هدف از تاسیس زندان‌های گروه S مشروعیت بخشیدن به انزوا است

اسین چلیک ریاست مشترک سازمان MATUHAY-DER اعلام نمود که هدف از تاسیس زندان‌های گروه S مشروعیت بخشیدن به انزوا بوده و گلسرن یولری، ریاست سازمان حقوق بشر در استانبول هم اعلام نمود که بدون هیچ تردیدی انزوا را نمی‌پذیرند.

زندان‌ها از اصلی‌ترین مراکزی هستند که نقض قوانین حقوق بشری در آن روی می‌دهند. بر اساس گزراش‌های منتشر شده در مورد وضعیت حقوق بشر در دسامبر ۲۰۲۱، سازمان حقوق بشر اعلام کرده است که در طول ۱۱ ماه،  ۴ هزار و ۹۳۰ نفر به دلیل نقض حقوق بشر به این سازمان مراجعه و شکایت کرده‌اند. همچنین در این گزارش آمده است که در زندان‌های ترکیه حداقل ۵۲ زندانی با شکنجه یا سوء رفتار روبرو شده و ۱۵ زندانی بیمار از کل ۳۹ زندانی بیمار جان خود را از دست داده‌اند.

تلاش می‌کنند انزوا را به امری قانونی تبدیل کنند

گلسرن یولری ریاست سازمان حقوق بشر در استانبول اعلام کرد که بیش از همه زندان‌ها، در زندان امرالی و سپس در زندان‌های دیگر زندانیان با نقض قوانین روبرو می‌شوند. بار دیگر مشاهده می‌شود که ممنوعیت دیدار وکلا و خانواده را با امرالی وضع کرده‌اند. مراجعه وکلا و خانواده برای دیدار با آقای اوجالان با واکنش‌های منفی روبرو می‌شوند. یعنی انزوایی تشدید شده علیه آقای اوجالان ادامه پیدا می‌کند. ما انزوا را به عنوان شکنجه ملاحظه کرده و بدون هیچ تردیدی ما انزوا را نمی پذیریم.

هدف از تاسیس زندانهای گروه S مشروعیت بخشیدن به انزوا است

اسین چلیک ریاست مشترک انجمن حمایت و پشتیبانی از خانواده‌های زندانیان و محکومین مرمره (MAYTUHAY-DER)  هم ضمن اشاره به تاسیس زندان‌های گروه S  در آنتالیا، مانواگات، بودروم، سمسون و شهرهای دیگر اظهار داشت: هدف از تاسیس این زندان‌ها این است که زندانیان در این زندانها کاملا در انزوا قرار بگیرند. این زندانها زندانهایی هستند علیه آزادی انسان. وی در ادامه افزود تاسیس این گروه از زندان‌ها، در نتیجه ادامه سیاستهای انزوا علیه اوجالان هستند. با ایجاد این زندان‌ها تلاش می‌کنند تا انزوای آقای اوجالان را مشروعیت ببخشند.

چلیک در خاتمه سخنان خود اظهار داشت که شرایط زندانهای گروه S از شرایط زندانهای گروه F بسیار دشوارتر بوده و در این باره افزود: ما می‌دانیم که این زندان‌ها برای زندانیان محکوم شده به حبس ابد بوده است. چنین شرایطی در هیچ جای جهان مشاهده نمی‌شود. این اقدامات به معنای هویت‌‌زدایی از زندانیان و نقض حقوق انسانی آنها به شمار می‌رود. ما اقدامات خارج از حیطه حقوق را قبول نمی‌کنیم.