مناسبت سالگرد قتل‌عام ۱۹ دسامبر بیانیه کتبی صادر کرد.

در این بیانیه آمده است: «فاشیسم حزب عدالت و توسعه (آک‌پ) به سنت قتل‌عام دولتی تاریخ جمهوری ادامه می‌دهد. حکومتی که از هر مقاومت انقلابی می‌ترسد، تهاجمی‌ترین شکل سنت دولتی را به خود می‌گیرد. در این راستا، سیاست‌های وحشیانه دولت را علیه ستمدیدگان به خشن‌ترین شکل اجرا می‌کند.»

ادامه این بیانیه به شرح زیر آمده است:

«زندان‌هایی با انواع و نام‌های مختلف که برای تسلیم گرفتن اراده انقلابی ایجاد شده‌اند، گواه این است که چگونه ذهنیت حکومتی حاکم حتی امروز هم برای توسعه انزوا تلاش می‌کند. اما فاشیسم علی‌رغم همه هجمه‌هایش نتوانسته است اراده انقلابی را در طول تاریخ گسترده مبارزه تسلیم کند. انقلابیون، در برابر حملات فاشیسم، برای انقلاب، برای آزادی، بهای آن را پرداخته‌اند و امروز نیز از کرامت انسانی در برابر شکنجه‌های فاشیسم دفاع می‌کنند و تسلیم سیاست تحمیل انزوا نمی‌شوند و با بازسازی خود زندان‌ها را تبدیل به آکادمی انقلابی کردند.

در این شرایط که دولت ترکیه تصور می‌کرد در مقابل مقاومت انقلابیون کنترل خود را در زندان‌ها از دست داده بود، دست به اقدام متقابل زد و هویت قتل‌عامگر خود را بار دیگر نشان داد. این حمله که همزمان در ۲۰ زندان در ۱۹ دسامبر ۲۰۰۰ رخ داد، یکی از بزرگترین قتل‌عام‌ها در زندان در تاریخ این کشور است. اعتصاب غذای زندانیان انقلابی برای جلوگیری از انتقال آنها به زندان‌های نوع F که سیستم سلول انفرادی و انزوا است در چهلمین روز خود به روزه مرگ تبدیل شد. این قتل‌عام با تصمیم دولت آک‌پ-م‌ه‌پ-دس‌پ، دولت ائتلافی وقت، به منظور جلوگیری از گسترش و افزایش موج انقلابی در زندان‌ها و اجرای زندان‌های نوع F انجام شد. در نتیجه حمله ۱۹ دسامبر ۲۰۰۰ که در آن هزاران سرباز و نیروهای عملیات ویژه شرکت کردند و از سلاح‌های شیمیایی همراه با سلاح گرم و آتش‌زا استفاده شد، ۲۸ انقلابی به شهادت رسیدند و صدها انقلابی مجروح شدند.

نباید فراموش کرد که همه قتل‌عام‌ها محصول سیاست جنگ ویژه دولت ترکیه در مورد انقلابیون و جنبش آزادی کوردستان است. اقدام اشغالگری امروز به باشور و روژاوا واکنش دولت ترکیه به ظهور یک وضعیت انقلابی است.

بحران اقتصادی در ترکیه و عدم اعتماد به دولت و نهادهای آن، نشانه‌هایی هستند که نشان می‌دهند فاشیسم رو به زوال است. اعتصابات کارگری، کنش‌های قوی و موثر جنبش زنان، ایستار محکم در زندان‌ها، مقاومت گریلاهای آزادی در کوهستان‌ها و عملیات‌های مؤثر مبارزان ما در شهرها، فاشیسم را تضعیف می‌کند.

مهمترین شرط اساسی برای سرنگونی فاشیسم، اتخاذ ایستاری مصمم مانند انقلابیون در ۱۹ دسامبر است. ما به عنوان جنبش متحد انقلابی خلق‌ها، یاد جاودانه‌هایی را که این مقاومت مصمم در برابر فاشیسم را نشان دادند، با احترام گرامی می‌داریم. ما یک بار دیگر قول می‌دهیم حساب قتل‌عام‌هایی که علیه آنها انجام شده را خواهیم خواست.»